If I Could See You Again

Chapter Six

That night, I texted Trisha to help me with planning the things for tomorrow. Pero grabe kaagad siya kung maka-react! Literal na umiyak ang bruha. Ewan ko ba dito. Nahawaan na nga ata ng kabaliwan kay Aya.

Madami syang tinurong bagay at syempre inintindi ko naman lahat. Sa ngayon, Hindi na ko makapaghintay ng bukas. Buti na lang at 20 na ako ngayon at nakakuha na rin ako ng sarili kong lisensya at pwede na rin akong mag-drive. Swerte namin kasi hindi na namin kailangang mag-commute.

7 AM ang call time naming dalawa. Inagahan ko na kasi syempre malayo ata yung pupuntahan namin. Pumili ako lugar na may dagat na pwede ko rin syang kuhanan ng picture. Syempre, Hindi ko sasayangin yung chance na maging model sya noh.

Kinaumagahan, dumating na rin sya sa wakas at unang bungad niya eh yung maganda at maaliwalas niyang ngiti na nagpabuo naman ng araw ko kaagad.

"Ready ka na?" tanong ko naman habang inaayos yung gamit niya sa loob ng kotse.

"Yep!" masayang sagot niya kaagad.

"Edi Tara na." at lumakad na kaming dalawa.

Habang nagda-drive ako eh nakikinig naman kami ng music. Di ko alam na marunong palang kumanta 'tong babaeng 'to. Nakakabilib lang.

Madami kaming napagusapan na dalawa. Mga bagay na gusto at ayaw namin. Mga nakaraan namin. Syempre kwinento ko rin kung paano ako nawalan ng interest sa mga babae at nagkaroon ng syotang lalake noon. Akala ko nga mandidiri sya sakin pero nakinig lang sya at sinabing ayos lang ang lahat at tanggap pa rin niya ako.

Madami din syang kwinento. Gaya na lang ng mga bagay na nilalaman ng utak niya. Kung paano niya isipin na isa syang bampira, Immortal at Esper. Medyo naloka ako sa kaweirduhan niya pero ayos lang, Hindi sya si Aya kung hindi sya abnormal. Kaya tanggap ko rin kung ano sya.

Binaybay namin ang napakahabang NLEX at nang makarating na kami sa Subic eh kumain muna kaming dalawa. Pagkatapos nun eh naghanap kami ng mga pwedeng ipasalubong at nung medyo pahapon na eh kinuha ko na rin sa wakas yung camera ko't nagumpisang kuhanan sya.

"Pwede ka bang umikot ng dahan dahan? Tapos ngiti ka lang." utos ko sakaniya.

"Uhm I'll try." tapos umikot sya na parang isang batang naglalaro sa tabing dagat.

"Okay next. Hawiin mo yung buhok mo. Tingin sa Camera at wag ngingiti."

"Okay."

Hindi ko maiwasang di mapatulala habang kinukuhanan ko sya. Kakaiba kasi tumingin si Aya sa Camera eh. Kaya niyang maging sobrang masaya but at the same time kapag hindi na sya nakangiti, Para bang may malalim syang tinatago na gusto niyang sabihin o iparating sakin.

Sa bawat pagiiba ng mga expression niya, Hindi ko maiwasang magtanong kung bakit sa dinami dami ng tao sa mundo na pwede niyang magustuhan eh ako pa? Hindi ako ganun kabait na tao para mabigyan ng reward tulad nito kaya hindi ko talaga maintindihan.

"Alleluia.." tawag ko sakaniya ng mahinahon.

"Yes Momo?" tanong naman niya.

"Do you like me?" tanong ko sakaniya ng seryoso.

"Yes. So much." masayang sagot naman niya habang pinaglalaruan niya ang alon sa kaniyang mga paa.

"Do you..Love me?" tanong ko pa. This time medyo kinakabahan na ako.

"I—" ngumiti muna sya bago niya kinuha at hinawakan yung dalawa kong kamay. "Of course. I love you, Momo."

I felt a warm relief after she answered that. Iniisip ko kasi na baka hanggang gusto niya lang ako at ang totoo eh hindi naman niya talaga ako mahal. But now, I'm happy. At least sigurado na ako na mahal niya nga talaga ako.