The Casanova's Target

Chapter Ten

UNEDITED.

GWEN

Ang lamig, ang sarap naman sa pakiramdam ng ganito. Ang lambot pa ng kama. Damn! This is a great life, chill and cool. Oh yeah. May nariririnig akong yapak na papunta sa kinaroroonan ko.

I was too sleepy to open my eyes, kaya nakiramdam nalang ako. Huminto siya sa tapat ko, ramadam ko ang init ng katawan niya lalo na nang hawakan ng palad niya ang pisngi ko. Gustong-gusto kong dumilat pero hindi ko magawa. Unting-unting uminit ang paligid, naamoy ng ilong ko ang mabango niyang hininga di naglaon ay may mainit at malambot na bagay ang dumampi sa labi ko.

Mas lalo akong pumikit, ewan ko ba pero pamilyar ang halik niya……..ilang minute din bago siya lumayo at mabilis na tumakbo. Nanatili akong nakapikit at napahaawak nalang sa labi ko, sa kakaisip ko kung kanino tulad ang halik na iyon ay muli akong nakatulog.

“Gutom na ako A.M!”

“Manahimik ka nga McJean! Putangina, para kaang babae kumuda!”

“kasi naman eh! Kanina ka pa nakapagluto pero hindi mo naman pinapagalaw yung pagkain sa dining table. I’m starving to death.”

“Para sayo ba yun?! Magdelata kung gusto mo nang kumain!”

“Fvck”

Ang ingay-ingay naman! P*ta, parang walang natutulog ahh! Sa sobrang inis ko ay lumabas ako ng kwarto at pinuntahan sila sa sala.

Kasalukuyang  nakaupon si A.M sa sofa habang nagbabasa ng Manila Bulletin habaang yung isa pang labanos na si McJean ay nasa lapag at nagcecellphone. Napatayo si A.M nang Makita ako, ngiting-ngiti pa ang gago. Hindi porket gwapo siya madadala niya ako sa ganyan! Ayoko pa naman sa lahat eh yung naiistorbo ang tulog ko.

“Good Morning, how is your sleep?”

“Nagtanong ka pa talaga. Bakit baa ng ingay n’yong dalawa? Ano bang binebenta n’yo huh?!”

“Binibenta? Ano daw A.M?” sabat ni McJean.

“Oo, para kasi kayong nasa palengke kung magusap eh.” I rolled my eyes on them. Aga-aga nanbwibwisit tong mga labanos na ‘to, pag ako nainis isasahog ko tongdalawa sa sinigang.

“Pasensya ka na Prin-Gwen, yeah right Gwen. Ito kasing si McJean ang kulit eh, gusto nang kumain eh sa wala ka pa” kamot batok niyang sabi.

“Bakit hindi mo pakainin? Baka naman gusto nyo subuan ko pa kayo?! Nasa sa akin baa ng kurbyertos at plato para hindi kayo makakin?” pagtataray ko pa.

“Oo nga A.M, akala mo huh. Kakain na nga ko” sabay takbo ni McJean sa kusina, napailing nalang kami ni A.M

“tara kain na tayo.” Aalis na sana siya nang pigilan ko siya sa braso.

“Saglit lang, may pumasok ba kanina sa kwartong tinulugan ko?”

“Actually kwarto ni Jero yun, umuwi siya kaninag madaling-araw kumuha lang ng damit at iba pang gamit niya pagkataapos ay umalis na agad, bakit mo pala natanong? May nangyari ba habang natutulog ka?” agad akong umiling. Muling ngumiti sa akn si A.M Bago tumalikod at maglakad papuntang kusina.

Kwarto pala ni Jero yun, hindi kaya……Impossible….. bakit naman niya ako hahalikan? Hinampas ko ng mahina ang noo ko. Dreams are dreams…..wag assuming.

Sumunod ako sa kusina, nakaupo na ang dalawa pero si A.M hindi pa kumakain, inalalayan niya ako pero pinigilan ko siya. May hiwa lang ako sa tiyan hindi ako imbaldado, medyo paika-ika din ako kung maglakad pero ayos naman medyo kumikirot kasi siya pag masyado akong gumagalaw.

Speaking of labanos, sinigang  na baboy ang ulam naming. Pagtingin ko sa Wall Clock sa pader alas-dose nap ala ng tanghali.  Kaya pala. Nagsandok ako ng kanin at ulam sympre hindi ako kumuha ng labanos na sahog, nakaksawa na. Labanos nga kasama ko kagabi pati rin sa umaga baka magsuka nalang talaga ako.

“Kumain ka ng gulay, hate mo ba ang labanos? Masarap kaya.” Pangengealam ni McJean.

“Walang may pake sa sinasabi mo, kumain ka nalang d’yan gusto mo lahat ng labanos lunukin mo palibhasa kamg-anak mo naman yan.” A.M chuckled when I finish my word.

“Grabe ka sa akin! Ang sama mo!” tinapunan ko nalang siya ng tamad na tingin. Aba ngumuso pa, parang si Raze lang. Ang pabebe masyado. Natapos kaming kumain na nakanguso parin si McJean. Si A.M naghugas at nagligpit ng pinagkainan total wala siyang maasahan sa aming dalawa, dahan-dahan akong umupo sa sofa, sumunod naman sa akin tong si pabebe labanos.

“Bakit? Anong kailangan mo?” agarang tanong ko. Mas lalo siyang ngumuso, kung hindi lang masakit tong tahimko bibigwasan ko ‘to eh.

“Bakit ba ang sama mo? Pag tumabi sayo may kailangan agad? Grabe ka talaga daig mo pa si Ms. Minchin ng School natin. Anyway, thank nga pala kagabi. Utang ko sayo ang buhay ko lalo na sa mukha ko dahil sayo gwapo pa rin ako kaya kung may gusto kang ipagawa sa akin sabihin mo lang at gagawin ko wag lang malaswa.” Napataas nman ang kilay ko, aba’t gago ‘to ah.

“Anong gusto mong iparating na pinagnanasahan kita? Aba hoy ang kapal ng mukha mo! Ang panget mo kaya lalo na yang buhok mong mala rainbow  ang kulay mukha kang unicorn ay hindi labanos pala! Oh ano? ngayon alam mo na kung bakit ayoko kainin yun kanina!”

“Ako panget? Ako sinabihan mo nang makasalanang salita?! Ano labanos? Unicorn? You must be kidding me, this hair what make girls like me and love me tapos…tapos….unbelivable.”

“Unbelieveble talaga, dahil sobrang OA ng mga babaeng nakakagusto sayo. Mga mababaw! “

“BAKIT KA GANYAN?! Let’s change our topic, oh ano na? ano na ipapagawa mo?!” napaisip naman ako bigla kung pagbigtiin ko kaya siya? Ay wag bad in near future nalang. Bigla ko naman naalala si Raze, yung kaibigan kong baliw sa labanos na ito na nagawa pa kong isama kagabi at kung bakit ako nasaksak. Nakauwi ka yun ng ligtas? Oo na nga, sige na kung hindi lang ako nakokosensya hidni ko gagawin ‘to.

“Pansinin mo kaibigan ko”

“Ano? Sabi na ng aba eh. Ano OA at mababaw ba din yang kaibigan mo para gustuhin ako?”

“Unfortunately, yes. Pero sinabi kong pansin, pansin lang, nothing more and nothing less. Pinapagawa ko to bilang kaibigan niya kumbaga I just want to support on what she likes and badly ikaw yun” Napangisi naman agad siya.

“Piece of cake, ano bang pangalan ng kaibigan mo?”

“Raze, Razelyn Montecarlos.” Napa aahh siya tapos maya-maya lumaki ang mga mata.

“WHAT THE FVCK?” sigaw niya sa akin, Anong problema nito?