Nieśmiała

I

Miało być zwyczajnie. Siadłam pod salą od matematyki, z dala od innych, założyłam słuchawki i włączyłam moją, ulubioną muzykę. Szkoda, że nie mogłam długo się nią rozkoszować.

- Chciałam serdecznie pogratulować Jessice Collins oraz Davidowi Matthews za wyrożnienie w powiatowym konkursie plastycznym Dzień Matki. Nagrody do odebrania w bibliotece szkolnej. - Usłyszałam głos naszej dyrektorki z radiowęzła.

Nie, nie! Tylko nie to! Dlaczego dziś?! Znowu będą mi dokuczać i wyzywać od kujonek. A już było tak dobrze, miałam spokój.

Schowałam słuchawki do kieszeni i nie zwracając uwagi na pogardliwe spojrzenia równieśników, udałam się w kierunku biblioteki.

- Jessica Collins? - Usłyszałam, przekraczając próg szkolnej czytelni.
- Tak. - Kiwnęłam głową lekko zdezorientowana.
- To dla Ciebie, gratulację. - Wyciągnęła dłoń. Zupełnie jej nie kojarzyłam, ale odzwzajemniłam uścisk i wzięłam torebkę.

Kiedy kobieta już odeszła, zajrzałam do środka. Jedyne co tam się znajdowało, to jaskrawozielony dyplom, mleczna czekolada i kredki firmy Jumbo. Na bogato.

I co, to tylko tyle? Weszłam na minutę i mam już za pewne wychodzić? Myślałam, że będzie to dłużej trwało i ominie mnie chociaż matematyka. Pomimo, że miałam same piątki, nie lubiłam się uczyć. Gdyby nie rodzice, już dawno zrezygnowałabym z towarzystwa książek.

Rozejrzałam się. Zauważyłam jakiś stolik z kartkami. Chwila.. To chyba były nasz prace. Podeszłam i od razu znalazłam swoje dzieło, wyróżniało się od reszty, wyglądało jakby wszystkie kolory były odwrócone.

- Który jest Twój? -Dobiegł do moich uszu lekki, ciepły głos prawdopodobnie młodego mężczyzny. Odwróciłam się i ujrzałam zielonookiego blondyna, nieco wyższego ode mnie. Wyglądał na mój rocznik.
- O ten.. - Wskazałam neonowy obrazek.
- Ładny. - Uśmiechnął się. - Taki.. Artystyczny.
- Dzięki. - Odzwzajemniłam uśmiech. Nie powiem, rozmowy z chłopakami nie były moją najlepszą stroną.
- Tak wogóle, jestem David.
- Jessica, ale możesz mówić mi Jess.