Lider

11. Bölüm "Ekipteki Maviş"

Multimedya: Esin

Şarkı: Starset- My Demons 😍

"Lütfen!"

Batu bana kötü kötü baktı. "Eğitimsizsin saçmalama"

Gözlerimi devirdim "yukarıdaki hayatı bahane etmek gibi olmasın ama orada hayatta kalmam silah kullanmayı bilmeme bağlıydı ve şu işe bak ki hayattayım!"

Batu tam yine itiraz edicek gibi olduğunda yandaki pembe saçlı kız "Batu bırak gelsin" dedi. Umut dolu bakışlarla Batu'ya baktım. Sabır dileyip "ben diyene kadar takımdan ayrılırsan seni öldürürüm" dedi. Sevinçle yerimde sıçradım. Tam o sırada hayatımın belası Sude konuştu.

"Batu saçmalama! Her geleni kabul edersek ne olur bir düşün istersen"

"Sude sana noluyo be?! Az rahat dur çakıcam şimdi ağzına!"

Sude ellerini göğsünde bağlayıp sinirle soludu.

Batu'nun konuşması ile ona döndüm "bunu kimseye söylemeyin"

Hepimiz başımızla onayladık. Tabiki Sude dışında hepimiz. Elimle kafasını öne arkaya ittim. Böylece onaylamış oldu. Ama cırlamaktan da kaçınmadı.

"Ne yapıyorsun ya! Bırak kafamı"

Batu elime silah tutuşturduğunda gülümsedim. Hepimize bir göz atıp kapıyı açtı ve karşımıza çıkan merdivenleri tırmanmaya başladı. Ben en sonda olmak üzere hepimiz merdivenleri çıktık. Ellerimle destek alarak kendimi yukarı çektim ve ayağa kalktım. Kuru otların üzerinde ilerlemeye başladık. Batu "çok geç olmadan dağılmalı ve onu aramalıyız" dedi. Herkes başıyla onayladığında tekrar konuştu "ben ve Sinem, Ahmet ve Burak son olarak ta Mert, Esin ve Sude"

"Gerçekten de beni Sude ile aynı gruba mı koydun?" Bunu sinirli bir sesle söylemiştim.

"Maviş sakin ol ben varım sana birşey yapamaz" Kolunu omzuma atıp konuşan Mert'e ters bir bakış attım.

Batu da Mert'in koluna bakıyordu. Gözlerinden hiçbirşey okununmuyordu ve bu biraz ürkütücü.

"Hadi daha fazla vakit kaybetmeyelim."

Batu'nun buz gibi sesine karşılık hepimiz başımızla onayladık ve oluşturduğu gruplar olarak dağıldık.

"Gelin şu binalara bakalım belki oralara saklanmıştır."

Sude ile aynı anda "tamam" dedik.

Ben yıkık dökük bir binaya girdim. Sude ve Mert'te başka binalara girdiler.

Silahın düğmesine basıp ışığın açılmasını sağladım. Koridorlara ve odalara tek tek baktım fakat kız yoktu. Tam arkamı döneceğim sırada arkamda bir çıtırtı duydum. Arkamı hızla dönmemle bir şeyin üzerime atlayıp saçlarıma asılması bir oldu. Çığlık atıp ayaklarımla onu üzerimden hızla ittim ve ben üzerine çıktım. Karanlıkta neye benzediğini bile göremiyordum.
Suratına hızla yumruklarımı geçirmeye başladım. Belimden çekilmemle "bırak o iğrenç canavarı öldürücem" dedim.

Sude olduğunu düşündüğüm kişi yerdeki silahı alıp oraya doğru tuttu ve canavar sandığım yüz tutulan ışıkla insan olduğunu belli etti. Gerçi şuan yüzü attığım yumruklar yüzünden canavardan farksız görünmüyordu. Mert beni indirip eliyle kızı işaret etti.

"Maviş azıcık hırçınlığını azalt. Bu ne lan? Tipe bak kızı öldürmüşsün."

"Biranda üzerime atlayıp saçlarıma asılınca onu zombi zannettim"

Sude gözlerini devirip "işte bu yüzden eğitimli kişiler yer alıyor grupta" dedi.

"O zaman neden hala siktir olup gitmedin?!"