O da ne yüce nöronlar aşkına bunu yapmış olamaz.Ne demek kendine yardımcı hemşire diye beni seçmek (böyle bi uygulama gerçekten hastanelerde var mı bilmiyorum tamamen cahilce şizofren bir şekilde yazıyorum).
Yeter dayanamıyorum bu kadar çalışmak beni yoruyor alın şu dosyaları üzerimden.Canım nöronlarım bu kadar çalışmaya alışık değil.Zehra yanımda bana ters bir bakış atıp."mızmızlanma daha 10 dakikadır çalıyosun" dedi.Saatime bakıp "ne 10 dakikası bu zaman niye hiç geçmiyor.Ay sıcak bastı.Menopoza girdim heralde."Zehra bana bakıp yavaşca yanımdan kalktı gitti."dur nereye gidiyorsun dosyalarla beni baş başa bırakamassın hey sana diyorum" az önceki lafı sanırım bağırarak demiş olmam lazım çünkü çevremdeki herkez bana baktı bi anda.
Kurtuluş çaresi olmadığını anlayınca masada tekrar dosyalara odaklandım.Bir süre geçtikten sonra masanin üst tarafından gelen sese doğru baktım."Elin çok ağır o dosyaların hepsini bir saat içinde odamda görmessem hastane idaresiyle konuşup kovdururum seni" başımı kaldırdığımda tabiki şaşırmadım Levent'ti "canıma kastın mı var senin nasıl bitsin " ağzının kenarıyla hafif bir şekilde gülümseyip uzaklaştı sadist adam ya resmen zevk alıyor 'inşallah tuvalete girdiğin de peçete bitmiş olurda o halde kalırsın ya da çayına seker almayı unutursan da tekrar mutfağa almaya gidersin çorabın delinmis olurda sen bunu misafirlikte farkerdersin nöronu bozuk mahlukat seni' tabi bu beddularımın hepsini içimden söyledim.
Saate baktım 10 du dosyalara gömüldüm sonra.Bitirdiğimde derin bir oh çekip tekrar baktım saate baktım 12 idi.Hayır olamaz hemen dosyaları elime alıp koşarak odasına gittim.Ama oda kilitliydi.Tabi ya öğle arası hemen koşarak gitmemesini ümit edip dışarı çıktım.Hastanenin bahçesine doğru bakındım ama göremedim.Sanırım gitmişti
Orda park halinde duran arabaların birinin kaportasına doğru oturup belgeleri üzerine koydum çünkü gerçekten baya ağır şeylerdi."şimdi kavuldum mu ben ya kavuldum kavuldum" ben ağzımda bu laflari gevelerken araba birden hareket etti vee yürümeye başladı.Bende avazım çıktığı kadar bağırmaya başladım "imdattt araba hayaletliii hayaletliii" bi 50 m gittikten sonra durdu ve bende düşüp yere çakıldım.Dosyalar da hep boydan boya yol boyu yere dağılıp düşmüş.Sonra arabadan birisi indi "manyakmısın sen arabanın kaportasına oturulurmu hiç" dedi.Gördüğümde biraz şaşırmıştım Levent'ti sonrada niye şaşırdığıma şaşırdım."asıl sen manyakmısın arabanın üstünde insan varken araba sürülürmü bmw almışsın ama adam olmamışsın adam"
"Evet savunmanı bekliyorum" duyduğum laflar karşısında şaşkınlığımı gizlemeyerek "beni öldürmeye çalıştın asıl sen savunmanı söyle.Adamım şimdi seni sikayet etsem adam öldürmeye teşebbüsten en az 5 yıl yersin" sonra aklıma beni kovduracağı geldi "ama tabi seni affedebilirim dosyaları 1 saat rötarlı kabul edersen" çenesini kaşıyarak "sen benim başıma belasın" aklıma dosyalar yeni dank edince "dosya dosyalar yok "koşarak toplamaya başladım.Ama nafile hepsi rüzgardan 4 bir köşeye dağılmıştı.Sonra Levent'in de gelip topladığını gördüm."Sana yardım ettiğimi sanma dosyalar kaybolursa hastaneyle başım derde girer"
