12.bölüm

44 4 2
                                    

-Kızlar sanki birisi bizi takip ediyor sizce arkaya bir baksak yani baksanız. ..

- şşşs yana bak.

- selam kızlar nasılsınız? Size açıklama yapmama gerek yok sanırım her şeyi biliyorsunuz eee nereye gidiyoruz?

-. . . .

-. ..

- aama böyle yapmayın alınıyorum hadi önce karnımız acıktı biraz yemek yiyelim. yolculuk nereye?

- aaaa ssenn ...

- bu kadar şaşırmaya gerek yok.
Bende sizin gibi yerim içerim uyurum. ..

- yaa. Çok şaşkındı kızların hepsi şimdi ne yapacaklarını bilmiyorlardı ayrıca Naime teyzenin dedikleri ile birlikte negatif bir enerji de vardı üstlerinde önce yolda yavaş yavaş durarak birbirlerine hatta gözlerinin içine bakıyorlardı birbirlerinin. Önce duraksayarak

- şimdi nereye gidicez? Daha doğrusu nereye gidelim? Dedi Defne ve daha sözünü tam olarak bitirmeden cüce Defne'nin sözünü keserek

- size her şeyi ben mi söylicem Naime teyzeniz anlattı size her olan biteni ne yapmanız gerektiğini fazlasıyla biliyorsunuz neden bilmemezlikten geliyorsunuz? (Sinirli bir şekilde)

-kızların hepsi birden çok korktular, bu cücenin olağanüstü güçleri falan olduğunu düşündüler bir an. Hemen toplanıp bu konuyu konuşmak istercesine hepsi birbirine bakıyordu sık sık. Ellerinden ne gelebilirdi ki aralarında Aslı cüce ile şöyle bir konuşma gerçekleştirdi.

-ama bizim çadırlarımız vaaaarr. Naime teyzenin evine gitsek olmaz mı?

-daha ne kadar saçmalamayı düşünüyorsunuz hadi ne taraftan şşt sen kırmızılı

-bben mi? (dedi Selin)

-yok ben gel de bana yolu göster.Ne bakıyosun gelsene hadii.

-tamam.

-siz bizden ne istiyorsun?

- yapamayacağınız ama yaparsanız benden kurtulacağınız bir şeyi.

-neymiş bu?

-ne kadar da konuştunuz ama önce bir çadıra gidelim orda anlatırım. ikinci kez yani bildiğiniz şeyleri bir kez daha anlatmamı istiyosunuz ya.

- peki son bir sorum var adın ne?

- Öfkeli.

-şu ilerdeki mavi çantanın olduğu yer.

-ee gelmişiz neden söylemiyorsun.

-ohh dünya varmış ne kadar rahat bir sandalye bu ooo hamağı da kurmuşsunuz iyi yaşıyorsunuz valla siz.

-aa...

-hadi artık benim karnımın acıktığını söylemiştim.

-aaama burası bizim değil bizimki ilerdeki mavi çadırlar.

-baştan söylesene şunu neyse hadi gidelim.

-....burası.

-emin misiniz? burası ne böyle kuru boş bir çadır yemek falan da mı yok sakladınız mı her şeyi?

-ben getiriyorum ...(Defne)

-dur dur sen. Evet sen bizden ne istiyosun önce anlatıcaktın?(Nazlı)

-eeeekarnım açken nasıl anlatayım demi ama hadi boş boş dikilme karşımda yemek getir bana.

-............ Defne ve Selin çadırın arkasındaki çantadan evden getirdikleri yiyeceklerini aldılar e cüceye verdiler Aslı ve Nazlı da bu arada cücenin yanında oturuyorlardı.

Ormandaki SırHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin