Hello internet

Chapter 5

Pov Phil
*Tringgggg* Ik zucht. Vandaag is het maandag en we weten allemaal wat dat betekent...school. Ik sta op, kleed me aan en loop naar beneden. Zodra ik aan de eettafel ga zitten schuift mijn moeder mij een bak cornflakes voor. Ik glimlach naar haar als bedankje. 'Je straalt de laatste tijd helemaal' zegt ze met een brede lach op haar gezicht. Ik geef geen reactie. 'Ja Philly' zegt mijn broer Martyn, die inmiddels de eetkamer binnen is gelopen. Hij gaat naast me zitten en geeft me een duwtje. 'Hoe komt dat?' Ik probeer mijn lach te verbergen. Martyn grijnst. Ik negeer hem ook terwijl ik vlug mijn cornflakes opeet. Zodra ik klaar ben pak ik mijn tas en is het al tijd om naar school te gaan. Martyn bied aan mij deze keer te brengen. Ik stap in de auto en zet mijn tas op mijn schoot. Martyn stapt de auto in en we rijden weg. Geen woord, geen enkel woord wordt er gesproken de eerste paar minuten. Ik staar uit het raam en probeer de stilte te negeren. "Dus" zegt Martyn. "Dus" zeg ik terug. "Dus jij hebt een vriendje?' Ik schrik. Heb ik een vriendje? Nee, Dan is mijn vriendje niet. Niet dat ik weet in ieder geval. Ik bedoel... hij heeft het niet gevraagd... en ik ook niet. 'Dus nog niet.' zeg ik terug. "NOG NIET' overdrijft Martyn 'dat betekent dat het nog wel kan komen.' Ik probeer van onderwerp te veranderen. "Heb jij al een vriendin?' Martyn antwoord niet. Het blijft stil tot we bij school aankomen. Zodra de auto stilstaat spring ik er uit. 'Doei' roep ik vlug. Nog voordat ik een reactie krijg zwaai ik de autodeur dicht. Ik kijk rond op het plein. 'Hey Phil!' hoor ik achter me. Ik draai me om. 'Hey Anja!' roep ik terug. Ze grijpt mijn arm en trekt me het gebouw in op weg naar de les. Ondertussen begint ze een verhaal te vertellen maar mijn gedachte is er niet bij. Ik denk terug aan wat Martyn vroeg en dat leidt naar het denken aan Dan. Ze sleurt me mee het lokaal in. De eerste twee uren gingen vlug voorbij. Toen de bel ging wisten we dat de pauze begon. Anja en ik gaan aan een tafel naast Amélie, Kristel, Daan en Bill zitten. Nog voordat we zitten begint Anja haar verhaal  aan de rest van de groep te vertellen, dat geeft mij de mogelijkheid om te kijken of Dan nog iets gestuurd heeft. Ik haal mijn telefoon uit mijn tas maar geen reacties.

PhilSummers: Hey

PhilSummers: Hey Dan?

PhilSummers: Hoe gaat het?

PhilSummers: Ben je er?

PhilSummers: HALLOOOO?

PhilSummers: AARDE AAN DAN

PhilSummers: Ben je dood ofzo ?!?!

PhilSummers: DAN?! LAAT ME NIET ALLEEN ♥

PhilSummers: REAGEEEEEEEEERRRRRRRRRR

my_chemical_darkness: mis je me of zo ;)

PhilSummers: misschien...

PhilSummers: ik wilde gewoon ff gedag zeggen

my_chemical_darkness: Gedag xD

PhilSummers: meen je dat?... wauw

my_chemical_darkness: Okey sorry ❤️

Net als ik wat terug wil sturen wordt mijn telefoon uit mijn handen gegrist. Ik schrik op. 'Geef terug' eis ik. Bill houdt de telefoon boven zijn hoofd. 'Wat was je aan het doen, appen met je vriendin' vraagt Bill plagerig. Ik kijk hem serieus aan 'Geef terug.' Hij laat zijn arm zakken maar in plaats van de telefoon terug geven gooit hij hem richting Dennis. Ik kijk Anja hopeloos aan. Ze ontvangt de boodschap. 'Hey, geef hem anders terug' zegt ze. Geen reactie. Daan kijkt naar het scherm en begint de berichtjes te lezen. "Laat me niet alleen" leest hij voor. Ik grijp naar de telefoon maar mis. Daan kijkt me verwart aan. 'Wat is dit?' vraagt hij. Het hele groepje gaat in een kring om de telefoon heen staan. Ze lezen wat berichtjes voor terwijl in de kring probeer verbreken. 'Dan' hoor ik iemand zeggen. Ik stop. Één voor één draaien ze zich weer om naar mij. Ik voel mijn wangen rood worden. Snel kijk ik naar beneden. 'Dan?' vraagt Amélie. 'Wie is dat?' vult Kristel haar aan.

