Sabah yine erken yola çıktı yarı uykulu halde. Gene 3 saatlik uyku ile uyanmıştı. Dolmuşa bindi ve işyerine vardı. Dükkanı açıp hazırladıktan sonra kahvaltısını yaptı ve sigarasını yaktı peşinden. Bir müddet sonra patronu geldi. Haftalığını verirken artık ihtiyaç olmadığı için işten çıkarıldığını söyledi.
Ailesine bunu nasıl söyleyeceğini bilmiyordu. Talihsizliği devam ediyordu yine. Hayat acımasızdı ona karşı her zamanki gibi.
Hava kararmaya başlamıştı ve oda mahallesine dönmek için yola koyuldu. Arkadaşları ile biraz takıldıktan sonra ara sokaklara doğru ilerledi. Canı eve gitmek istemiyordu.
Geceleri severdi; sessiz,huzur dolu ve kendinle başbaşa kalmak rahatlatıcı gelirdi ona.
Sokak arasında adımlarını hızlandırdı birden duyduğu o garip seslere doğru yöneldi. Bir kadını aralarına almışlar ite kaka çekiştiriyorlardı üç kişi. Kadın çaresiz di kurtulmak için çırpınıyor ama gücü yetmiyordu. Fatih seslendi "ne oluyor öyle" içlerinden biri"işine bak,defol git" diye bağırdı. Fatih yediremiyordu kendine bu durumu görmezden gelemedi. Aralarına girerek uyardı "kadını rahat bırakın" ama boşunaydı.
Birinin üzerine doğru yürüdü ama bir anda olduğu yerde kalakaldı. Sırtında keskin bir acı hissetti ve bir bıçak darbesi, sonra bir daha...
Aldığı üç bıçak darbesiyle sendeledi ayakta durmakta zorlanıyordu, çaresiz kendini yere bıraktı. Hızlı hızlı nefes almaya başladı, göz kapakları ağır geliyordu artık ona. Yavaş yavaş kendini kaybediyordu, hafızası oyunlar oynamaya başlamıştı tüm yaşantısı gözlerinin önünden kayarken. Kendi içinde isyan ediyordu elinde olmadan yaşanan adaletsizliklere, çaresizliklerine, zayıflığına...
Artık gözleri kapanmış, bilinmeze doğru yolculuk başlamıştı.
Geride bıraktıklarına, yaşayamadıklarına hasret sevdiklerinle vedalaşamadan gidiyordu artık. Gözünden bir kaç damla yaş süzülüyordu ruhu bedenini terkederken. Oysa ne hayalleri vardı geleceğe dair hepsi yarım kalmıştı.
Artık canı acımıyordu ama içinde fırtınalar kopuyordu, hazır değilim diyordu içinden hazır değilim...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KAHRAMAN CESET
NouvellesGözlerini kapattı...Bilinmeze doğru ilerlemeye başladı... Hayatı bir film şeridi gibi geçti önünden...Bilinci kapanmak üzereydi artık...Hazin bir son yazılıyordu hayatın sayfalarında...Ve birden ayrılmakta olan bedenine geri döndü... Gözlerini açtığ...
