KENDİNLE YÜZLEŞ!

sen kim oluyosun?

Multi medyada eray var...

Hava kararmış ben telefonum olmadığı için huzursuzdum. Bu gün zaten eve geldiğim gibi Serayla birlikte uyumuştum. Acaba Çağanın evine gidip çantamı alzanmı. Biraz çekindim doğrusu. Ben neden çekiniyorum ki gidip alıcam çantamı. Hemen hazırlandım. Arabamın anahtarı çantamda kaldığı için evimizin yanındaki araba garajına girdim ve siyah Range Rover arabaya bindim. Son sürat Çağanın evine geldim. Kapının önüne gelip bekledim. Kapıyı çalmadım. Bir süre düşündüm şimdi ne yüzle onun suratına bakıcam. Kesin onu sevdiğimi düşünücek ama gerçekten onu sevmiyorum. Sadece küçük bir ilgi diyebilirim. Daha fazla beklemeden kapıyı çaldım.

Kapı açıldığında Çağanın çıplak göğüsüyle karşılaştım. Altında gri spor eşofman vardı. "Çağan be..." sözüm kesildi. Çağan hızlı bir şekilde bana sarıldı. Kokusu mütiş denecek kadar güzel. O kadar samimi bir şekilde sarıldıki onu bırakmak istemedim. En sonunda benden ayrıldı. "Nerdesin sen . Dün gece hep seni aradık. Başına bişey geldimi. Buralar normal sokaklara benzemez. Sen nasıl telefonun araban olmadan gidersin ya." parmağımı dudaklarına bastırdım. "Şş tamam sus artık. İyiyim ben abartmayın artık." dedim ve elimi yavaşça çekecekken elimi tutup içeri çekiştirmeye başladı. " Çağan napıyosun bıraksana elimi." beni hızlıca koltuğa fırlattı ve "Levent seni öpmeyemi kalktı okuldayken." olamaz vidyonun devamını izlemişler. Kollarımı dizlerimin üstüne koyarak yüzümü kapattım. Cevap vermek istemiyordum. Bu sefer sesini yükseltti "cevap ver Simayy. O pezevenk seni öpmeyemi kalktıı" yine cevap vermidim. Beni hızlıca ayağa kaldırdı. Gözlerim hala kapalıydı. "Aç gözlerinii" tekrar bağırdı. Bu sefer bende bağırdım. "Evet beni öpmeye kalktı ama ben izin vermedim.
Yumruğumu geçirdim suratına yere düştü. Üstüne çıkıp yumruk atmaya devam ettim." aramızda az bir mesafe vardı. Hala sinirliydi. "Devam ett" anlatmaya devam ettim. "Dediki ben istesem kucağıma oturmassın dedi.

Bu sefer ayağa kalkıp tekme atmaya başladım. Bir anda biri belimden çekti. Eray. Leventi ölesiye dövmeye başladı. Sözümü kesti "bir dakika Eray mı dedin sen" kafamı olumlumlu anlamda salladım. Bağırarak "onla konuştum deme sakın Simay" kafamı kaşıyarak "konuştuk ve numaramı verdim barazcık." dememle bağırmaya başladı "sen o piçin nasıl biri olduğunu biliyormusunn. Tanımadığın biriyle nasıl konuşursun sen ya." bende bağırdım "bana bağırıp durma Çağan. Ne yapsaydım. Çocuk beni korudu belkide bana deyer veren sadece o olucak. O iyi biri ve o benim arkadaşım olarak kalıcak." sinir soluyodu resmen. "Bir daha o çocukla konuşmuyorsun. Duydunmu beni Simay. Yoksa bu ipin ucu sana dokunucak." acı bir şekilde sırıttım. "Sen kim oluyosunda benim kararlarımı kendin veriyosun. Birdaha sakın ne yapıcağımı söyleme Soykıran." bu onun soy adı.

Daha çok dibime girdi ve parmağıyla omzumu dürterek "tamam lann. Napıyosan yapp. Karışmıyorum ama şunu bilki o pisliğin gerçek yüzünü görünce sende bana hak vericeksin Simay Arslan." daha fazla dayanamadım ve askılıkta duran çantamı alıp hızla evden çıktım. Arabamı alamadım tabi geldiğim arabayla evin yolunu tuttum.

*****

Sabah gözlerimi açtığımda okula yetişmeme 25 dk kaldığını gördüm. Hemen elimi yüzümü yıkadım.
Okul açılalı 32 gün olmuştu ne çabuk geçti. Seray bundan sonra taksiyle gidip geliyordu. Zaten ehliyet kursuna başladı bu sefer büyük olasılıkla alacak. Çok geçmeden formalarımı giyip saçımı salık bir şekilde ördüm. Saate tekrar baktım 10 dakika kalmıştı. Hemen kapının önündeki Range Rover arabaya bindim. Hızla okula geldim. Ders zili yeni çalmış hızlı adımlarla yukarıki kata çıktım. 12. Sınıfların katına baktığımda kimse kolidorda yoktu. Sınıfın kapısını açtım hoca bana baktı ama bişey söylemedi. Bende birşey söylemeden yerime geçtim. Bizimkiler pür dikkat beni izliyolar. Yüksek sesle telefonum çalmaya başladı. Arayan Eray... Telefonu sıranın üzerinden alıp hemen kapattım. Hoca sinirli sinirli bana bakıyordu bende onu takmadım bile. Çağanın vicudunun kasıldığını hissettim. Sanırım Eray yazısını gördüğü için. Ama hiç birşey söylemedi.