Chapter 16: Childhood Friend

2.6K 75 2
                                    

Today is sturday and I invited Casper to hang out with me. Napapansin ko kasi na nawawalan na ako ng time para sa best friend ko, pano kasi palagi ko nalang kasama ang mga Guardians atsaka busy ako sa training para makontrol ko ang powers ko.

“So, where are we going?” Casper asked.

Saan ba magandang pumunta? “Do you still remember the park that we used to play when we we're kids?” I said.

“Yes, the one next to our old elementary school right?” he said.

“Yup! Dun tayo pupunta” sabi ko at tumayo na.

“Bakit naman doon?” taka nitong tanong.

“Basta! Sumunod ka nalang!” hinila ko naman ito palabas ng bahay ko.

Nang makarating kami sa park ay inaya ko siyang maglaro. “Selene, are you nuts? Ang laki-laki na natin tapos mag-aaya kang maglaro sa play ground?” di makapaniwalang sabi nito.

“Tsk! Wag ka ng kill joy diyan Casper! Alam ko namang namiss mo na din ang maging bata astaka isa pa tayong dalawa lang naman ang naandito ngayon kaya wag ka ng mahiya” sabi ko dito at hinila ito sa may seesaw.

Nang makasakay kami doon at tawa lang ako ng tawa. Aayaw-ayaw pa si Casper pero tuwang-tuwa naman siya ngayon. “Casper, do you still remember the first time we met” I suddenly asked.

“Yeah, dito mismo sa lugar na ito”

Flashback 10 years ago...

“Hey, Freak! Umalis ka nga diyan sa swing!” utos sakin ni Shane.

“Pero naglalaro pa ako dito”

“Hindi mo ba ako naririnig? i said alis! Or baka naman gusto mong sirain ulit namin ang mga gamit mo!” pagbabanta nito.

Umalis nalang ako sa swing kasi kapag hindi pa ako umalis ay baka lalo akong awayin nila Shane. Ayoko namang sinrain nila yung mga gamit ko na bili sakin nila mommy at daddy.

Naghanap naman ako ng ibang pwedeng laruin at dun sa may bandang slide ay may nakita akong mga batang naglalaro ng habulan. “Pwede ba akong sumali sa inyo?” tanong ko sa kanila.

Nagkatinginan naman yung mga bata. “No!”

“Ayaw namin sa'yo dahil isa kang freak!” sabi ng mga ito.

*Sigh* Palagi nalang akong binubully ng mga kaklase ko. Kailan kaya ako magkakaroon ng kaibigan?

Naglakad-lakad nalang ako hanggang sa may nakita akong bata lalaki na mag-isang naglalaro sa may seesaw.

Nilapitan ko naman ito

Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.

Nilapitan ko naman ito. “Pwede ba akong sumali?”

“No” sabi nito at pilit na tinataas ang seesaw.

“You know naman na hindi ‘yan gagana kung mag-isa ka lang diba?” I said.

“I know” nag-pout naman yung batang lalaki na may makapal na salamin.

La Luna Academy [Editing]Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon