Bu da Kim Şimdi ?

38 7 2
                                    

**

Odama yetistigimde pencereyi kapatmaya yeltendigimde Oha o da ne ?

**

Dışarı da bana doğru bakan bir çocuk.

Bu bizim eve girmiş olamaz değil mi?

Birden hızla sıralı villalara koştu. Sanırım guvenlikcimiz yaklasiyordu ve oda kaciyordu.

Acaba gerçekte komşumuz muydu ? Yoksa guvenlikcimiz geldi diye mi o tarafa doğru kacmisti ? Bizim eve doğru niye bakmisti ? Bizim eve girende o muydu ? Yoksa sadece bir tesadüf muydu pencerenin açık olması ?

Off kafamda gerçekten çok değişik sorular vardı.

Ve ayrıca çocukta ki o bakışta çok soğuk ve bir o kadar da sicakti.

Çok yakisikliydi, bir o kadar da esrarengizdi.

Ya ne diyorum ben ya .

Resmen hırsızlık yapmak için bizim eve girmişti ve guvenlikcimiz gelmişti diye o tarafa doğru kacmisti.

Daha fazla dusunemeyecek kadar yorgundum. Her şeyi yarına bıraktım. Şuanda uyumam lazımdı. Hatta sanırım uyudum bile..

**

Sabah ikizimin opucuguyle uyandım. Canım yaa.

"Günaydın " dedi o samimi sesiyle.

Bende "Günaydın tatlim" die yanıt verdim .

Ve "annemler bizi okula kaydetmeye gittiler." diyince hızla yataktan kalktım.

"Hangi okul? " diye sordum.

Ikizim de: " bizim evin yakınında özel bir okul varmış , ona kaydedeceklermis." Dediğinde birden geceyi hatırladım.

Aklımı toplamam gerekiyordu. Ikizime anlatmalimiyim diye dusundugumde "suan için olmaz." Diye aklımdan geçirdim.

Ve ikizimi yollamam gerekiyordu.

Ona: " Rüzgar sen yemeğe in. Ben de üstüme bir şeyler giyip geliyorum." Dedim.

O da: " spora gitcez ona göre hazirlan." Deyip odadan çıktı.

Evet ikizimle Izmir'de de spor yapardık her sabah.

Ve ikizimle normal ikizler gibi benzemedigimiz için bizi sevgili bile sanabiliyorlardi.

Suanda dünü dusunemeyecektim.

Her neyse bu kadar düşünce yeter.

Kalkıp bordo rengindeki sortumu ve onun takımı olan ustumu cikarttim. Onları hızla giydim. Sacimi güzel bir at kuyruğu yaptım. Ardından nemlendirici rujumu surdum. Isim tamamdır , artık aşağıya inebilirdim.

Ikizimde en sevdiğim eşofmanlarını giymişti. Çokta yakışıklı olmuştu. Canım Ikizim .

Kahvaltimizi yaptıktan sonra birlikte evimizin yakınlarında koşacak alan vardı. Oraya doğru ilerledik.

**

Oraya vardigimizda hafif tonlarla koşmaya başladık.

**

1.5turun sonunda yan tarafta birinin bizi izlediğini düşündüm bir an. O tarafa baktığımda kimse yoktu.

Her neyse yorgunluktan olsa gerek, biraz mola vermek için kardesimle banklardan birine oturduk.

Yarım turuda kosacaktik. Ama şimdi değil.

Çok yorulmustum. Bir tur için fazla büyüktü burasi. Izmir'de 5-6 tur kosardik. Burada 2 tur yeterli görünüyordu.

Çok yoruldugumu gören ikizim beni guldurmek için elinden geleni yapıyordu.

Onun bu sapsal tavırlarini görünce ona sarildim. Çok seviyordum onu.

Baya bir süre sarılı kaldık. Gerçektende sevgili gibi duruyorduk ama bu benim umrumda bile değildi.

Boynumuza biz ikiziz yazan bir tabela asacak halimiz yoktu.

Eminim ikiziminde umrunda değildi.

Biri arkamdan "selam" diyince aklimdaki tüm düşünceler siliniverdi ve ikizimden ayrıldım.

O sırada arkami donmemle ağzımin 10m açık kalması da bir oldu. Hizlica ikimizin yanına sokuldum. Çünkü gördüğüm şeyden...

**

Devamı gelecek canlarim ama okuduğunuzda da vote atmayı unutmayın. :((

Tam YanımdaHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin