Chapter Seven

507 23 4
                                    

UNEDITED.

GWEN

Nakakainis. Nakakairita. Nakakarindi na. Bakit ba hindi nila makita na iba ako sa kanya? Na ako si Gwen at hindi si Gail, na hindi ako ganyan at ganito at sadyang magkaiba kami. Oo kambal kami, fraternal twins in exact. Hind ba nila pwede intindihin na magkaiba kami ng mukha at ugali? Ako oo minsan napakarude ko, e' sa anong mamagawa ko? Iyan ako e', ganyan ako e'. Mahirap bang initindihin yun?

Hindi rin ako nakatulog agad pagkahiga ko, gulong lang ako ng gulong hanggang sa marealize kong nagmumukha na pala akong tanga kaya tumigil na. I sat up and held my tummy inside my shirt. Fuck ,I'm starving. Baba sana ako sa kama ko para kumuha ng pagkain ng maalala ko ang sinsabi ko kanina.

"Gwen, labas na. Kakain na raw."Sigaw ni Kuya Daryl pagkatapos kumatok sa pinto ko.

"Ayoko! Wala akong gana!."

"Edi wag. H'wag kang umasang may ititirang pagkain si Manang sayo, ang arte mo! Mamatay ka sa gutom Yokai!" sigaw niya pabalik.

I sigh deeply. Kailangan panindigan ko ang sinabi ko kesa naman sa asarin ako ni Kuya Daryl araw-araw, knowing that jerk, tss hard headed. Tumayo na lang ako at pumunta sa veranda. Umupo sa isang bakal na upuan doon, hihintayin ko muna silang matulog bago ako bumaba. Its Nine in the evening, mga twelve midnignt baka pwede na.

Tumitig lang ako sa langit, sa mga stars, state lite at sa buwan. They always insisted and saying that he is gone after the accident, pero hindi ako naniniwala. Kung walang bangkay, walang patay, kung sana ako nalang, kung sana hindi kami umalis nun, kung sana talaga. Marami pang "kung" sa isip ko pero naalala ko yung lagi niyang sinasabi sa akin. Lines from Simba, Timon and Pumba in Lion King The Movie.

"Hakuna Matata its means No Worries. Bad things happened and you can't do anything about it. You don't have to turned your back to the world instead make the world turn its back to you"

Kahit ayoko, yan nalang ang lagi kong ginagawa at pinapaintindi sa isip ko. Pero sabi nga ni Nala kay Simba na laging pinapamukha sa akin lagi ng pamilya ko."You have to face the reality and take your responsibilities" hindi man exact yung words pero same point. Madaling kasing sabihin ang salitang move on pero mahirap gawin, hindi mo kasi alam ang storya at pinagmulan ng pinagdadanan ng isang tao, kumbaga wala ka sa lugar para magpayo.

Napahinto ako sa pagmumuni nang makarinig ako ng footstep. I look back at my room pero ganun pa din nakasara ang pinto ko, wala namang pumasok. Pagharap ko ulit sa veranda ay ganoon nalang ang gulat ko.

"MOTHER FUCKING BITCH!"

"Bibig mo!" Ayos, siya pa may ganang mantampal ng labi. Sino ba ang buang na umakyat sa puno ng manga na nakapalda at tumalon papunta sa veranda ng kwarto ko? Ako ba? Bwisit talaga tong si Raze.

"Ano bang balak mong bwisit ka?!."

"Hoy wala akong dalang Alak!"

"Pinagsasabi mo?" My brows furrowed.

"Sabi mo Valak? I thought you're comparing me to that demon"

"Balak sabi ko, anong Balak mo? Eh sino ba yang Valak with letter V as in Victory na sinasabi mo?

"Alam na yung viral video sa Facebook? Yung basta may alak, may balak na kanta, yung naglilibot si Valak ng Conjuring sa isang prestigious university?." Ano daw? Viral Video?

The Casanova's Target Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon