Eylül parmak kaldırdı. "Peki , birşey söyleyebilir miyim ?"
Doğu , susması için kaşlarını çattı , ama Eylül'ün susmaya niyeti yoktu.
Dudaklarını büzerek "Lütfen" dedi.
Doğu ona uzun süre baktıktan sonra "Pekala" diyebildi sadece.
Eylül, Doğu'dan ne...
Eylül'ün gözlerine baktıktan sonra cevap vermesine izin vermeden aşağı inip kapısını çarptı. Eylül bu tehditkar sözler karşısında ne yapacağını bilmiyordu. Tek bildiği şey çok yorgun olduğuydu.
Bavulunu ve çantasını içeri koyup kapıyı kapattı. Evin içini daha önce görmemişti. Çantasından telefonunu alarak evi keşfe başladı.
Hemen girişin sağında siyah rengin hakim olduğu bir salon vardı. Bu simsiyah evi görünce içi karardı. " En kısa zamanda buraya renk getirmeliyim" diye düşündü.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Salonun sağ tarafında 3'e bölünen bir koridor vardı. Sağ koridora yürüdü. Siyah rengin hakim olduğu bir yatak odası vardı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
İçerisinde de aynı şekilde bir banyo.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Eşyalar okadar eski görünüyordu ki "acaba bunlar MÖ'den kalma falan mı ?" Diye düşünmeden edemedi. (MÖ : Milattan Önce)
Odadan çıkıp ortadaki koridora girdi. Burası mutfaktı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bu da diğer odalar gibi siyah rengin hakim olduğu bir mutfaktı. Eylül bu eski ve tozlu eşyalar üzerinde ellerini gezdirdi. İçinde çok farklı bir his oluşmuştu.
Buradan da çıkarak son koridora girdi. Burasıda yatak odası ve salon gibi siyah rengin hakim olduğu küçük bir kütüphaneydi. Buradan da çıkıp kapının önünde ki bavulunu ve sırt çantasını alarak yatak odasına girdi.
Yatağın üstündeki herşeyi yere düşürdü. Onun yerine bavulundan çıkardığı nevresim takımlarını serdi. Yere attığı siyah bez parçalarına benzeyen tozdan beyaz olmuş yatak örtüsünü alıp çamaşır makinası bulma umuduyla banyoya girdi.
Şansına vardı. Hemen elindekileri içine koydu. Biraz bakıp neyin eksik olduğunu düşündükten sonra çamaşır deterjanı olmadığını gördü. Oflayarak odadan çıktı. Çantasından lazım olur belki diyerek koyduğu el bezini çıkardı.
Banyoda biraz ıslatarak gardırobun tozunu aldı. Daha sonra aynanın ve komidinin de tozunu aldı. Ama nasıl olduğunu anlamadığı bir şekilde sildiği yerler tekrar tozlanıyordu.
Telefonunu çıkararak internete hizmetçi ilanı verdi. Burası İstanbul' a göre oldukça sıcaktı. Eylül bu ev temizlenene kadar hiçbirşeye donunmamaya kararlıydı.
Bavulundan rahat bir şeyler çıkarıp üzerine giydi.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Çıkardıklarını da bavulunu tekrar koydu. Anahtarları ve kartını cebine koyarak evden çıktı. Alışveriş yapmalıydı. Ama burada nereden market bulabileceği hakkında hiçbir fikri yoktu.
Komşusuna sormaya karar verdi. Ama ona kaba davranan adama gitmeye korktu. Tekrar azarlanmak istemiyordu. 1. kattakinin iyi biri olabileceği düşüncesiyle merdivenlerden aşağı indi.
Kapının önüne geldiğinde derin bir nefes aldı. Kapıyı çalacağı sırada kapı açıldı. " Ben Cennete mi düştüm " diye düşündü Eylül. İki komşusu da inanılmaz yakışıklıydı.
Bu diğerine nazaran Eylül'e gülümseyerek "Birine mi bakmıştın canım" dedi. Eylül de en sıcak gülümsemelerinden birini adama vererek konuşmaya başladı.
"Merhaba. Ben üst kata yeni taşındım. Alışveriş yapmam gerekiyor ve ben İzmir'e yeni geldim. Acab-"
Adam Eylül'ün sözünü kesti. " Bende markete gidiyordum. Bana eşlik etmek ister misin ?"
Eylül çok sevindi. Sanki düşüncelerini okumuştu. İstemeden "Çok isterim" demesiyle adamın koca bir kahkaha patlatması bir oldu. Sesindeki heyecanı anlamış olacak ki kapıyı çekip "Ozaman beni takip et küçük hanım" dedi.
Eylül bu tatlı adama bakarak kibarca ismini sordu. Adam gülümseyerek " Cem " dedi. Cem , elini Eylül'ün omzuna atarak " Anlat bakalım nereden geldin ve neden geldin". Dedi.
Eylül bu sıcak hareket karşısında kendi gibi olması gerektiğini anladı. Şuan kendini çok kasıyordu. Bunun anlamsız olduğunu anlayıp anlatmaya başladı.
"Adım Eylül. Buraya İstanbul'dan Üniversiteyi kazandığım için geldim."
"Peki Eylül , neden buraya taşındın. Özel bir sebebi var mı ?"
"Hayır aslında özel bir sebebi yok. İnternette ev ararken buldum."
Onlar konuşmaya dalmışken Eylül geldiklerini farketmemişti bile. Evden çıkıp sağa dönmüş , yaklaşık 5 dakika kadar yürümüşlerdi. Marketin bu kadar yakın olabileceğini düşünememişti.
Cem , kolunu Eylül'ün omzundan aldı. "Benim halletmem gereken işlerim var. Eve kendin dönebilir misin ?"
Eylül, gözünün önüne düşen saçları kulaklarının arkasına aldı. Cem'e dönerek " Tabikide , getirdiğin için çok teşekkürler. Eğer akşam müsait isen-"
"Saat 8'de sende olurum." Diyerek Eylül'e göz kırpan Cem , hızlı adımlarla marketten çıktı. Eylül Cem'i akşam yemeğine davet edicekti ve Cem sanki tekrardan düşüncelerini okumuş gibiydi.
Cebinden telefonunu çıkarıp saate baktı. Saat 5'di. 3 saati vardı. Yandan bir araba alarak aklına gelebilecek herşeyi arabaya doldurmaya başladı.
