My Seductive Doctor | Storm Nyx (Completed)

Kabanata 17

Her POV

We managed to go home safely. Hindi kami nag-usap na tungkol sa nangyari sa bahay. I'm still confused by the fact that I am now his fiancé. On the spot fiancé. Hindi narin naman ako nagtanong sakanya dahil alam kong pagod rin siya. But I know na kailangan parin 'to naming pag-usapan, marriage is not an easy thing.

Napatigil ako sa iniisip ko noong biglang tumunog ang phone. I was sitting on the side of the bed alone. Kanina pa umalis si Stone for his work while I was just about to go to work pero hindi ko alam kung bakit parang tinatamad ako, so I ended up thinking about what happened.

Tiningnan ko ang ID caller and when I saw that it was Stone, I answered it.

"Stone,"

"Hey," Tumkhim siya. "I'm going to pick you up later."

"Later?" Tumayo na ako at inayos ang suot na damit bago kinuha ang gamit ko at umalis na sa kwarto.

"I planned something for us, just prepare enough clothes for two days."

"I have work, Stone." Paalala ko sakanya.

"File a leave." He said like a simple thing.

Napamura naman ako bago ko siya sinagot. "As far as I can remember, I'm a doctor, Stone. Hindi ako pwedeng mag file lang ng leave kung kailan mo gusto." I groaned in annoyance. "You won the bet but that doesn't mean na hahayaan kong sirain mo angtrabaho ko."

As much as I want to spend more time with him, I just can't dahil puno ang schedule ko. Hindi ko ako pwedeng umuo na lamang sa lahat ng gusto niya. Hindi ko pa nga siya nakakausap sa kasal na sinabi niya at sa pagiging fiancé ko sakanya tapos ganito nanaman. This is fucking too much!

"Storm." There was a hint of warning sa boses niya.

But I won't be scared and intimidated by that. He can't just demand what he wants.

"No, Stone. I'm fine having dinners with you but I won't file another leave just for your bidding." I said with finality.

He cursed on the other line. "Sweetie, it's just for two days-"

"Still no." Umirap ako sa hangin. "I have a very tight schedule, Stone. Hindi ako businesswoman kagaya mon a pwede na lang lumiban sa trabaho. I'm a fucking Doctor if you have forgotten about that. Hindi laro ang trabaho ko at hindi ako pwedeng lumiban na lang sa trabaho dahil nakasalalay ang buhay ng mga tao sa'kin."

Lumabas na ako ng bahay at pinuntahan sa garahe ang sasakyan ko. Binuksan ko muna ito bago ko inilagay sa tenga ko ang phone. Tahimik lang ang kabilang-linya kaya baka nag-iisip siya ngayon.

"Let's talk later. Pupunta na ako sa trabaho ko." I said coldly.

Rinig ko pa ang pagpapakawala niya ng buntong-hininga bago siya sumagot sa'kin mula sa kabilang linya. "Alright, take care."

Hindi ko na siya sinagot pa at pinatay na lang ang tawag. Naiinis ako sa padalos-dalos na desisyon niya. Hindi niya na-isip na importante ang bawat oras ko. If he can take a break from his work that easily then it's different for me lalo na at nawala pa ako ng two weeks dahil sa laro naming. Nakakairita talaga siya.

I entered the car and started the engine before I drove to the hospital. When I arrive, kaagad kong binusy ang sarili sa trabaho. Hindi ko na namalayan ang oras dahil sa page-enjoy ko. Today, I mostly went with my pediatric work rather than being a surgeon. May mga dates na for my operations ssa mga pasyente ko and mostly weeks or months ang pagitan for preparation since I need to study very well sa methods of operation na gagamitin ko sakanila. Hindi ako pwedeng maging-pabaya na lamang. It's my job making sure that they're all gonna survive. They're lives are in my hands.