Guilty Love (TLL Side Story ) / completed

GL 12:

#UNEDITED

...

GL 12:

May ngiti sa mga labi ni Devon habang nagmamaneho pabalik sa kanyang bahay. Hindi niya mapigilan ang init na maramdaman ng nahawakan niya si Eunice. She flinch at his touch.

 Is it too much to crave for more emotions other than anger from her. Binabaliw na nga siya kapag naiisip ang kanyang mag-ina, he can't let this go. He can't let what his heart shouting this time. Para itong matagal na natahimik tapos ngayon lang nakakaramdam, tapos mapapaisip siya, mayroon pala siyang puso?

"Where have you been?" mabilis siyang nalingon sa sala kung saan nanggaling ang boses niya. Naisip niya lamang kanina at matulog pagkauwi, pero nawala lahat ng iyon lalo na at nasa harap niya ang kanyang ama. Bakit kasi bigla bigla na lamang ang pagsulpot ng matanda.

"Why are you here?" imbes na sagutin ang tanong nito ay tinanong niya ito pabalik, Bata ba siya para tanungin pa kung saan siya galing? Sa bagay baka matuwa pa ito kapag sinabi niya na galing siya sa impyerno, kahit galing naman talaga siya sa kabaliktaran.

"Why don't you just answer my question and be a good boy?" walang pasensyang sagot nito.

"Father, I was never a definition of a good boy. " maangas niyang sabi nito." Wag na tayong magpaligoy ligoy pa, what do you want?" tumungo siya sa bar counter habang hinihintay ang sagot nito, nagsalin siya ng kanyang poaboritong inumin. Gusto niyang bumagsak mamaya sa higaan pagkatapos niyang kausapin ang bias na ama.

"Go to Macau." Tukoy nito sa negosyo nila doon, mayroon namang nagpapatakbo doon bakit kailangan pa na siya? Bakit nawala na ba ang tiwala nito sa mga tauhan nito.

"The answer is no." He said firmly, wala siyang balak umalis, wala siyang balak puntahan.

"Devon!" singhal ng ama sa kanya, nagagalit talaga ito kapag humihindi siya sa bawat utos nito. He maybe a bad son pero magaling siya sa paghawak ng negosyo, tingin pa lamang alam niya na kung mapagkakatiwalaan o ano, alam niya agad kung may anumalya o ano. Insticnt. He can always trust his instict.

"And I'm thinking of settling here, starts a business , yung hindi ilegal, yung malayo sa'yo. It bores me you know." Nginisian niya pa ang ama. Winasiwas nito ang baston para itumba ang vase na malapit dito. Nabasag yun at naglikha ng ingay. That cost a fortune though. Hindi naman siya natinag sa sinabi nito.

"Sabi ko nga ba at masyado nang mahaba ang sungay mo." Tukoy nito sa sungay niya na dito rin naman niya namana.

"Don't forget my tails that grew longer than you ever imagine." Dagdag pang aasar niya dito, tinalikuran niya na ito para magtungo sa kanyang kwarto, nakakailang hakbang pa lamang siya ng tumama sa kanyang likod ang baston na dala nito. Binalewala niya yun at nagpatuloy sa paglakad , pero napahinto pa rin siya sa paghakbang ng magsalita ito.

"Is it about becasue of that woman and her kid." Hindi niya nagustahan ang pagsama ng kanyang mag-ina sa kanilang walang kwentang usapan. Pero nagtagumpay na ito na makuha ang kanyang atensyon.

"Don't fool yourself son, you can never be a good father. You have my blood." His father said disgustedly. Gusto niya sanang pumalakpak dahil alam nito ang bagay na yun. Humarap siya sa kanyang ama.

"Do you know what's the most disgusting part of these situation?" nilahad niya pa ang kanyang kamay..." That I am your son and your my father." Sinabi niya iyon na nandidiri. Kung pwede lang mamimili ng magiging magulang, matagal niya ng ginawa. Hindi naman ito kumibo pa.

Bitter siya. Bitter din ang kanyang ama. They both hate their situation.

...

"Para kang zombie." Tinapik siya ni Marcy, konti lang ang kanyang tulog, kanina pa ito nagsasalita pero lumilipad ang isip niya. Lumulipad sa mga pangyayari kanina, naguguluhan siya, hindi niya alam kung tama bang sabihin dito ang totoo. Magpapanic ito. May parte sa isip niya na ilihim na lamang dahil si Dion naman yun, minsang naging bahagi ng buhay niya. Mabait. Mapagkakatiwalaan pero, he said that he is not Dion.

Devon. Sounds like a devil's name. Yun ang pangalan na sinabi sa kanya. He made her more confuse.

"I'll prepare are lunch." Paalam ni Marcy dahil wala siyang lakas kumilos at nababalot sa malalim na pag-iisip.

"Mommy." Tinawag siya ni Henny, nasa kanyang tabi na pala ito.

"Yes, swettie?" nabakas niya ang pag-aalinlangan sa mukha nito. Hinintay niya naman na magsalita ito, she urge her to speak. "Sige na baby, what is it?"

"Mommy, nagkakaroon ako ng dream, meron daw akong papa tapos ang bait niya. He's nice in my dreams kaya lang I can't see his face kapag nagiging ako wala naman. Sometimes I think someone's with me when I am asleep. Mommy crazy na ba ako?" napangiti siya sa anak. Hindi naman din kasi panaginip iyon, baka nga gabi gabi na may bisita ito, kanina niya na lamang nahuli.

"No swettie. Sorry kasi mommy lang ang meron ka." Kahit hindi big deal sa kanya iyon na akuin ang dalawang responsibilidad, alam niyang kailangan din ni Henny ng ama. Pero hindi niya iyon kayang ipakilala.

Dion? Devon? Hindi niya nga rin alam ang totoo, paano niya ipapaliwanag ang bagay na naguguluhan siya.

The phone rings. Kinakabahan na kinuha niya iyon, umalis naman si Henny sa kanyang tabi dahil tinawag ni Marcy.

"Hello?" kinakabahan na sabi niya sa kabilang linya. Dinig niya ang malalim na buntunghininga nito bago sumagot.

"Eunice."

"Di-dion." hindi siya pwedeng magkamali sa taong kausap niya.

"Eunice listen...umalis na kayo diyan, umuwi ka na sa Pilipinas, mas safe kayong mag –ina dito, mapoprotektahan kayo ng mga Romualdez." Pinutol niya ang sinasabi nito, naguguluhan siya.

"What do you mean? Bakit kami aalis na mag-ina? Where are you?" Pakiramdam niya dapat niya iyong itanong.

"Si Devon, hindi siya titigil hanggat hindi niya nakukuha ang gusto niya."

"What?Naguguluhan ako, sino si Devon?" narinig na naman niya ang pangalan na sinabi ng lalaki kanina, kausap niya si Dion...she's more than confuse.

"Si Devon yung gumalaw sa iyo noon, kambal ko siya. Ginawa niya yun para maghiganti sa akin, ngayon kukunin niya si Henny. Umalis na kayo diyan bago pa makuha ni Devon ang anak mo." Suhestyon nito sa kanya. Naibagsak niya ang telepono, isa isa namang bumabalik ang mga ala alang yun sa isip niya.

Madilim.

Malamig.

May lalakeng humahalik at humihipo sa kanyang hubad na katawan.

She begged pero nagpatuloy ito, she's to weak to fought back. Nilunod siya nito sa isang pakiramdam.

Then after that she heard him saying sorry.

But that word will never be enough for her to forgive that conning bastard!

...

CDlMHq