I Am Your Angel

Good To Be Back

Rhea's POV

Pabalik na kame ng Manila, magppasecond opinion kame ni Kaye, sana ok ung kalabasan,ayokong mawala ayokong iwan si Kaye. Alam kong di niya kakayanin pag nawala ako, lalaban ako gagaling ako.

'Wiffey, ok ka lang ba?'

'Yes Hubby I'm good. Compare nung mga nakaraan.'

'Pag dating natin sa airport sa Manila may naka abang ng ambulance dadaretso na tayo sa Hospital para makapag patest ka na. May Doctor kami sa pagdadalhan sayo. Nandito lang ako Wiffey di kita iiwan di kita pababayaan.'

'Salamat Hubby.'

Natulog muna ko medyo mahaba pa naman ang byahe,2 hrs pa papuntang airport.

After 2 hrs nakarating na kame sa airport, nandun din ang parents ni Kaye pati si Kamille.

'Magiingat kayo ha? Iha magpagaling ka babalik kayo dto ni Kaye ha?'

'Opo, babalik po kame pag tapos lahat ng checkup! Promise.'

'Bye ate Rhaine, ingat ka lagi ha? Dadalawin kita minsan.'

'Salamat Kamille. Salamat po sainyo, sa pag alaga saken.'

Yumakap na ko sa kanila para makapasok na kame sa airport yumakap na din si Kaye sa mommy at daddy niya.

'Anak alagaan mo si Rhaine. Magtext ka pag nakalapag na eroplano niyo.'

'Opo Ma, bye po!'

Naka pasok na kame sa airport nakapag checkin na rin, hinihintay na lang namin tawagin ang flight number namin.

Nakasakay na kame ng eroplano, 1 and half ang byahe, sa totoo lang natatakot akong magpa 2nd opinion, parang bumabalik na naman ung mga pinagdaanan ko nung unang nadetect na may Leukemia ako.

'Hubby, pano pag bumalik talaga ung sakit ko?'

'Wiffey bumalik man o hindi walang magbabago hinding hindi kita iiwan, at kung bumalik man sabay tayong lalaban para gumaling ka, hindi kita isusuko hindi ako bibitaw, kaya ikaw wag kang bibitaw,lumaban ka para samen para saken,ok?'

'Salamat Hubby. Mahal na mahal kita.'

'Mahal na mahal din kita Wiffey.'

Nakatingin lang ako sa labas ng eroplano, mula ng lumipad sa mga ulap na ko nakatingin, hanggang sa di ko namalayan na nakatulog na pala ako.

After 1 hour and half nakarating na din kame sa Manila.

'Wiffey wake up,nandito na tayo.'

Nakababa na din kame nandito na din ung ambulansya na maghahatid samen. Nauna na muna sa bahay sila mama at Eli, kame na lang ni Kaye ang pumunta ng ospital. Icoconfine ako ng ilang araw para matest mabuti ang dugo ko. Lahat ng klaseng test gagawin para maka sigurado.

'Wiffey ok ka lang ba?'

'Hubby kinakabahan ako,natatakot ako.'

'Relax lang Wiffey nandito lang ako.'

Makalipas ang ilang oras nakarating na kame sa ospital.

Kinausap ni Kaye ung family doctor nila, pina admit na ko para makapag pahinga daw ako bago ako sumailalim sa mga test.

'Wiffey magpahinga ka na para accurate ang mga test mo.'

'Dito ka lang ha?wag mo kong iiwan.'

'Yes dito lang aq.'

'Goodnight Hubby,iloveyou'

'Goodnight din Wiffey iloveyoumore!'

Kaye's POV

Ngayong umaga ang laboratory test ni Rhaine. Halo halo ung nararamdaman q, natatakot na positive thinking na ewan.

'Goodmorning Wiffey, nakatulog ka ba ng maayos?'

'Oo Hubby masarap naman kahit pano ung tulog ko, ok ka lng ba?'

'Ha? Oo naman ok lang aq,bakit?'

Sa totoo lang natatakot ako di ko lang pinapahalata kay Rhaine, kailangan niyang makita akong malakas para di siya panghinaan ng loob. Sa ngayon ako ang lakas niya.

'Goodmorning po, kukuhanan ko na po kayo ng dugo para itest.'

'Sige Nurse, ready na ko. Medyo gutom na din ako kasi eh.'

'Hehehehe! Sige po ma'am.'

Di ko kayang tignan, aalis sana ako pero kumapit si Rhaine sa kamay ko, kaya no choice ako kundi magstay.

'Nurse ilang days bago malaman ung result sa test ng girlfriemd ko?'

'Maya maya lang Kaye may results na, pinaparush kasi ni doktora.'

'Sige thanks Nurse.'

Nahalata ata ni Rhaine na na kinakabahan ako.

'Hubby biruin mo kilala ka nung nurse iba ka talaga ikaw na crush ng bayan,hahahahaha!'

'Selos ka ba Wiffey? Hahahaha! Kaw talaga,kaw lang mahal ko noh!'

'Eh pano kung bumalik ung sakit ko edi magiging byudo ka agad '

'Pwede ba Rhaine wag mong gawing biro yan! Di ka na kakatuwa!

Lumabas muna ko medyo di ko nagustuhan ung biro ni Rhaine. Pero medyo naguiguilty ako kasi iniwan ko siya magisa sa kwarto.

'RING......!'

'Hello ma!'

'Musta kayo ni Rhaine dyan? Kamusta si Rhaine?'

'Ok naman siya ma nakuhaan na din siya ng dugo maya maya daw may resulta na.'

'Tumawag ako kay Rhaine bago ako tumawag sayo,nagaway ba kayo?'

'Kasi naman Ma nagbiro siya na pano kung bumalik daw ung sakit niya edi na byudo daw ako, di magandang biro un.'

'Baka naman anak pinapagaan niya lang loob mo? Balikan mo siya sa kwarto habaan mo pasensya mo sa kanya.'

'Opo ma, sige na ma balik na ko dun.'

Bumalik na ko kay Rhaine, tama si mama kailangan habaan ang pasensya para di mahirapan si Rhaine. Bumili muna ko ng flowers para makabawi kay Rhaine.

'Wiffey 😦 sorry po... ayoko lang ng ganung biro kasi di ko maimagine na wala ka.'

'Sorry din Hubby, alam ko naman un na di magandang biro un eh.'

'Ok lang Wiffey.'

'Iloveyou Hubby!'

'Mas love kita Wiffey.'

Nagkwentuhan lang kame ni Rhaine habang naghihintay ng results, lambingan asaran, ganon lang ginagawa namin.

'Hi Ms.Rhaine and Kaye, maya maya pupunta na si Doc.ara sabihin ang resulta ng test.'

'Sige, thank you Nurse.'