Hayat çok zor geliyordu Rüya'ya. Bu sene daha zor geliyordu. Çünkü heyecanla başladığı lise bitiyordu. O yüzden çok yorucuydu. Çok korkutucuydu üniversite onun için. Aslında liseye başlamadan önce de korkuyordu. Ama bu sefer ki daha büyüktü. Çünkü lise de herkes onun gibiydi. Ve arkadaşları vardı. Tanıdığı birçok kişi vardı. Bu Rüya'yı rahatlatmıştı.
Ama üniversite bambaşkaydı. Başka şehir, başka okul, başka ortam, bambaşka insanlar.... Bunlar bile gözünü korkutuyordu. Ya ortama alışamazsam, ya yalnız kalırsam düşüncesi günler geçtikçe daha fazla kemiriyordu içini. Kimseye anlatamıyordu, çünkü anlayabilceklerini sanmıyordu.
Ailesi, arkadaşları bile anlamazken başkası nasıl anlayacaktı ki onu. İçindeki tek korku buydu ve kimseye söyleyemiyordu. Düşünüp düşünüp hayırlısı diyordu. Başka birşey gelmiyordu elinden.
Emre tek destekçisi olabilirdi Rüya'nın. Aynı yere giderlerse yabancılık da çekmezdi, alışamama korkusu da olmazdı. Sevdiği adam yanında olacaktı. Ne isterdi ki başka. Ne motive ederdi onu.
Daha önce kimseyi hayallerine dahil edecek kadar sevmemişti. Aslında bir kişiyi daha böyle sevmişti. Ondan sonra bi daha böyle sevemez sanıyordu. Ama bir kişi daha oldu. Yıkıldığı zaman onu kaldıran el olmuştu. Üzüldüğünde omzunda ağlayabileceği biri olmuştu Emre. Herşeyi olmuştu ya. Dert ortağı, arkadaşı, sırdaşı, aşkı... Herşeyi. Rüya'nın hayali olmuştu Emre. Sürekli görmek istediği rüya; her seferinde tutmak istediği dileği; gecelerce edeceği tek dua; hayatının merkezinde olacak tek kişi. Canı olmuştu, sevdası. Seviyorum derken gözlerinin güldüğü olmuştu. Adını duyduğunda salak salak sırıttığı. Sabah onun sesiyle uyanmak için uyuduğu adam.. Kalbinin attığı tek sebep...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
HOŞGELDİN AŞK
RomanceAşk denen şeyin ne zaman geleceği belli olmaz. Gelirken ne sana sorar, ne de 'geliyorum' diye haber verir. Hiçbir şeye inancın kalmadığı, hiç kimseye güvenin kalmadığında, hayat sana boş gelmeye başladığında, kalbin birden aşkı içine almıştır. Gülm...
