ZORAKİ AŞK

Devam 1: İDDAA

Ayazın babası yine benim evime gelmiş ailemle konuşuyordu.Konuştuklarıyla benim başımdan aşağı kaynar sular döküldü.O an kelimeler boğazıma düğümlendi.Hiç bir şey söyleyemedim.Çünkü Ayazın babası ailemi bu sefer daha büyük bir şeyle tehdit ediyordu.Eğer ben Ayazla evlenmessem önce babamı işten çıkartıcak sonrasında ise ev sahibiyle konuşup bizi evden attırcakmış.Bu adam o kadar güçlü bir insan ki isterse bizi bu şehirden bile sürgün edebilir.İşte tam bu yüzden çok korkuyorum.Ama babam yine o adamı geçiştirip evden çıkarmıştı.Her zaman ki gibi babam çok azda olsa içimi rahatlatmıştı ama ben içimdeki korkuyu hiçbir zaman atamıyordum atamıcaktımda...Koşar adımlarla odama doğru ilerledim yatağıma uzanıp düşünmeye başladım bu yaşta o kadar zor şeyler yaşıyordum ki bazen yaşadıklarına kendim bile inanamıyordum.Bir an keşke Ayazla hiç tanışmasaydım keşke o bana aşık olmasaydı dedim.Bütün gün bunları düşündüm sonunda akşam oldu. Annem Akşam yemeği için bana seslendi canım hiçbir şey istemiyordu.Bu yüzden uyur numarası yapıp yemeğe inmedim. Sabah olduğunda canım hiç okula gitmek istemedi.Annem beni gitmek için ne kadar zorlasa da ben okula gitmedim.Bütün gün yalnızlığımla başbaşa kalıp düşündüm.Benim suçum ne? Ben böyle bir hayatı hakedecek ne yaptım? Diye sorular sordum kendime ve bu sorulara cevap aradım hiçbir sonuca ulaşamamak böyle aciz,çaresiz bir durumda olmak canımı o kadar çok acıtıyordu ki ne yapacağımı şaşırmış durumdaydım.Ve en sonunda akşam olmuştu.Uyuyakalmıştım telefonuma gelen mesajla uyandım.
Ayaz bir mesaj göndermişti.Mesajda "Nbr güzel umarım iyisindir.Eminim şuan kaşlarını çatmış sinirli bir şekilde bu mesajı okuyorsun ama mesaj atmaya mecburdum çünkü seninle yüz yüze konuşmak istediğimde benimle konuşmuyordun ben de sana duygularımı anlatmanın en iyi yolunun mesaj atmak olduğunu düşündüm lütfen bana bir kere sinirlenmeden bu mesajı oku... Ben bu hayatta hiç zorlanmadım çünkü zengindim her şeyi elde edebiliyordum senide paramla elde edebileceğimi düşündüm şimdi sana her şeyi en başından anlatayım:"En başında sana yaklaşmam bir iddayla başladı arkadaşlarım seni kendime aşık edemeyeceğimi çünkü senin bu zamana kadar hiç kimseyle çıkmadığını ve erkeklerden uzak durduğunu söylüyorlardı bende benim bu hayatta etkileyemeyecegim hiç bir kız yok dedim ama sonra sana gerçekten aşık oldum.Senin benden nefret etmen canımı yakıyordu bende daha çok hırslandım ve babama anlattım.Babam annem öldüğünden beri benim psikolojimin bozulmaması için istediğim her şeyi yapmıştı bende bu yüzden bu durumu babama söyledim.Babamda hemen sizin eve gitmiş.İlk önce senin ailene her şeyi düzgün bir şekilde anlatmış ama ailen hayır olmaz deyince babam da tehdite başvurmuş bu seferde babamı evden kovmuşlar.Yani senin anlayacağın ben seni gerçekten çok ama çok seviyorum.Bu mesajı okuduktan sonra benden daha çok nefret edeceksin biliyorum benim tek istediğim şey seninle mutlu bir yuva kurmak bunun içinde sana karşı dürüst olmak istedim hayatımda tertemiz bir sayfa açıp seninle evlenmek istedim.Her şey bu satırlardan ibaret lütfen bana bir şans ver seni çok seviyorum...." yazıyordu. Ben bu mesajı okuduktan sonra Ayaza nefretim hem artmıştı hemde içimde bir kıpırtı olmuştu.Ona aşık olmaktan korkuyordum çünkü beni bir idda uğruna kullanan bir adamla nasıl mutlu olabilirdim ki...
Ertesi gün sırf ona ağzının payını vermek için okula gitmedim.mahallede dolaşıp İlk gördüğüm yerde yanına gidip suratına tükürdüm ve ona"Sen nasıl beni kullanırsın sırf bir idda için en başından beri senden nefret etmekte o kadar haklıymışım ki onu dün mesajı okuduktan sonra bir kez daha anladım.Bana diyorsun ki sana yaklaşmam bir iddayla başladı yani açık açık seni iddayı kazanmak için kullandım birde diyorsun ki seni seviyorum şimdi ben sana nasıl güveneyim sana nasıl inanayım bu söylediklerimi umarım oturup bir düşünürsün hadi selametle." deyip yanından uzaklaştım.