"Öyle birşey düşünmemiştim ama yinede kendin bilirsin tabi" dosyalar bitince yine tekrar hastaneye geri döndüm.Kafeteryaya inip bizim kızların yanına gittim."Ben burda ölüyorum siz burda keyif çatın" Zehra patates yemeğini etlerinden ayırıp başını kaldırınca "biz mi keyif çatıyoruz Hande canımızı çıkardı" sertap'da onu destekler biçimde kafasını sallıyarak "evet şu parmaklarıma bak" yavaş bir şekilde yaklaşıp parmaklarına odaklandım "tırnaklarını kesmelisin uzamışlar" Sertap ellerine bakınca "uu haklısın" Hande 1-2dk geçmeden topuklarına vurdura vurdura yanımıza geldi."Adımı duydum" kızlara sakin olun bakışını atıp olaya el koydum "topuklu ayakkabına diyoruz kaçak kat çıkmıssın"
Şaşırmış bir biçimde ayaklarına bakıp tekrar bize odaklandı "Fatoş seni anlıyorum bunun için sinirlenmicem bu surata bende sahib olsam heralde sinirimi kimden çıkaracağımı şaşırıldım" bi anda yemek boğazımda kaldı.Mecazi manada değil cidden kaldı sertap hemen su verdi o sayede yutkundum.Sol tarafıma bakınca çoktan gitmişti.Bu ne watpaad lise hikayesimi okulda bir kötü kız olur iyi kıza sürekli bulaşır falan filan.Ama hikayedeki iyi kızlar güzel ve gerçekten iyi olurlar.Ben se çirkin ve kötüyüm kardeşim benim çikolatamı aldığı için onun bebeğinin kafasını kopardığım zamanı düşünürsek.
Zehra beni teselli edercesine "onu takma gratisin reklam afişi gibi geziniyor ortalıklarda " yemeğinden kocaman bir kaşık alıp "takmıyorum sadece alıştım küçüklüğümden beri herkesin bana bunu söylemesine zaten biliyorum niye yüzüme vuruyolarki " ögle arası bitince tekrar çalışma yerlerimize geri döndük.Levent geldiğimde dosyaları almıştı mutlu olmuştum.Çünkü odası gerçekten çok uzak ve oraya gitmek için yeteri kadar atp'em yok.Masadaki telefon çaldı hemen açtım "evet ,evet,evet gerçekten mi anlıyorum seni çok üzüldüm evet evet anladım" zehra fısıldayarak yanımda "nolmuş" dedi.Bende telefonu ona uzatarak "anlamadım bende" telefonu alıp olayı halletti meğerse 312 deki hastanın birşeyi birşeyi alınıp birşey mi ne yapılacakmış.
Levent yine her zamanki gibi masanın önünde belirdi "hastaların genel kontrolü yapılıcak benimle gel","ama bu benim işim değilki" elindeki ıvır zıvırları üstüme atıp "biliyorum bunları taşıyacak birine ihtiyacım var sadece" hem yürüyüp hemde kutunun içindeki ıvır zıvırlara bakıyodum sonra içindeki birşey baya ilgimi çekti "gerçekten hasta bakmak için yelpazeye gerek var mı" cevap vermeden doğruca yürümeye devam etti.Sonra bir tane hastanın odasına girdik sonra bir tane daha bir tane daha.Git gide kutu ağırlaşıyordu sanki "gerçekten bu gerekli mi niye taşıyorum"
Hiç bakmadan "hayır hatta gereksiz sadece canım öyle istiyor" yumruğumu sıktım sinirden gerçekten de çok sinir bozucuydu tanıdıkça bi insandan nasil nefret etmeye başlanır di mi ben tanidikca nefret ediyordum keşke o hastaneye ilk geldiğin an ki levent gibi kalsaydın hiç tanımasaydım seni.Oha oha şuan aynı roman gibi konuştum ne kadar da müko bir iç sesim var canım iç sesim."hey sabahleyin kendi ağzınla söyledin ben senin başına belaymışım niye o zaman yardımcı hemşire olarak beni seçtin"
"Sana bir şey söylemiştim hatırladın mı bu hastaneyi sana cehenneme çeviricem diye ama sen kolay pes ettin daha başlamamıştım bile"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
EVDE KALMIŞ (BİTTİ)
HumorHayatımda yolunda gitmeyen en kötü şeyin matematik olduğunu düşünüyodum ; ta ki yıllar geçip evde kalana kadar...