Gün Eksiliyor Penceremden

Bilinmeze Doğru

Bazen bir yola çıkarsınız ama yanınıza kimseyi alamazsınız,gelemezler..Onlar senin gördüğü göremezler ya hani işte ondan bahsediyorum.Görüyorsun anlatamıyorsun,işitiyorsun dile getiremiyorsun...Yüreğin yüreklerine değmiyor ya hani ondan bahsediyorum.Gönül gözü kapalı olanı kör etmiyor insanı ama şöyle de bir şey var.Bile bile uçuruma gidiyorsun belki, hatta göz göre göre.Yürek başkadır azizim,o hisleriyle konuşur, dili yoktur aslında.Sadece anlaşılmayı bekler onca sesin içinde...Bir umuttur bu son diye beklersin ya hani ondan bahsediyorum.Bekle tabi ama doğrunun göbeğinde.Bekle tabi yalanın uğramadığı bir yerde.Bekle tabi insanlığını kaybetmiş insanların olmadığı bir yerde.Çünkü bir umuttur beklemek ve beklemekte bir duadır.Ve umut'un olduğu yerde korku kendini besleyemez.Bilir çünkü korku :Azıcık dahi umut olsa insanın yüreğinde istediğini alamaz,almasını geçtim yaptıramaz bile.Diyeceğim şu ki yüreğinizde korkuyu değil umut'u besleyin,çiçek sular gibi sulayın umudunuzu,onarılmayan çürümüş yanını ayırın umudunuzdan,ayırmalısınız çünkü güzel bir çiçeğin yanında dikenli ot olamaz olmamalı..Eğer ki varsa o güzelim çiçek kendi değerini alır mı sizce? Alamaz!!  Korku iki hece,yürekleri sarsar.Öyle bir gelir ki;geldiğinde eğer gram umudun yoksa dağılırsın kardeşim.Yapma kardeşim,dağılma,dağıtma...Yol ver yolsuzlara,ama yolsuz olma.Bilinmezdir hayat,ölenler bile bilemeden gitti,o nedenle çok çabalama ben hayatı bilirim diye.Bakarsın aynı denklemi farklı sayılarla verir,sen eski denklemde kaldığın için takılırsın ya hani ondan bahsediyorum.Bak yeryüzü bir bir boşalıyor,bir gün sende gideceksin,bende gideceğim.Nereye mi? Bilinmeze doğru...Hayat iki hece,Beyza lafta..Kavuşmak mı,daha ölmedim..Üst üste sorular soru içinde.Düşün mü?Konuş mu? Sus mu ? Unut mu? Cevap vermek hiç bu kadar ağır gelmemişti belkide..Yalnızca seccademin yönünde şefkat,öp beni seccadem alnımdan...Sükut kıvrım kıvrım uzakta,tek nokta seçemez dünyadan...Garip pencerecik küçük kapalı,dünyaya kapalı Allah'a açık...Uzatma dünya sürgünümü,kapama pencerelerini,nefes alamıyorum.Yoktan öte bir var varken,ben yokum.Bugünde gün batacak,batsa ne olur batmasa ne olur.Dedim ya gidiyoruz ''Bilinmeze Doğru'' Bir bilinmez ki;arşı ala biliyor,biz bilmiyoruz.Bir kez daha anladım bazen bilmemek daha iyidir.Ve ezel kadar uzakken ölüm hala içimizde kol geziyor...!

Beyza Nur KILIÇ