Ormandaki Sır

17.BÖLÜM

Bu arada Defne nerede ya?

Hala gelemedi.

Sanırım gezisi biraz uzun sürdü.

ne taraftan gittiğini gördünüz mü?

yok hayır ama bana sabah siz uyurken rüya falan bir şeyler söyledi. Ama siz uyanınca laf karıştı unuttuk.

şu tarafa bir bakalım.

hadi.

*****

acaba geri mi dönsem ama nereden gelmiştim ki yolu unuttum galiba... ya hava karardığında ne yaparım ben? hemen kızları bulmalıyım.

defne ilerde ateş yakmaya çalışan bir genç görür ilk başta biraz tedirgin olmasına karşın karşısındaki de onu görmüştü artık. geri dönemez gibi hissetti bir an kendini. biraz duraksayıp çevreyi inceledi.çevreden toplanmış gibi gözüken ince odun parçaları küçük tepe oluşturuyordu .yan tarafında ince odun parçalarını yakmaya çalışan bir erkek, arkasında ise üç dört yaşlarında gözüken belki de daha büyüktü ama ilerde bakılınca öyle gözüken küçük bir kız duruyor ve onların elli yüz metre gerisinde de siyah bir çadır küçük bir evin kulübede denilebilir bir evin yanındaydı. evin çevresinde çitler çevrili arka tarafına doğru ise çitlerin bir kısmı eksik ve düzgün tahta parçaları çitlerin yanına konmuştu. küçük çadırın yan tarafında on beş yirmi tane tuğla düzenli bir şekilde çevrelenmiş sanki bir köpek kulübesi yapılacak da eksik kısımları var gibi gözüküyordu. garip olan bir şey aileleri varsa annesi ya da babası nerede gibi bir soru takılmıştı Defne'nin kafasına. Biraz ilerledi...

-Merhaba.

-Merhaba.

-ne yapıyorsun burada?

-...

-ya tamam korkma. sanırım yolunu kaybettin istersen sana yardımcı olabilirim.

-nasıl güvenebilirim peki?

-Güvenmezsen yoluna devam edersin. Sanırım başka şansın yok.

-ya varsa?

-efendim?

-başka şansın yok demiştin ya, ya varsa

-neymiş o?

-seninle muhatap olmayıp geri dönerim.

-buyur o zaman yol senin.

geri dönüp biraz ilerlediğimde yardıma ihtiyacım olduğunu anlamıştım galiba. bu orman çok büyüktü ve ben ne taraftan geldiğimi unutmuş biraz gezip gelecem demiştim ama galiba ölçüyü fazla kaçırıp ormanın derinliklerinde ilerlemiştim.

-tamam sen kazandın. bana yardım edermisin?

-olur ama istersen önce bir tanışalım.

-Defne.

-ne?

-adım Defne.

-çok hızlısın gelip otursaydın bir.

Defne 'nin kızgın bakışları ortamı sertleştirmişti. bu durumu gören genç:

-tamam tamam ben de Serkan.

-ormanın giriş tarafını tarif edermisin? gitmem lazım.

-anlaşıldı gitmekte ısrarlısın.

-öyle.

-elli yüz metre yürü sonra da ...

-sonra

-istersen ben sana yolu gösterebilirim.

-bence sen işini yapmalısın.

-...

-ya da tamam olur göster.

******

-ne tarafa gitmiş olabilir ki?

-kaybetmesek..

-endişelenmeyelim ya küçük çocuk değil ya o da arıyordur herhalde.

-herhalde

-ya Naime teyzenin evinin o tarafa gittiyse?

-yok ya fazla uzaklaşmış olamaz

-ya uzaklaşmışsa?

-ya kaybolup ormanın derinliklerine gittiyse

-kayboldu kesin işte yaa

-hayır ya kötü şeyler getirmeyelim aklımıza. hadi kızlar konuşarak bir şeyler yapamayız aramaya devam edelim.

-ilerde bir köprü var acaba oradan geçmiş olabilir mi?

-fazla uzaklaşmış olamaz herhalde ya. ilk bu tarafları bir arayalım sonra köprüden sonrasına bakarız.

-acaba çadırda mı kalsaydık kızlar , biraz bekleseydik belki gelirdi.

-evet ya.

-ama artık çadırda değiliz hatırlatayım.

-gidelim o zaman aynı yere. Biraz bekleriz bir iki saat sonra çıkarız yola arkadaşımızdan -Defne'den- daha değerli değil ya

-değil ama..

-aması yok hadin gidelim.

-yürü o zaman geri dönelim.

-şu küçük çadırı kuralım.

-kızlar laptobumu gördünüz mü?

-ben görmedim.

-çantanda yok mu?

-hayır.

-aa gel gel.

-ne oldu?

-şu ağacın arkasındaki değil mi?

-evet. peki nasıl geldi? çantamdaydı.

-belki Defne bir şeyler bakmıştır sabah.

-a..h evet olabilir.

-Aslı laptobunu aldı ve çadıra gitti, laptobu açmaya başladı.

-Aslı kağıdın düşmüş.

-nereye?

-laptobu aldığın yerde.

-ne yazıyor?

-vver ver çok önemli değil, öyle kendimce notlarım falan işte.

-Aslıııı

-ne oldu ya?

-bir şey saklamıyorsun demi?

ne saklıcam ya işte bir kağıt bildiğimiz şu A4 kağıdı.

-ay tamam tamam. yine tanımlara geçtin sen.