เช้าวันอาทิตย์
เช้านี้คงเป็นเช้าที่ยุนกิคงจะแอบเศร้าเป็นพิเศษรวมถึงจีมินด้วย แต่สำหรับแทฮยองคงจะสะใจอยู่ไม่น้อย
"พี่ไม่มาอยู่กับพวกเราหรอ ห้องก็ไม่ได้
แคบอะไรนะ อยู่กันสามคนก็ได้สบายๆ"
จีมินพูดในขณะที่ยุนกิกำลังเก็บข้าวของของตัวเองร่วมถึงแทแทที่กำลังช่วยเก็บให้เสร็จไวกว่าเดิม วีคงอยากอยู่กับจีมินสองคนมากกว่า"ขอบใจ ไว้ฮยองจะมาหาบ่อยๆละกันนะ"
ทันทีที่พูดจบก็เก็บข้าวของยัดใส่กระเป๋าใบใหญ่เสร็จพอดี คงจะได้เจอกันเร็วๆนี้อีก"วีดูแลจีมินด้วยนะ พี่ไปแล้วนะ ต้องคิดถึงจีมินแน่ๆเลย"
"ผมก็จะคิดถึ----"
"บลาๆๆ โอเคซาบซึ้งพอแล้ว ไว้เจอกันฮะ!!"
วีตัดบทสนทนาโดยไม่ทันให้จีมินได้บอกลายุนกิ พร้อมดันยุนกิให้ออกไปแล้วปิดประตูทันที"ทำอะไรของมึง!!"
"กูก็แค่อยากอยู่กันสองคนไวๆ"
"อีนี่! เสียมารยาทจริงๆ"
"พี่แกน่าหมั่นไส้จะตายไป"
"เออแต่รีบๆไปก็ดีแล้ว กูมีเรื่องจะถามมึง"
"?"
"ตอนที่กูเลิกกับจองกุก พี่ยุนกิรู้เรื่องนี้ด้วยหรอ?"
"ห้ะ ไม่ดิ มึงเลิกกันเงียบๆไม่สนิทจะรู้ได้ไง"
"มึงลองไปสืบมาให้กูหน่อย"
"ทำไม? อยู่ๆก็อยากขุดขุ้ยความเจ็บปวด?"
"กูก็แค่อยากรู้ความจริง ถ้าจองกุกไม่ผิด กูก็จะได้เลิกอัคติกับมัน"
"อ่อ ได้สิ กูมีคนที่คิดว่าจะช่วยได้"
"พี่โฮซอก แฟนเก่าพี่ยุนกิไง"
"... จะดีหรอ"
"ดีสิ เดี๋ยวกูไปคุยให้ตอนนี้เลย"
ว่าแล้วแทฮยองก็ส่งไลน์ไปบอกเจโฮปว่านัดเจอกันที่ร้านกาแฟพร้อมแต่งตัวและกำลังจะออกไปเดี๋ยวนี้
VOCÊ ESTÁ LENDO
My sweet JIMIN [ ฟิคขนมจีมิน ]
Ficção Adolescenteรักซื้อไม่ได้ แต่ซื้อขนมจีมินได้นะครับ : )