My Seductive Doctor | Storm Nyx (Completed)

Kabanata 27

Her POV

Life was hard but I got through it. Iyon ang isa pa sa mga bagay na natutunan ko noong pumunta ako dito sa Britain. But good thing that I met some people who helped me a lot. Mahirap sa una pero sa huli ay naging maayos naman ako at ang mga anak ko.

"Mommy, we're hungry na po." Napatigil ako sa pag-aayos ng damit nang kambal noong biglang magsalita sa gilid ko si Change.

Ibinaba ko naman ang hawak kong damit bago ako tumayo at niyakap siya. Kumapit naman siya sa leeg ko kaya alam ko na kaagad na gusto niyang magpabuhat na kaagad ko namang ginawa.

Bumaba na ako habang buhat-buhat siya at nagtungo sa kusina kung saan naroon na ang kakambal niya na nakanguso pa at hawak ang pasta. I chuckled at ibinaba na si Change bago lumapit sa kakambal niya at hinalikan ito sa pisngi bago na ako naghanda para lutuan sila ng pagkain.

I remembered when Krezhia Waede one told me that twins runs in their blood, and I guess that she was right. Noong unang beses kong magpa-ultrasound para malaman ang gender ng anak ko ay nabigla pa ako noong kambal ang dala-dala ko.

I named them Apollo Change and Aphrodite Freezella.

Noong matapos na akong magluto ay inilapag ko sa harapan nila ang pasta na paborito nila. They both kissed my cheeks bago tuluyang kumain. Nakangiti lamang akong nakamasid sakanilang dalawa na maganang kumakain.

We're living in a stable house, which was also chosen by Winterei and Wrath for us para safe kami at malapalit lang sakanilang tinitirahan since they're living together. Nagtatrabaho ako sa isang ospital as a doctor but I'm really careful in maintaining my identity kaya nagamit ko muli ang koneksyon ni Wrath na kahit ngayon ay hindi parin naming alam ni Rei kung saan niya nakukuha. Naalala ko nanaman ang noong muntik na akong mahuli ni Ella noong tinitingan ko ang larawan ko at ni Stone, also what Rei said to me kept on echoing inside my head, dahil doon ay nakapagisip-isip ako. It's been years since I left him, our kids are turning five this December. Just maybe... just maybe...

I sighed.

Over the years I wondered if how was he. Nagpakasal ba siya sa iba? Naghihintay parin ba siya sa pagbabalik ko at ng kambal?

I sighed again and can't help but to stare at Apollo Change who looks exactly like his father while Ella looks like my mini version. They're not identical which is also good since kahit kambal sila ay madali lang silang makilalang dalawa.

"Mom? Why are you staring at me po?" Untag ni AC sa'kin noong makitang nakatitig ako sakanya.

Ngumiti lang ako bago sumagot.

"Nothing, baby. May natandaan lang ako."

Tumango naman siya at nagpatuloy na muli sa pagkain. Ilang minute pa akong nasa harapan nila at kinakausap sila habang kumakain ay narinig ko ang phone ko na tumunog. Naalala kong iniwan koi to kanina sa maliit naming sala bago ako umakyat para walang istorbo sa ginagawa ko. Nagpaalam naman ako sakanilang dalawa at iniwan sila doon. Hindi naman sila magulo sa pagkain kay hindi na ako nabahala na iwanan sila sa hapag.

Nakakunot ang noo kong kinuha ang phone ko at tiningnan ang tumatawag. Unregistered number iyon na nagpakabog sa dibdib ko. Hindi ko alam pero parang nangyari na 'to. De ja vu.

Sa huli ay kahit na kinakabahan ay sinagot koi to.

"Hello?" I said but I made sure that I was speaking using the accent that I've adapted for staying her for five years.

There was no one speaking on the other line kaya kinabahan ako lalo. Naghintay pa ako ng ilang segundo bago ito tuluyang magsalita.

"Storm?" I almost frost when I recognize the voice.