(Şarkiyi dediğim yerde için)
**
Kumsaldan;
Yine yeni bir gün, yine sıkıcı bir gün!
Yataktan alarmım sebebiyle uyandım...
Ya bunu neden icat etmişler ki!
Alarmı susturup yataktan kalktım...
'Ağaağğhğh'
Korkmayın esnedim...
Hayvan gibiyimdir sabah..
Odamın içinde bulunan lavaboya girdim ve elimi yüzümü yıkadım.
Aslında ayrı bi eve çıkmayı düşünüyordum...
Küçük, rengarenk şirin mi şirin bir ev!
Güldüm..
Babamla konuşabilirdim..
Ama önce Nazlı'nın kardeşi hakkında konuşacaktım.
Yardım etmelidim..
O sırada telefonuna mesaj geldi.
Gönderen:Nazlı
Kumsal bugün bulaşmasak olur mu bebek😥 İlk is günüm başladı bile💖
Güldüm. Nazlıyı aradim. 'Sonra buluşuruz önemi yok' dedim.
Bugün akademiye gitmeyecektim.
Yani evde vakit gecirebilirdim.
Üstümdeki pikachu pijama tulumumu çıkartmamaya karar verdim ve odamdan çıktım.
Çok şirin bir tulumdu!
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Kumsalın tulumu😍😍)
Mevsim sonbahar olduğu için evimiz soğuk olurdu... Evde tek olduğuma göre kabilirdi..
Aşağı seke seke indim..
"Suziiiiş!"
Ses gelmedi..
"Suzişciiim! Evde değilmisin!?"
Sordugum soruyu düşününce ne kadar aptalca bi soru olduğunun farkına vardım.
Kadın evde değilse 'evde değilim!' mi diyecekti...
Kıkırdadım ve mutfağa yöneldim...
Gerçekten yoktu Suzicim..
Ev telefonumuzdan annemi tuşladım ve telefonu kulağıma götürdüm..
Çalıyor...
Çalıyor...
Çalıyor...
Açtı!
"Alo annecim?."
