"FIRST BASE" : FALCON UNIVERSITY Season 2 COMPLETED!

Chapter 1

Hey guys.... 

please check out my interview with the cast " INTERVIEW IN PROGRESS" 

I have answered some of the commonly asked questions there... 

Chapter 1

Alex

“Hey wait up!”

Nagmamadaling humahabol si Chloe sa kin…

Kunwaring hindi ko sya narinig at dire-diretso ako sa pagbaba ng hagdanan.. It’s always been like this since we came back to Falcon… Morning ritual na ata namin ‘tong naghahabulan… at bakit ba hindi sya magsawa sa kakahabol sa kin?

“Alex! C’mon! wait for me!!! Let’s have breakfast together… we haven’t done that since Sky… ooopppsss!!!!!!!”  Na-realize siguro ni Chloe yung sinabi nya.. at napatahimik na lang bigla… I could just imagine her putting her hands on her mouth right now…

I rolled my eyes… sinasabi ko na nga ba e… kaya talaga ako umiiwas sa barkada ko… Lalabas at lalabas ang topic tungkol kay Sky…

Hindi ko sya pinansin at dire-diretso ako sa pinto ng cabin..

“ALEX!!! Please wait for me!!! “ nagkakandarapa na sa kakahabol si Chloe sa kin pero mas lalo kong binilisan ang paglalakad ko…

Masakit pa rin sa kin tungkol kay Sky. Mas lalo na kapag napag-uusapan ito. I just can’t get over the fact that she’s gone… for good…

I’m doing everything I can to get over it… But the more I tried, the more I sulk. Sabi nila, time heals.. But why am I not healing! Tuwing naalala ko si Sky, sumasama ang loob ko at hindi ko namamalayan na tumutulo na pala ang mga luha ko. And the sympathy on my friend’s faces are really getting irritating! That’s why I decided to stay away for the mean time until I can get over this….

I grab the door knob and open the door.. Nabigla na lang ako ng maramdaman kong may parang sumuntok sa noo ko!!!!

Napa-atras ako hawak hawak ang noo ko. Parang kumabok ang mundo ko a! Ano ba yon? Nasapak ba ko! At sino namang hinayupak ang magtatangkang saktan ako! At sa teritoryo ko pa!!!!ANG LAKAS NG LOOB!

Inangat ko ang tingin ko sa taong nasa pinto.

“THE HELL!!! ANG SAKIT NON A!!!!” I glared at the guy whose standing at our doorstep…

He looked as surprised as I was…

“I was just knocking when you happen to open the door… not my fault.” Dyllan said non challantly…

Aba! Wala man lang sorry or whatever!!!!

“YOU CALL THAT KNOCKING!!!! Balak mo bang gibain yung pinto namin sa lakas ng kakakakatok mo sa ulo ko! Feeling ko magkakaroon ng chocolate hills sa noo ko!”

This guy!!!!

At nakuha pang tumawa!!!!

“Dyllan!” All smiles na bumati si Chloe sa bagong dating…

Kung pwede lang talagang ibaon ko to sa lupa!!!

“Hey Chlow… how about if we all go downtown for breakfast? “ Dyllan asked Chloe…

Ok sige,, nakatuon na naman ang pansin kay Chloe,,, as usual, silang dalawa na lang ang tao sa mundo… and to think that I’m still waiting for an apology! What a jerk!

Tinignan ko si Dyllan mula ulo hanggang paa…

Ano bang nakita ng kaibigan ko dito sa mayabang na to???! Sa ganda ni Chloe! Well, kung sabagay,,, hindi rin naman talagang maipagkakailang gwapo tong lalakeng ito… matalino pa at heartthrob ng basketball court!