Yeni bir güne yine hüsranla başlamak artık normal geliyordu ona.
Hiç bir şeyin tadı yok...
Hayatın anlamı yok...
Anlamını yitirmiş duygular...
İsyan ediyordu artık fatih bu yaşadığı hayata...
Bitmiyor, bitmiyor...yeter artık diyor yeter...
Bir gece yarısı adımlıyordu sokak aralarında tek başına. zamanın nasıl geçtiğini farketmemişti bile.
Bir takım sesler dikkatini çekti ve o tarafa yöneldi. Üç serseri kadınla tartışıyordu.
Seslendi kadını rahatsız etmemeleri için uyardı serserileri. Sözlü sataşmaların ardından bir anda keskin bir acı hissetti. Ayakta durmakta zorlanıyordu aldığı bıçak darbesiyle.Gözlerini yumdu kendini yere bırakırken ve içinde haykırdı güçsüzlüğüne , çaresizliklerine , korkularına ve yalnızlığına isyan etti.
Farklı bir hayat istedi son yolculuğuna gittiğini unutarak.
Ve her şey siliniyor ruhu bedenini terkederken, gözünden de birkaç damla yaş süzülüyordu. Artık bilinmeze doğru yolculuk başlamıştı...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KAHRAMAN CESET
Short StoryGözlerini kapattı...Bilinmeze doğru ilerlemeye başladı... Hayatı bir film şeridi gibi geçti önünden...Bilinci kapanmak üzereydi artık...Hazin bir son yazılıyordu hayatın sayfalarında...Ve birden ayrılmakta olan bedenine geri döndü... Gözlerini açtığ...
