Ruhu Ölü Kadının Dilinden..

kırık kadın..

Seni severken yoruldum ben. Gittikçe ölüyordum. Sadece sen görmüyordun. Papatyalara aşıktım ben. Sevdiğim tek beyazdı onlar. Şimdilerdeyse. Neyse.. Seni seviyorum siyah gözlerine tutulduğum adam. Gittikçe bağlanıyorum ve korku halini alıyorsun bende. Kırık bir kadınım ben. Sen sevdikçe korkuyorum. Güvenim yok yalanlarına inanıyorum belkide. Sen seni ne kadar sevdiğimi hiçbir zaman bilemeyeceksin mesela. Ve burda yazdıklarımı hissedemeyeceksin. Kişiliğine karşı çıkmak olurdu zaten.. Bir kaç saat haber alamayınca telaşlanmayacaksın benim gibi. Ben yokolacağım o saatlerde. Bir umut çırpınmanı bekleyeceğim. Biliyor musun "okyanus gibi sevdim seni. Tek istediğim ise balık kadar sevmendi" (öfa). Balık fazla olabilir. Onun kadar sevmesende olurdu. Beni inandırsaydın keşke. Bunları yazmak zorunda bırakmasaydın. Ben sana aşığım gülüşlerinde kaybolduğum. Gece kadar seviyorum seni. Karanlık kadar sonsuz. Bir papatya kadar saf. Beyaz kadar kirli. Ben seni kırıldıklarımdan seviyorum. Ve gideceğini biliyorum..