Pov Dan

my_chemical_darkness: Okey sorry ❤️

Toen was het stil.

my_chemical_darkness: Phil?!

my_chemical_darkness: Is de bel gegaan of zo?

Ik stuur nog wat berichtjes, maar Phil reageert niet. Ik begin maar wat te eten als ik twee grote voeten voor mijn dienblad zie. 'Zit je weer op de grond Internet Homo?' zegt Tim. 'Ja, omdat ik niet gestoord wilde worden Tim.' zeg ik geërgerd en bang. 'Nou helaas.' Tim pakt me bij mijn schouders en trekt me omhoog. 'Tim wat wil je?' Op dat moment kreeg ik een berichtje binnen. Hopelijk is hij niet van Phil, denk ik. 'Pak je telefoon.' commandeert Tim me. Ik gehoorzaam uit angst. Ik kijk snel op het scherm en zie dat het inderdaad een berichtje van Phil is. 'Wie is het?' zegt Tim. 'Oh niemand.' 'Kom op Internet Homo.' zegt hij terwijl hij mijn telefoon uit mijn hand rukt. 'Wie is PhilSummers?' vraagt Tim me. 'Gewoon, een vriend.' Hij begint te lachen. 'Jij hebt geen vrienden Internet Homo. En nu, doe je code.' Hij zet, eigenlijk gooit, me op de grond zodat ik weer sta en snel typ ik mijn code in.

PhilSummers: Heyyyy Dan, hoe gaat ie? x♥x♥x Phil

'Ik vraag het nog één keer Internet Homo, wie is PhilSummers.' 'Een vriend, zoals ik al zei.' 'Spreek de waarheid Internet Homo, hij is je vriendje hè.' zegt Tim dreigend. Hij trapt me tegen mijn scheen en ik zak naar beneden om hem vast te pakken. Hij duwt me tegen de kluisjes waardoor ik mijn rug en hoofd stoot. Ik zit nu op de grond en heb mijn benen gestrekt. Dat was alleen geen goed idee omdat ik een trap in mijn buik krijg. Ik schiet in een en hap naar adem. 'Ik vraag het nog één keer Internet Homo. Wie is PhilSummers.' 'Een vriend!' schreeuw ik naar hem. 'Niet zo schreeuwen Internet Homo. Maar ja, omdat je de waarheid niet sprak..' Hij begon te typen met mijn telefoon. 'Nee, alsjeblieft. Stuur niks naar Phil!' 'Hij heet Phil hè, okey. Hij is zeker je vriendje hè. Nou ja.. Nu niet meer.' Daarna ging hij ging gewoon verder met typen.

my_chemical_darkness: Hey Phil

PhilSummers: Hey Dan :)

my_chemical_darkness: Ik ben nu met mijn vriendin en ik vind haar echt fantastisch.

my_chemical_darkness: Maar ik wil wat tegen je zeggen..

my_chemical_darkness: Ik haat je, je bent een loser. Alsjeblieft man, stop met chatten!

Ik kreeg een schop in mijn zij die me weer tot lucht liet happen. 'Mietje!' Tim schopt me nog eens. Ik voel de eerste tranen al op komen, maar ik wil ze niet laten zien. Tim geeft een schop tegen mijn benen waardoor ik echt begin te huilen. Zachte tranen stromen over mijn wangen. Dan hoor ik een geluid. 'Tim! Ga weg man!' het is Josh. Tim pakt zijn tas en gooide mijn telefoon naar me, hij lande op mijn nog steeds pijnlijke buik. 'Dan, gaat het?' Ik schut mijn hoofd en lees de berichten die Tim gestuurd heeft. De tranen beginnen harder te stromen. Phil wil me nu zeker nooit meer spreken, bedankt Tim.. Josh helpt me omhoog en samen lopen, ik strompel meer, we naar de conciërge waar ik me ziek meld en naar huis ga.

////
Ehehehe
Dat was lang geleden dat we hebben geüpdatet •-•
Sorry daar voor
We hebben niet echt de tijd en kans gehad om te schrijven dus.. Jullie moeten even wachten :')
We hebben wel nog een voorraadje maar waarschijnlijk zijn we daar snel door heen..

Nou ja, jullie zien hef wel xD

X A en K