Gözlerini açtı ama hâlâ sendeleniyordu. Ne olduğunu avizenin sallandığını farkettiği an anladı; șiddetliydi depremin sallantısı. Karșı ev yanındakinin üzerine yıkılmış, diğeri tamamen yıkık. Kendini topladı hemen ailesini yokladı șükürler olsun kimseye bir şey olmamıştı. Yıkılan binaya koștu, derinden yardım çağrısı geliyordu. Tașları bir bir sağa sola fırlattı, o koca koca tașları nasıl kaldırabiliyordu öyle. Ailesi hayretle ona bakarken binada hafif bir sallantı daha oldu. Annesi :
-oğlum çekil ordan, bina sallanıyor diye bağırdı korku dolu ses tonuyla.
Fatih duymuyordu bile tașları dağıtırken. Tașların arasından kadının eli uzandı havaya, yakaladı o eli, kadını yukarı çekmeyi denedi ama bașaramadı. Ayaklarına baskı yapan o koca duvarı kaldırmayı denerken bir sallantı daha oldu ve bir duvar olduğu gibi üzenlerine devrildi. Fatih son anda kadına kalkan olmuș üzerine kapanmıştı.
Annesi bir anda çığlık çığlığa bağırmaya bașladı;
-oğlummm...
Anne dayanamadı olduğu yerde bayıldı.
Baba gözyașlarıyla yıkıntılar içindeki oğlunu aramaya bașladı, ama o tașları kaldırmaya gücü yetmiyordu.
Artık babasının takati kalmamış yere çöküp çaresizliğine ağlıyordu.
Annesi kendine gelmiș ve koșarak tașları kaldırmaya çalıșıyordu ama nafile. Oda tükenmiști artık, çöktü ve gözlerini yıkıntılara dikip hıçkırarak ağlıyordu.
Sessizce fısıldadı ;
-oğlummm bizi bırakma...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KAHRAMAN CESET
Short StoryGözlerini kapattı...Bilinmeze doğru ilerlemeye başladı... Hayatı bir film şeridi gibi geçti önünden...Bilinci kapanmak üzereydi artık...Hazin bir son yazılıyordu hayatın sayfalarında...Ve birden ayrılmakta olan bedenine geri döndü... Gözlerini açtığ...
