BEYAZ RUH♤KAYIP RUHLAR SERİSİ♤

3.BÖLÜM:AŞAN...

Bölüm şarkısı:MANGA:BİTTİ RÜYA
İyi okumalar... baştan açabilirsiniz.

"Herkes istediği kadar koşsun. Beni anlayacak insan,oturduğum yerde de beni bulur.
-Oğuz Atay"

Kulaklarıma ninni gibi gelen müzik bana huzur verirken, Mina sinirle solurken daha fazla kızdırmamak için odama adımladım. Mina sevinç çığlığı atarken umursamadan son ses müziği açtım. Burak'ı bıraktıktan sonra direk Minayı da eve çağırmıştım. Mina bilmediğim neden yüzünden depresyon havalarında takılmış müzik açtığımda iyice kötü olmuştu. Sonuç odamda boş boş oturuyordum. Müzik biraz olsun sıkıntımı alırken telefonuma mesaj sesi geldi.

Gönderen:05×××××××××
Bu kadar saf mısın Aşan? Galiba öylesin. Umarım hayatından aldığın darbelere yenik düşmessin.

Böyle mesajlar almaktan sıkılmıştım. Aradığımda bir daha ulaşamıyordum numaralara. Ne istiyorlardı ki benden!! Bir de Aşan demiş. Al o Aşan'ı tövbe tövbe. Numarayı sağa kaydırarak aramaya başladım. Bir kaç saniye bekledikten sonra telefon açıldı.

"Kimsin? Kimsin sen!!! Ne istiyorsun benden! Ne yaptım ben sana!!" Bir kaç saniye nefes aldı. Sonra o gıcık ses.
Dıt dıt dıt dıt. Sinirle telefonu yatağa fırlattım.
BURAK'IN ANLATIMIYLA
Kardeşimdi. Samira anneme benzemesiyle şüphelenmiştim. Ama artık annemden öğrenmiştim. Nasıl yapardılar onlar!! Bir günlükken nasıl bırakmışlardı. Olanları öğrenince kızıp,bağırmıştım. Annem kötüyken daha kötü hale gelince kendimi sakinleştirmiştim. Babam ile annem bana üzgün bakışlar atarken Samirayı nasıl bulacağımı düşünüyordum. Doğru! Samira bizim soyadımıza kayıtlıydı rahatça bulabilirdim. Ceketimi geri giyip hızlıca diğer arabama bindim. Babam kaza yaptığım arabayı servise götürmek için birilerini göndermişti. Keşke plakayı ezberleseydim. Arabayı Sümbüle sürdüm. Annem Sümbül de olduğunu söylemişti. Samira nın orda olması tamamen onların suçuydu. Neyseki bende bir zamanlar orda az olmamıştım. Mahalleye geldiğimde direk bara doğru yönümü çevirdim. Bar her zamanki pisliğiyle karşımda dururken hızlıca içeri girdim. Eskiden olan sağ korumam Okan'ı arıyordum. İlerde bit şeyler içerken görünce yanına gittim. Yanına varınca direk ayağa kalktı.

"Naber Okan?"

"İyi abi. Bir sorun mu var?" Başımı 'evet' manasında sallayıp konuşmaya başladım.

"Samira nerde?" Okan sorduğum soruyla yüzüne endişeli bir ifade katarken iyice meraklanmıştım.

"Umut gölünde." Başımı sallayıp hızlıca barda çıktım. Arabama binip Umut gölüne sürmeye başladım. Umut gölü Sümbül ' de yer alırdı. Bu nedenden dolayı çok kişi bulunmazdı. Sümbül deki kişiler umutlarını bir kağıda yazar sonra suya bırakırken yakarlardı. Samira neden oraya gidiyor tahmin edebiliyordum. Onun karşısına çıkıp 'kardeşim' veya 'ben senin abinim' demek istiyordum. Hayaller ve hayatlar işte. Kayıplar verirken yeni kişiler hayatımıza giriyordu. Gölün otaparkına geldiğimde bir çırpıda arabayı park ettim. Biraz ilerlediğimde Samira gölün kenarında hafif dikey olarak yapılan duvarlarda oturduğunu gördüm(Multimedya kızı kumral saçlarıyla düşünün.). Yanına usul adımlarla ilerledim. Ayakkabımın ağaç yapraklarında bıraktığı ses,rüzgar,su,kuş sesleri vardı etrafta. Yanına vardığımda omzuna dokunacakken elim havada kaldı. Ağlıyordu. Gözyaşları elmacık kemiğinden çenesine doğru yol alıyordu. Gözleri kızarık bir şekilde gölü izlerken ben nasıl olurda 'abinim' derdim. Sessiz olmak suretiyle hızlıca arabama doğru yol aldım. Bir yaş da benim gözümden döküldü. Ağlıyordu. Ağlıyordum. Az önce ayrıldığım bara hızla geri dönmek için yola çıktım.
ARDA'NIN ANLATIMIYLA
Araf'a sabahtan beri ulaşamıyorumdum. Sakinleşmeye Umut gölüne gitmiştim. Biraz ilerlediğimde Araf'ı gölü izlerken gördüm(Multimedya.). Yanına gittikten 1-2 dakika sonra beni fark etti. 'Ne oldu' anlamında başımı salladım.