Ο Τελευταίος Χορός

κεφαλαιο 3

Μεριά Λένας

Μπήκα μέσα έβαλα ενα σορτς και ενα λευκό φανελάκι και βγηκα στην βεράντα να αναψω ενα τελευταίο τσιγάρο.

Σκεφτομουν την γνωριμια μου με τον Χαρη. Η αλήθεια είναι οτι δεν ήθελα πολλά πολλά μαζι του! Αλλά γαμωτο ηταν πολύ γοητευτικός μπορω να πω.
Είχε κατι πανω του που με έκανε να τον εμπιστευτω. Κατι που με έκανε να νιώθω οικία λες και τον γνώριζα προ πολλού.. Κοίταξα τον ουρανό τράβηξα μια τζουρα και είπα στον εαυτό μου

- Ω μην μπλέκεις με ανοσία πραγματα εχεις περάσει δύσκολα και δεν πρεπει να αφήσεις παλι ελευθερη την καρδιά σου

Άφησα τον καπνό μέσα απο τα χείλη μου! Πλησίασα το κρεβάτι με μισό κλειστά ματια.. Έκανε ψυχρα σκεπάστηκα με ενα σεντονι. Έκλεισα τα ματια μου και αποκοιμήθηκα μέσα σε κλάσματα δευτερολέπτου.

3 ώρες μετα χτύπησε το ξυπνητήρι! 2μιση ώρες ύπνου μονο. Σηκώθηκα με τα χίλια ζόρια. Ετοιμασα καφέ με άρωμα Καραμελας. Έφτιαξα μερικές φρυγανιες με μέλι (οχι οτι τις εφαγα σιχαινομαι το μέλι) και μερικές με μαρμελάδα. Έφαγα και πήγα να ντυθω είχα να πάω στη σχολη. Φορεσα ενα μπλε κολαν και μια άσπρη φαρδια μπλούζα, τα ολ σταρ μου τα άσπρα έπιασα εναν κότσο τα μαλλια μου και έφυγα. Ήλπιζα η μέρα μου να είναι διαφορετική. Κάθε μερα αυτό ελπίζω.. Τι ηλίθια.

Έφυγα απο την σχολή στη 1:00... Πήγα σπίτι άλλαξα φορεσα ενα μαυρο παντελόνι και μια μπλε μπλούζα έβαλα τα ακουστικά μου πήρα την τσάντα μου και έφυγα... Δεν άντεχαν να κάτσω μόνη μέσα σε ενα άδειο σπίτι...

Περπάταγα μια ωρα περιπου η ωρα ηταν 2 το μεσημέρι είχε ελάχιστη ζέστη.

Τα βήματα μου με έβγαλαν ξανά στη θάλασσα αυτό το μέρος με ηρεμεί και με κανει να χάνομαι με τις σκέψεις μου! Καθησα στην άμμο λίγη ωρα αργότερα ο ήλιος χάθηκε και σύννεφα σκέπασαν τον ουρανο...

- το παει για βροχή

σκέφτηκα αλλά δεν μπήκα στον κόπο να σηκωθω.. Δεν ήθελα να φύγω.

Τελικά δεν έπιασε βροχή. Άκουγαν το τραγουδι "impossible του James Arthur" Μου ταίριαζε απόλυτα. Η ωρα πέρασε χωρίς να το καταλάβω. Κοιταξα τι κινητό μου.
5:00 και καμια κλίση και σήμερα.

Με έπιασε μια απογοήτευση και λίγο μετα σηκωθηκα να περπατησω! Ήθελα να περπαταω για ώρες να μην ξέρω που βρίσκομαι. Αλλά δεν τα κατάφερνα.

Ευχομουν να έβρισκα κάπου τυχαία τον ομορφο νεο. Δεν θα ήμουνα μονη μου. Και ας μην μιλάμε πολύ τουλαχιστον έχω κάποιον δίπλα μου. Και αυτό είναι κατι που ποτε δεν είχα.

Συνεχισα την διαδρομή μου...