Ο Τελευταίος Χορός

κεφαλαιο 12

Μεριά Χάρη

Ήθελα να βρω την κοπελα που παραλίγο να βιαστεί την χθεσινή νύχτα, να την καθησυχασω και το κυριότερο, να σιγουρευτω πως δεν ηταν Εκείνη! Στο μυαλό μου γύριζαν διάφορα.
Αρνητικες σκέψεις το είχαν στοιχιωσει..

Πλησίαζαν Χριστούγεννα... 1 μήνας είχε μείνει! Πριν τρείς μηνες πριν κάναμε σχεδια μαζί για το πως θα τα περάσουμε... Και τελικά καταλειξαμε χωρια...
Και όλο αυτό απο μια μαλάκια... Την πληγωσα! Δεν έπρεπε... Και με τον χαρακτήρα μου την εδειωξα τελείως απο κοντά μου.
Το βραδακι βγήκα μια βόλτα στην πόλη... Εμοιαζε όμορφη.

Μεριά Λένας

Χθες φοβήθηκα πολύ αλλά ταυτόχρονα ήρθα αντιμέτωπη με  τις δυνάμεις μου!
Είμαι σίγουρη οτι ο άνθρωπος που με έσωσε απο τα χέρια του βιαστή και απο το τραγικό εφιάλτη που θα με στοιχιωνε μια ζωή, ηταν ο Χάρης... Είμαι σίγουρη. Άκουσα την φωνη του!
Αυτό όμως δεν αλλάζει την κατασταση. Μεταξύ μας δεν αλλάζει τίποτα εξάλλου όλα έχουν λαβει τέλος.

Ξεκίνησα το απόγευμα να πάω να πλήρωσω μερικούς λογαριασμούς με τα χρήματα που μου είχε αφήσει ο ιδιοκτήτης. Η ωρα ηταν περιπου 9. Και γυρισα κατευθείαν σπίτι δεν ήθελα να μείνω άλλο εξω.. Φοβόμουν. Φορούσα ακουστικά με τέρμα την μουσική. Περπατούσα αργά ώσπου ξαφνικα...

Άκουσα μια κόρνα. Κοίταξα ευθεία και αντίκρισα ενα φορτηγό να έρχεται κατα πανω μου! Αυτο ηταν είμαι νεκρή!

Flash back 2 hours ago...

Μεριά Χάρη.

Ξεκίνησα να πάω βόλτα στην πόλη. Πηρα κατι να φάω, και καθησα λίγο μετα, σε μια καφετέρια... κατα τις 8:30 πήγα να φύγω να πάω στο μπαρ. Δουλευα στις 9:30.

Περπατούσα στο πεζόδρομιο ώσπου μια κοπελα περπατούσε στη μέση του δρόμου και ενα φορτηγό ερχόταν πάνω της! Δεν ήξερα τι να κάνω. Είχα χασει την γη κάτω απο τα πόδια μου. Αν δεν ετρεχα να την βοηθήσω δεν θα ζούσε για πολύ.. Αλλά προλάβαινα? Μάλλον όχι..