Hello internet

Chapter 4

Pov Dan
Direct uit school ren ik naar boven. 'Dan?' roept mijn moeder nog. 'Dan blijf eens staan.' Halverwege de trap blijf ik staan. 'Wat is er mam?' zeg ik zuchtend. 'Kom eens hier.' zuchtend loop ik naar mijn moeder toe. 'Wat is er?' 'Ik wilde gewoon weten hoe je dag was.' zegt ze, zichzelf verdedigend. 'Gewoon, het zelfde als altijd. Niks bijzonders.' behalve dat mijn tas weer werd afgepakt.. 'Mooi zo. wat ga je doen?' 'Skypen.' 'Met wie?' 'Phil, een eh..' Ja wat moet ik nu zeggen? 'Een vriend van school. 'Okey, ga maar dan.' Snel ren ik weer naar boven en open de laptop. Snel ga ik naar tumblr.

my_chemical_darkness: Hey Phil, nu Skype?

PhilSummers: is goed 👍

my_chemical_darkness: :)

Snel start ik Skype op en zoek de naam van Phil, direct heb ik hem gevonden. Ik klik op het bel knopje en hij gaat over.

Pov Phil
'We gaan gewoon even praten' zeg ik tegen mijn moeder. Ze kijkt me afkeurend aan. Ik zucht. Ik haal mijn laptop uit mijn schooltas en ga aan de keukentafel zitten. Mijn moeder loopt naar me toe en gaat achter me staan. 'Kan ik je helpen?' vraag ik inmiddels lichtjes geïrriteerd. 'Wat? Mag ik niet meekijken?' Ik blijf haar aankijken. Ze draait zich om en gaat tegenover me aan tafel zitten. 'Beter' zeg ik en glimlach naar haar. Ik open mijn laptop, gelijk komt er een melding op mijn scherm. 'Hey Phil, nu Skype?' Ik voel mijn wangen rood worden. Ik leg mijn hand tegen mijn wang om het te verbergen. 'Is goed' stuur ik terug. 'Wat?' Vraagt mijn moeder die duidelijk ziet dat ik bloos. 'We gaan Skypen.' Ik Hoor dat mijn stem hoger word van de opwinding. 'Ik ga maar naar boven' zeg nonchalant. Ze schud haar hoofd. 'Mooi niet.' Ik besluit dat ik hier maar blijf zitten om een discussie te voorkomen. Ik start Skype op. Een vriendenverzoek springt mijn scherm in. Het is Dan. Nog voordat ik het vriendenverzoek kan beantwoorden word ik gebeld. Ik schud mijn handen. 'Oke' zeg ik hardop. Ik neem op. Zoals verwacht staat er een bruinharige jongen voor me, precies zoals in zijn video's. 'Hii' zeg ik iets te enthousiast. 'Hey' zegt Dan terug. Een korte stilte valt tot Dan's moeder achterin beeld komt. 'Dus jij bent Phil' zegt ze. Ik lach 'Hallo mevrouw Howell.' Dan draait zich om naar zijn moeder en probeert haar het beeld uit te duwen. Voordat ik het doorheb staat mijn moeder ook achter me. 'Hallo Daan' zegt ze. Ik schrik op 'Mam wat doe je? En het is Dan.' Ik pak haar bij haar arm en probeer haar het beeld uit te krijgen. 'Hallo mevrouw Lester' zegt Dan die ook nog met zijn moeder staat. Dit gesprek is officieel een ramp.

Pov Dan
We staren nu naar elkaar terwijl onze moeders achter ons staan. 'Nou..' zeg ik glimlachend. 'Dit is een heel goed gesprek is het niet.' zeg ik. We beginnen te lachen. Ik zie Phil nog steeds zijn moeder proberen weg te krijgen. Ik giechel en begin te blozen. 'Mam, ga weg.' zeg ik dan tegen mijn eigen moeder. 'Moet je nou blozen Danny?' zegt mijn moeder als een tiener meisje. 'Nee mam, ga nou maar. Phil en ik willen gewoon even Skypen.' zeg ik geërgerd. 'Is goed Danny, tot zo.' zegt ze en ze geeft me een kus op mijn hoofd. 'Mam, gatver.' Ik hoor Phil giechelen. 'Mam, ga jij nu ook?' zegt hij dan. 'Is goed.' zegt mevrouw Lester. 'Zo.' zegt hij zuchtend. 'Die zijn weg.' 'Moest je nou net echt blozen?' vraagt hij. 'Nee.. Hoe zo?' stotter ik. 'Ja ja.' zegt hij breed glimlachend. 'Okey, ik moest net blozen. Je deed gewoon zo schattig met je moeder.' Terwijl ik het zeg kijk ik naar beneden, zo hoef ik hem niet aan te kijken. 'Dan..' zegt Phil, hij lijkt te twijfelen. Ik kijk weer in zijn prachtige ogen. 'Val je op vrouwen?' 'Nee Phil.. Ik val op mannen.' Ik denk dat we elkaar aan bleven staren voor vijf minuten denk ik. 'Ehm..' zeg ik dan, stotterend. Plots barst Phil in lachen uit. 'Ik dacht echt de hele tijd dat je een vriendin had of zo.. Of dat je op vrouwen viel.' Langzaam begin ik ook te lachen. En daar waren we dan hoor. Twee jongens die als een stelletje idioten lagen te lachen. Maar het was het beste gevoel dat ik ooit heb gehad.

Pov Phil
'Nee Phil.. ik val op mannen.' Ik schrik, nee meer verbaasd, maar eigenlijk zag ik het al aankomen en toch weer niet. Voor een lange tijd blijft het stil. Dan staart naar de grond, ik sta met open mond naar het scherm te kijken. En natuurlijk kom ik met de raarste reactie. Ik barst in lachen uit. Mijn ogen knijpen samen terwijl ik op adem probeer te komen. Tussen het lachen door lukt het me te praten, ik zeg iets over dat ik dacht dat hij een vriendin had maar mijn gedachte is er niet bij. Dan valt op mannen. Ik ben zo blij voor hem. 'Virtuele knuffel?' Vraag ik zodra ik gestopt ben met lachen. Dan kijkt me vragend aan. Ik sprijd mijn armen.'Oké?' Zegt hij. Ik geef mijn scherm een knuffel en Dan doet maar een beetje akward mee. Een glimlach verschijnt op zijn gezicht.'Wat ben jij ook raar' mompelt hij. 'Ach, wat kan ik zeggen.' Dan komt mijn moeder de eetkamer weer binnen lopen. 'Phillip ik wil dat je gedag gaat zeggen, ik wil de tafel dekken' zegt ze. Ik grijns naar Dan. 'Ik moet gaan.' Dan pruilt zijn lip. 'Awhh doei' zegt hij. Ik zwaai. Net voordat ik weg klik geeft Dan me een knipoog. Zodra het begin scherm van Skype weer in beeld komt zucht ik. Ik draai me om naar mijn moeder die lachend naar me kijkt. Ik sta op en geef haar een knuffel. 'Je vind hem wel leuk hè?' vraagt ze. Ik knik. 'Heel leuk.'

///////
Hehe..
We zijn weer verder gegaan met schrijven, dus hopelijk komen er meer updates :')

x