Adsız bir sokakta, adı bilinmeyenlerden oluşan bir şehirde, bir isime sahip olmaya ihtiyaç duymayan bir kimseyim ben. Daha kendi hayatının başrolü olmayı becerememiş ve kendi hayatının iplerini bile kendi elleriyle başkalarına vermiş biri. Kimsesiz değilde, kimse olmayı bile başaramamış bir silüet. Elinde aldığı nefes ve bir bedenden fazlası bulunmayan, varlığı göz kamaştırmayan bir toprak parçası. İnsan dediğin nedir ki zaten? Bir avuç toprak. Bende öyleyim işte. Bir avuç toprak sadece. Düşüncelerden kafayı yiyen toprak. Bir avuç.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Dış Kapının Dış Mandalı
Non-FictionKendi kapımın dış mandalıyım ben. Kendi hikayesinin başrolü olmayı bile başaramayan bir beceriksiz. 08.06.16