Declined

11. His

Teresa
Knipperend tegen het felle licht, dat in één keer m'n ogen stroomden, ging ik rechtop zitten. Ik keek voorzichtig om me heen. Ik was in een mooie kamer met fluwelen gordijnen. Langzaam kwam alles terug. Ik kende deze kamer. Ik was hier al eerder geweest en...Hij! Hij had me alweer gevonden. Dat was het! Verdomme! Dit was zijn huis! Of eerder kasteel. Nee..nee..niet weer! Hij was misschien aardig in het begin, tot dat ik hem een klap gaf, maar hij wilde recht hebben op dingen waar hij geen recht op had. Hij wilde mij. Ik wilde hem niet. Ik was niet eens zijn mate en toch wilde hij me. Ik wilde opstaan van het bed waar ik op zat, maar het lukte niet. Een scherpe pijn trok door mijn linker arm. Ik kreunde. Ik zat vast aan een zilveren ketting. Op mijn pols was een rode brandplek ontstaan. "Nee..." Fluisterde ik geschokt.

"Zo mijn lief is eindelijk wakker. Gaat het wel, Prinses?" Zei een stem. In de deuropening stond een knappe jongen. Hij had hazelnootbruine ogen en zwart haar. Zijn huid was heel wit en hij had zwarte kleren aan. Een strak T-shirt waardoor zijn spieren goed door te zien waren. Hij had een lichte stoppelbaard wat er heel sexy uitzag. Toch walgde ik van hem. Chase was veel knapper, ookal had hij dat niet door. Chase had helder blauwe ogen en bruin haar. Chase was ook gespierd, maar niet zo erg als de jongen in de deuropening. Dat vond ik zelf veel mooier. De jongen keek me grijnzend aan. "Ben je me aan het bekijken, sterretje?" Zei hij terwijl hij me arrogant aan keek. "Bruce.." Siste ik. "Hallo schat."

"Hé ben je verdwaald?" Vroeg de jongen. Ik draaide me naar hem om. Ik glimlachte. " Nee, ik ben gewoon opzoek naar mijn mate." Zei ik terwijl ik naar hem toe liep. Hij keek bedachtzaam, toen stak hij z'n hand uit. "Ik ben Bruce Lovelight. Ik weet het, stomme achternaam.." Zei hij lachend. Ik lachte ook en schudde zijn hand. "Nee hoor. Ik heet Teresa Star. Je weet wel van de Ster die Alpha en Luna hielp." Zei ik trots. "Cool."

Dat was onze eerste ontmoeting en ik vond hem heel aardig. Nu hoopte ik alleen dat ik hem nooit had ontmoet en dat ik nooit had omgedraaid.

"Mijn mate heeft me verlaten toen ze wist dat ik het was." Ik keek hem geschokt aan. We lagen op het gras bij zijn huis. Ik was nu al twee maanden in Gillea. Eigenlijk had ik allang verder moeten reizen, maar vanwege Bruce bleef ik langer. Hij was leuk. Wel natuurlijk gewoon als vriend. Ik wilde nog steeds mijn mate zoeken. "Wat erg voor je.." Zei ik terwijl ik mijn hand over de zijne legde. Hij glimlachte en kwam dichter bij. Hij kuste me.

Eigenlijk had ik het allang moeten zien aan komen. Maar toch. Ik was zo blind en ergens vond ik hem ook leuk. Maar wij waren geen mates! En ik wilde alleen mijn mate. Ik geloofde heilig in het idee van ware liefde. Alleen Bruce niet. Hij volgde de verhaallijn niet. Hij ging zijn eigen gang. Ik vertrouwde natuurlijk ook op mijn eigen hart, maar waarom zou de maangodin mij koppelen aan iemand die niet bij me past?

"Wat doe je!" Riep ik. Hij had me opgetild en in een kamer gezet, daarna had hij me vastgeketend. "Jou zoektocht naar je mate stopt hier! Je bent van mij!" Schreeuwde hij bezitterig. Hij kwam naast me op het bed zitten en begon in mijn nek te kussen. "Niet doen!" Gilde ik terwijl ik hem van me af probeerde te duwen. Ik was doodsbang dat hij 'de plek' zou vinden. Ik kronkelde wild in zijn armen en probeerde hem zelfs te bijten. "Stop dat, NU!" Gromde hij woedend. Hij ging gewoon verder en klemde me helemaal tussen zijn benen. Tranen liepen over mijn gezicht. Hij had de plek gevonden en grijnsde. "Het doet maar even pijn hoor schat.." Fluisterde hij terwijl hij voorover boog. Ik hoorde het geluid van zijn tanden die groeide en voelde ze over mijn huid schrapen. Ik rilde. Toen zette hij zijn tanden in mijn nek. Ik gilde het uit van de pijn. Bij je mate doet het geen pijn, maar bij iemand anders doet claimen heel héél veel pijn. Nadat hij me had gemarkt liet hij me alleen. Ik lag in de foetes houding en huilde zoveel dat het wel een zee kon zijn. Hoe moest ik dit ooit aan mijn mate uit leggen, als ik hier tenminste ooit uit kwam!

En dat lukte.. Alleen zat ik er nu weer. Ik zat diep in de problemen.

Oei... nu alleen hopen dat Chase haar weet te vinden. Want waar is ze eigenlijk? Dat kom je allemaal te weten in de volgende hoofdstukken, dus blijf lezen.