Guilty Love (TLL Side Story ) / completed

GL 15:

GL 15:

Nakahawak si Eunice sa kanyang dibdib habang papunta siya sa kanyang kwarto, hindi niya maipaliwanag ang kanyang naramdaman kapag malapit sa kanya si Devon. Nahilamos niya ang kanyang kamay sa mukha kapag naiisip niya na nahuli siya nitong nakatingin sa kanyangn katawa. He's well built, hindi rin nakatakas sa kanyang mga mata ang mga pilat doon. Did she stare too much? Ano na lamang ang iisipin nito sa kanya? She's just like him? Oh no! Not that thought.

Why is she here again? Paano kung pag baba niya naitakbo na nito ang kanyang anak?

"Henny!" mabilis siyang lumabas ng kwarto, totally dismissing why she went there for. Bumaba siya sa kusina, wala doon ang mag-ama. She's scolding herself, sabi nang hindi mapagkakatiwalaan ang demonyong yun! She's about to call the police when she heard laughters outside the house. Sumilip siya, sa bandang garden nanggagaling ang malalakas na tawanan. She can feel hear tears as she sees how happy he daughter is, inaangat ito sa ere ni Devon na parang lumilipad. Her daughter is too happy, one of her dreams is too fly. Henny wants to be a fairy, yun ang paborito nito sa mga fairy tales na binabasa niya.

"Come on papa, higher!" hamon pa nito sa ama.

"Are you a boy? You seems love adventure over dolls and barbies?" natatawang tanong nito sa anak, nagtago naman siya sa kurtina habang pinapanood ang dalawa, malawak ang garden kaya naman malaya ang dalawa. Hiyaw ng hiyaw ang kanyang anak sa bawat animo paglipad nito. Kita niya ang pawis na tumutulo sa katawan ni Devon, wala itong pang-itaas, nakapantalon lamang ito. Kung may pilat ang harapan nito, doble ang mga nasa likod noon. She wonder where he got those, pero wala na siya dapat pakealam doon.

"You love flying?" nagugulat na tanong nito sa anak.

"Yes!" maganang sagot naman ni Henny.

"Okay, I will treat to a real flight soon, pero dapat ganito ka na kalaki!" may dinemonstrate ito na height na nagpasimangot sa kanyang anak.

"Matagal pa yun papa." Tumawa naman ang mga ito hanggang sa lumingon sa gawi niya si Devon. There's no sense in hiding nakita naman siya ng dalawa.

"Mommy, ang lakas ni papa, he can throw me in the air and catch me." Napangiwi naman siya sinabi nito at sinimangutan nya si Devon.

"Baka mapilay si Henny sa ginawa mo."

"I was extra careful," nakangiting sabi nito habang pinpunasan ng kamay ang pawis sa mukha, tagaktak ang pawis nito sa katawan.

Nairita naman siya bigla.

"Magdamit ka nga!" sabi niya dito. A wide grin appear in his face.

"Papahiramin mo ako diba dahil nabasa yung damit ko. Where is it?" Saka niya narealize na wala pala siyang dala.

"Dito lang kayo." She glared at him bago tumuloy sa loob. Naiisip niya kung may mga damit ba si Ren sa bahay niya na pwedeng ipahiram dito...buti at meron pa namang ilang t shirt doon. Yung mas malaki ang kinuha niya, Ren has a nice built pero mas muscular ang katawan ni Devon, parang libangan nito ang magpunta sa gym. She handed him the teeshirt at towel na rin. Nakatingin iyon ng masama sa damit na binigay niya.

"Malinis yan." Sabi niya na lamang, hindi naman siya masama di gaya nito. She told Henny to guide him in her room, doon na lamang ito magpalit dahil pawis na pawis ito. Hindi na naman pala nya dapat sabihin kay Henny dahil mukhang ayaw nitong mawalay sa ama.

Napaupo siya sa upuan at muling inisip ang kanyang ginagawa at desisyon. Paano niyang naatim na patuluyin sa kanyang bahay ang taong sumira ng buhay niya? She even introduce him to her daughter tapos ngayon binigyan niya rin ng karapatan. This is wrong, she needs to stop this habang mababaw pa ang attachment ni Henny dito.

She cook their lunch, nakikinig lamang siya sa kwentuhan ng dalawa. Devon rarely talks about himself, laging si Henny at nagbibigay lamang ito ng komento. Ni hindi nga yata sumagi sa kwento nito si Dion. They really hate each other, Dion's symphaty is with her that's why he told her to avoid Devon. She must avoid the danger. Isang oras matapos ang lunch ay nakatulog ang mag-ama, magkatabi ito sa couch, nakahiga si Devon at nakasiksik dito si Henny. If they were a happy family, she will took a photo of the two, make it her wallpaper , but they far from it, will never be. Napabuntunghininga na lamang siya at umakyat sa kwarto. She clean the mess in her room, matapos noon ay nagtungo siya sa kwarto ni Henny para linisin ito. Nasa gilid ang jacket ni Devon, napaatras siya at mayroong natapakan. Babagsak na ang kanyang katawan sa sahig ng biglang may sumalo sa kanya. She had close her eyes as she prayed for her painful fall.

But it didn't happen.

"Careful." She open her eyes and meets Devon. Hindi naman ito umiwas sa kanya. Sapo siya ng matitigas na braso nito.

"Thank you." Kumilos siya para itayo na nito, kahit naman itinayo na ay nakahawak pa rin ito sa kanya. This gesture makes her feel uneasy naramdaman naman nito iyon saka siya binitawan.

"Ahm, thank you too for letting me stay here." Pinagpatuloy niya ang pagliligpit ng mga gamit na kinalat ng mag-ama. She's also avoiding his gaze too, mahirap sa kanya ang nasa isang lugar kasama ito. Ibinabalik siya ng kanyang mga isip sa araw na yun.

"Ngayong araw lang." Pagtatama niya sa iniisip.

"Right, hindi nga pala mawawala ang galit mo sa akin." Katahimikan ang namayani sa kanilang dalawa, maya maya muli itong nagsalita.

"What can I do for you to forgive me?" napahinto siya sa ginagawa at tumingin dito. "If you ask me to stay away, I can't do that." Napawi ang pag-asa sa puso ni Eunice, iyon pa naman ang kapalit ng hihingin niyang pagpapatawad dito.

"So there's no way for me to forgive you." Nilampasan niya ito pero hinablot nito ang kanyang braso para mapigil siya sa kanyang pag-alis.

"Please? If I have to kneel, I will , I want Henny in my life." Pinipilit niyang labanan ang emosyon na dala nito sa kanya, wala itong karapatan na manghingi ng pabor..she looks at him coldly.

"Henny is my life as well and you know that I don't want you in my life." Sapat na ang makita niyang sakit sa mata nito para magbunyi ang kanyang puso. She left him there. Pumunta siya kay Henny na natutulog pa rin. Wala itong alam sa kung anong gulo ang mayroon sa kanila ni Devon. Every mother wants a perfect family for their children, but this one, she can't give it to Eunice. Isang oras, walang Devon na bumababa, nagising ang kanyang anak na si Devon ang hinahanap. She told her na nasa kwarto nito. Mabilis tumakbo ang kanyang anak, kung gaano ito kabilis umakyat, ganoon din ito kabilis bumaba, bumababa ito na umiiyak.

"You lied! Wala si papa!"

...