Fairy Tail -Uyum-

-55-

Yuka'nın yüzüne baktım uyuya kalmıştı. Alnına bir öpücük kondurdum .Ve sessizce fısıldadım.
Haruka: İnan eski zamanları senden daha çok özlüyorum.
Kısa bi süre sonra ayağa kalktım ve Yuka'yı kucağıma aldım. Burnumu boyun girintisine sürttüm ve kokusunu içime çektim . Kokusunu içime çekmeyeli uzun zaman olmuştu.
Otele doğru ilerlemeye başladım. Hafifçe kıkırdayarak Yuka'ya baktım.
Haruka : Kilo vermelisin.
Uzun uğraşlar sonucunda otel odamızın önüne gelmiştik. Tabi yolda insanların garip bakışlarına da maruz kalmıştım. Odayın kapısını uzun uğraşlar sonucunda açtım . Yuka'nın uyanmamasına şaşırmıştım. İçeri girdim ve Yuka'yı nazikçe yatağa yatırdım. Arkamdan açık bıraktığım kapıyı kapattım. Yatağa oturup Yuka'yı izlemeye başladım. Elimle saçlarıyla oynuyordum. Aklıma Loncaya katıldığı zaman geldi ister istemez sırıttım.
-Yuka'nın Loncaya Katıldığı Zaman (Flashback işte anlayın )-
Ellerimi heyecanla bar masasına koydum.
Haruka: Hey, hey Yuki abla yeni lonca üyeleri nasıl insanlar.
Heyecandan yerimde duramıyordum. Yuki abla kafamı okşadı.
Yuki:Senin kadar sevimliler.
Ordan oraya koşuşturuyordum . Kısa bir süre sonra kapı açıldı. İçeriye Master, benim yaşlarımda bir kız ve 4-5 yaşlarında olduğunu düşündüğüm bir kız çocuğu girdi. Master her zamanki gibi yeni gelenlerle ilgili olan konuşmasını yaptı. Konuşması bitince benim yaşlarımda gibi gözüken kızın yanına koşuşturdum. Kızın yanındaki çocuk kızın elini sıkıca tutuyordu. Kardeş olduklarını anlamak o kadar zor değildi.
Elimi benim yaşlarımda gibi gözüken kıza uzattım. Yüzümde kocaman bir gülümseme vardı .
Haruka : Merhaba ben Haruka.
Kızın gözleri benim gözlerimle temas kurmuyordu. Temas kurmayı bırak yüzüme bile bakmıyordu. Kısa bir süre sonra kızın yüzünde üzgün bir ifade gördüm. Sonra ise akan gözyaşlarını fark ettim. Telaşlandım. Ne yapmam gerektiğini bilmiyordum.
Haruka : Hey , neden ağlıyorsun? Bir sorun mu var?
Kız sessizliğini korudu. Onu sakinleştirmem gerekiyordu. Ağlamasına izin veremezdim . Ne yapacağımı bilemediğim için kızın elini tuttum.
Haruka : Başından neler geçtiğini bilmiyorum. Ama merak etme. Her şey yoluna girecek.
Kız şaşırmıştı . Ben ise gülümsemekle yetiniyordum. Kısa bir süre sonra kızın ağlaması kesildi.
Yuka : Yuka ... Adım Yuka.
Gülümsedim .
Haruka : Memnun oldum Yuka.
Kız gözlerini tekrar ahşap zemine çevirdi ve ilgisini çekmiş gibi incelemeye başladı.
-Flashback Sonu-
Esnedim. Ve yatağa kıvrıldım. Yanında uyusam bir şey demezdi herhalde.
Kafama yediğim darbe ile uyandım. Gözlerimi ovuşturdum. Yuka kızarmış bir vaziyette bana bakıyordu.
Yuka: Haruka ne yaptığını sanıyorsun ya birisi görseydi.
Haruka : Özür dilerim.
Yataktan kalktım ve Yuka'ya baktım.
Haruka : Diğerlerini kontrol edicem lobide buluşuruz.
Başını olumlu anlamda salladı. Odadan çıktım. Oda kapılarının önünde durdum. Elimi çeneme koydum ve gözümle kapıları süzdüm.
Haruka : Önce kimi ziyaret etsem?
Kısa bir süre sonra Lyon'un kapısına doğru yürümeye başladım.
Haruka : Seni seçtim Lyon.
Kapıyı açtım . İçeri girdim. Uyuyordu.
Haruka: Lyon uyan artık.
Lyon : Haruka ...
Uykusunda adımı sayıklıyordu.
Haruka : Lyon uyan.
Onu hafifçe sarstım. Gözlerini açtı ve yatakta oturur pozisyona geçti.
Haruka: Günaydın .
Beni görünce kızardı.
Haruka : Rüyan nasıldı?
Lyon : S-sıkıcı bir rüyaydı.
Battaniyeyi üstüne çekti.
Lyon : Haruka gider misin?
Haruka : Neden ki?
-Yuka'nın Ağzından -
Ellerimi yumruk yapıp lavabo kenarlarına vurdum. Göz yaşlarım yanaklarımdan süzülüyordu.
Yuka: Yıllardır duygularımı bastırmayı başarmıştım. Şimdi sırf geçen gece yüzünden duygularımın açığa çıkmasına izin vermemeliyim.
Göz yaşlarımın şiddeti artıyordu .
Yuka : Aptal Haruka. Aptal.
Çalan kapı sesiyle kendime geldim.
Juvia : Yuka-san Haruka-san gitme vakti.
Hızla göz yaşlarımı sildim. Banyodan çıktım ve odanın kapısına doğru yöneldim. Kapı açtım. Juvia beni şaşkın bakışlarla sürüyordu.
Juvia Yuka-san siz ağladınız mı?
Yuka : Tabiki hayır. Sadece toz kaçtı .
Gray : Yalan söyleyeceksen düzgün şöyle ağladığın gün gibi ortada.
Juvia şefkatle ellerimi tuttu ve endişeli gözlerle bana baktı.
Juvia: Neden ağladınız Yuka-san.Bir sorun mu var.
Gray elini ensesinde gezdirdi.
Gray : Nerede şu haruka. Böyle zamanlarda lonca arkadaşları. Birbirlerine destek olmalı.
Yuka: Ben iyiyim gerçekten.
Aslında iyi olmaktan oldukça uzaktım.