Her Şeye Rağmen

İlk Randevu mu?

Ertesi gün okulun yolunu tuttum.Sınavlar falan derken gün geçmişti.Çıkışta dediği gibi gelmişti.Beni görünce:
-"Selam Pelin nasılsın"dedi.
-"Teşekkürler sen nasılsın"dedim.Sinan:
-"Seni gördüm daha iyi oldum "dedi ve sanki ruhumu okşadı."Haydi gel bir yerlerde oturalım birbirimizi tanıyalım"dedi.Ona annemle babamın ben 5 yaşındayken ayrıldığını ve babamla birlikte burada yaşadığımı anlattım.Beni dinledikten sonra:
-"Pardon,anenle babanın ayrı olduğuna üzüldüm.Seni kırmak istememiştim keşke sormasaydım "dedi.Bende :
-"Nerden bileceksin canım.Hem ben alıştım artık kaç yıl oldu.Babam her ne kadar huysuz olsada yinede geçinmeye çalışıyorum" dedim.Sinan:
-"Bende burada doğdum.Annem ev hanımı babam işletmeci bu arada ben tek çocuğum senin kardeşin var mı?"Pelin:
-"Evet bir kız kardeşim var"dedim.Uzun uzun sohbet ettik Sinan'la.Daha sonra ayrıldık,ayrılırken ise telefon numaramı istedi bende verdim aklıma düşmüştü birkere :)
Günler onunla konuşmak ,onu düşünmek,derslerle ve tabi ki babamın yersiz bağrışmalarıyla akıp gidiyordu hayatım.Baya yakınlaşmıştık.Attığı son mesajında beni özlediğini ve buluşmak istediğini söylüyordu.Ne yalan söyleyeyim aslında bende onu özlemiştim.Nedense hep onun yanında olmak,onunla gezmek ve konuşmak ,bakışmak istiyordum.💓