GÜÇLÜ BEN

^^

Cenaze bitmişti.Eve dönüyorduk.Kimsenin ağzını bıçak açmıyordu.Herkesin beyinleri konuşuyordu adeta.Cem kendisini salmıştı.Günlerdir ne bir şey yiyordu ve ya içiyordu odasından dışarı çıkmaz olmuştu.Bunu yapan hala bulunamamıştı.herkes aşırı derecede üzgündü.ve herkesin kafasında tek bi soru vardı "Neden?" saçma sapan bir şey bu Şu an Ecem in yanında olmak isterdim . Cem hiç iyi gözükmüyordu . Yüzü beyazlamış ve zayıflamıştı.Kimse için kolay değidi.Semih çok etkilenmiş olmalıydı .Kimseyle konuşmuyordu sadece anlamsız gözlerle etrafa bakınıp duruyordu. Ben mi  napıyorum? Ben kendimle konuşup duruyorum bir cevap aramaya çalışıyorum sorularıma ama bulamıyorum aslında benimde onlardan farkım yok Keşke geri gelsen ... Keşke...

Eve geldik.Semih in evindeyiz.Herkes odalarına çekildi.

cem den
Yatağıma uzandım . Kafamı tavana doğru kaldırdım.Yaşama sebebim gitmişti.Hayatımın sevinci gitmişti.Gitmişti işte ve en kötüsüde onu geri döndüremeyecek olmamdı.Hiçbir şey yapamazdım. Öyle mal gibi kalmıştım ortalıkta.Malın tekiydim.Onu koruyamamıştım.Tek varlığımı koruyamamıştım.Dayanak noktamı koruyamamıştım.Gitmişti.Yoktu.Artık yoktu. Tükendim ve Bittim...

semih ten
Olanlara cidden inanamıyordum.Kendimi hiç bu kadar boş hissetmemiştim. Şaşkındım.Kızgındım.Öfkeliydim ve üzgündüm. Karmaşık duygular içerisindeyim.Evdeki herkes kendisini salmış durumda tabi en çok etkilenen Cem oldu . O piç kurusunu bulduğum zaman yaşatmıyacağımdan emin olabilirsiniz...

Beren den

Şu anda ayrı durmamızın hiç bir anlamı yoktu ve ben odadan çıkıp semih in odasına gittim kapıyı çalarak odaya girdim ve bir şey söylemeden gidip sarıldım. O da karşılık verdi. Hiç değilse bir kaç dakika kendimi huzurlu hissedebildim.Odadan birlikte çıktık.Cem in odasına gittik kapıyı çaldım açıp içeri girdik ve girdiğimiz an benim çığlık atmam bir oldu . Hayır dedim hayır bir kişi daha olmaz .Cem odasının tavanında kendisini asmıştı.Semih bir şeyler diyordu. anlamıyordum bilincimi kaybetmiş gibiydim.Sanki beynim benimle oyun oynuyo gibiydi. Bir dakika bizimle oyun oynayan beynim değildi.ve oynayan kişi nereden oynayacağını gerçekten çok iyi biliyordu.Bilincim yerine geldiğinde ambulansı aramak aklıma gelebilmişti.Biraz beklerdikten sonra ambulans geldi.Artık çok geçti ama belki bir umut vardı yok muydu..? Hemen sedyenin üstüne yatırdılar. ambulansın içine bindirdiler.Bizde peşlerinden arabayla takip ettik. Hastaneye varmıştık.Arabayı rastgele bir yere bırakıp hemen Cem in yanına gitçektik ki  doktor yanımızda bitti ve " üzgünüm başınız sağ olsun hastayı kaybettik " dedi ve gitti. Hala kulaklarımda çınlıyordu. "Hastayı kaybettik kaybettik kaybettik ..." olduğum yerde durdum . Bu kesinlikle geçicel bir şey değildi. Biri beni şu rüyadan uyandırabilir miydi ? Her şey sanki bir rüya gibiydi gözlerimi kapattım ve göz yaşlarımı artık tutamıyordu yanaklarımdan süzülmelerine izin verdim . Semih gelip bana sarıldı . Saçımı öptü o da çok üzgündü ve teselli olacaktık birbirimize çünkü artık biribirimizden başka kimsemiz yoktu...

Eve geldik. Ben Cem in kendisini astığı odaya girdim.Odayı incelerken yatağın üzerindeki kağıt dikkatimi çekti kağıdı aldım ve okudum kağıtta : Ben yapamadım ama  siz güçlü kalın ... yazıyordu. Semih e göstermek istedim salona girdim ve yerde ellerini yüzüne kapatmış olan bir Semihle karşılaştım kağıdı bir kenara bırakıp yanına gittim ve ona  sarıldım şu anda tek ihtiyacım olan şey sanırım buydu...

ve yine bir bölüm sonu acaba bir sonraki bölümde kimi öldürmemi istersiniz? flkgkg yeter artık diyenleri duyar gibiyim şunj söylemeliyim ki kitabın sonuna doğru yaklaşıyoruz umarım hala severek okuyorsunuzdur çünkü ben severek yazıyorum sizi de çok seviyorum öpüldünüz🤗💕😘

-videoyu kendim hazırladım küçük bir tanıtım videosu gibi bir şey ismini tam olarak koyamadım izlerseniz memnun olurum-✨