Ότι Ονειρευόμουν...

Υποσχέσεις...

"Φεύγω για να ηρεμίσω και να σε αφήσω να ζήσεις με τον έρωτα σου γιατ-"

" Αν φύγεις θα φύγει και ο έρωτας μου." Τι?? Άκουσα καλά??

Άγγελε μη με πλησιάζεις...

Άρχισε να με πλησιάζει..

"Κάτια σε παρακαλώ..άφησε με να σου πω , να σου εξηγήσω και θα καταλάβεις... Το ξέρω μαλακία μου αλλά μην φύγεις... Σε παρακαλώ!"

Αχχ ρε Άγγελε να 'ξερες...

"Άγγελε δεν έχει σημασία.. Πρέπει να φύγω" Πως με βρήκε;; Γιατί με βρήκε;;; Γιατί να θέλω να φύγω;; Γιατί;;; Χίλια γιατί αλλά δεν θα απαντηθούν...

"Κάτια-"

"Άγγελε σταμάτα! Δεν υπάρχει λόγος να είσαι εδώ και άσε με να φύγω..."

"Δε θα σε αφήσω να φύγεις , και αν φύγεις θέλω να με συγχωρέσεις πρώτα..." Μα δεν έχω νευριάσει μαζί του απλά δεν το περίμενα από τον Άγγελο.

Τώρα ο Άγγελος κάνει μικρά βήματά προς το μέρος μου και εγώ απομακρύνομαι...

"Άγγελε-"

"Και ούτε να με φοβάσαι θέλω..."

" Μα ρε Άγγελε ούτε σε φοβάμαι , ούτε έχω νευριάσει μαζί σου και ούτε θέλω να φύγω , αλλά πρέπει!"

"Δεν με νοιάζει τι πρέπει.." έχει έρθει ακριβώς μπροστά μου και ακουμπάει το χέρι του πάνω στο μάγουλο μου "αλλα τι θέλω και δεν θα σε αφήσω από την στιγμή που ξέρω ότι δεν θες να φύγεις!" με κοιτάει στα μάτια και σιγά-σιγά ακουμπάει τα χείλη του στα δικά μου

Πως να αντισταθώ όταν αυτό το φιλί το θέλω από το πρωί;;;

Γίνετε πιο επιθετικός και δαγκώνει το κάτω χείλος μου

"Άγγελε σταμάτα" λέω μέσα από το φιλί μας...

"Αφού δεν θες να φύγεις" Με κοιτάει ξανά στα μάτια ενώ έχει ήδη απομακρυνθεί "Και το βλέπω στα μάτια σου. Και αφού ανταποκρίθηκες στο φιλί μου" Πλησιάζει το αυτί μου.." Σημαίνει ότι και εσύ το θες!" και δαγνώνει το λοβό του αυτιού μου.

Δεν έχω να πω τίποτα... Από την μία μέρα στην άλλη ερωτεύομαι τον κολλητό μου όπου και αυτός είναι ερωτευμένος μαζί μου και έρχετε στο αεροδρόμιο μετά τον τσακωμό μας να με εμποδίσει να φύγω..

Δεν έχω αρθρόσει λέξη και είναι αυτός μπροστά μου και να με κοιτάει αμίλητος..

"Λοιπόν;;" η φωνή του με έβγαλε από τις σκέψης μου