Moving Into My Brother's House

Prologue

“Kat, sorry nadamay ka pa dito ha? Yung pesteng boyfriend ko kasi e! Kung hindi sana siya nagpumilit na matulog dito ng ilang gabi, hindi sana tayo magkakaproblema kay Ms. Ann.” Sambit ni Nicole sa akin. Roommate ko si Nicole sa dorm. Pang-ilang ulit na nga ba niya itong sinasabi sa akin? Pito? Walo? Nawala na ako sa bilang. Ang tanging nasa isip ko na lang kasi ngayon ay kung paano ko nga ba masusulusyunan ang problema ko sa dorm.

BAD SHOT. Iyan ang mga salitang makakapaglarawan sa nangyari sa aming dalawa ni Nicole. Na-bad shot kaming dalawa sa head ng dorm na tinutuluyan naming dalawa. Ilang beses na sigurong na-bad shot si Nicole sa head ng dorm namin na si Ms. Ann pero dahil sa mabait o sadyang tanga lang ako, lagi kong sinasalo ang roommate ko. Madalas pinagsasabihan lang kaming dalawa pero sa sitwasyon naming dalawa ngayon, feeling ko hindi na uubra ang simpleng usapan.

Mahigpit kasing ipinagbabawal sa dorm namin ang pagpapatulog ng mga outsiders sa kwarto namin. Mas bawal kung lalaki pa yung outsider. Nasa ladies dorm kasi kami kaya mahigpit na mahigpit ang mga patakaran nila Ms. Ann dito. Nung simula, wala naman kaming problema ni Nicole pero siyempre nagbabago nga naman ang lahat. Naging pasaway si Nicole at sino pa nga ba ang madadamay kung hindi ang roommate niya mismo hindi ba? Oh wait. Ako nga pala yung roommate niya. Isang malaking facepalm.

“Wala yun, ano ba? Tumigil ka na nga diyan!” Sabi ko sabay ngiti. Sa sitwasyon ko ngayon, iisipin mo na pilit lang yung ngiti ko. Sinong matinong tao nga ba ang mapapangiti pa kung alam niyang may problema na siya sa tinitirahan niya di ba? Pero hindi kasi ako ganun sabi ng magulang ko. I could say na mabait ako sa lahat ng mga kaibigan ko. Sa tagal ng pagsasama naming dalawa ni Nicole sa dorm, naging malapit na rin naman ako sa kanya kaya itinuturing ko na rin siyang kaibigan. For good times and bad times ang pagkakaibigan namin kaya eto, pareho kaming problemado. Ang tanga ko na ba masyado?

“Hindi ako naniniwala!” Sagot ni Nicole sa akin.

“E di wag. Bahala ka nga diyan!” Pabiro kong sagot kay Nicole kaya napatawa siya.

Akmang babatuhin pa lang sana ako ni Nicole ng isang unan nang biglang may kumatok sa pintuan ng kwarto naming dalawa. Napatigil kaming dalawa tapos napatingin kami sa isa’t isa. Wala kasi kaming idea kung sino ba ang taong iluluwal ng pintuan ng kwarto namin kapag nabuksan na ito ng isa sa amin. Kadalasan naman kasi, hindi na kumakatok ang mga kasama namin sa dorm. Sisigaw na lang ang mga iyon na papasok sila o kaya naman ay sasabihin na lang agad ang kailangan nila sa dalawa.

“Err. Sino yan?” Sigaw ni Nicole.

“Hulaan mo!” Sagot ng tao mula sa labas ng pinto.

“Leche ka kuya! Anong ginagawa mo dito?” Bigla kong sigaw tapos napansin kong medyo lumaki yung mga mata ni Nicole. Ang totoo kasi niyan, kahit na may boyfriend na si Nicole, crush pa rin niya yung kuya ko. Hindi ko nga alam kung ano ba yung nakita ni Nicole kay kuya e. Wala namang kwentang tao yun. Puro gala tapos akala mo kung sino. Masyadong gwapong gwapo sa sarili. Sarap sakalin o kaya buhusan ng muriatic acid e.

“Papasukin mo na nga lang ako. Tatanong tanong pa e.” Napa-iling na lang ako sa sinabi ni kuya at nagsimulang maglakad papunta sa pintuan ng kwarto namin. Wala naman akong magagawa e. Kahit na ayaw ko siyang harapin at papasukin sa kwarto namin, kailangan ko pa ring gawin.