Karanlık Mavi

2-Umut

Ben umut etmiştim ama çektiğim acılar sayesinde her geçen gün umutlarım tek tek tükendi ve bitti.Uzun zaman önce küçükken-tabi hala küçüğüm bu bi ayrıntı ama-her şeyde bir iyi niyet arardım,ufacık bir umut.Ama hayat bana o umutları tek tek tükettirdi.Şu an elimde ne mi var?
Sadece koca bir ACI.

'Gözümü yavaş bi şekilde açtığımda üstümde battaniye olduğunu görünce ufak bi şok geçirdim.bu da neydi böyle.Ben kendimi bildim bileli bana ufacık bi iyilikte bulunmamışlardı.Yavaş hareketlerle ayağa kaltığımda kolimdaki ve bacağımdaki acının olmadığını hissedince hemen koluma ardından bacağıma baktım.yaraların olmadığı görünce vücudumun diğer yanlarına baktım ve yaraların hiç biri olmadığını gördüm.şaşkınlıkla kafamı kaldırıp odaya baktığımda bunun kaca aptalca bir rüya olduğunu anladım ve yavaşça ayağa kalktım.odanın içinde cam kenarına doğru yürüdüm.neredeyse en son 3 yıl önce dışarıyı uzaktan görmüştüm.hayal de olsa dışarıya huzurlu bi şekilde baktım.bunda bi sorun var çünkü ben daha önce bu kadar huzurlu..-
"Hırrrr"
Duyduğum ses tam arkamdan geliyordu ve bu tamda canavarın sesiydi.
Hızlı bi şekilde arkamı döndüğümde canavarın bana daha çok yaklaştığını gördüm ve pencereye doğru iyice sindim.bana gittikçe yaklaşırken yavaş ve seri hareketlerle duvarda sürünerek kapıya doğru gitmeye başladım.Canavar adımlarını hızlandırınca bende gerileyip koşmaya başladım.kolumda bi acı hissettiğimde gözlerim yaşarmaya başladı.kafamı istemesemde koluma indirdiğimde canavarın beni ısırdığını anladım.kolumu kurtarmak için canavarın kafasına vursamda daha çok ısırınca dahanamayıp bağırmaya başladım.
"AAAHHHH YARDIM EDİİİİN LÜTFEEEEEN"
canavar daha cok ısırınca acıdan kıvranırken ani bir reflexle kolumu çektim ve olan oldu.Canavar büyük bir iştahla minik beyaz etimi ağzında çiğnedi.ben acıyla kıvranırken canavar ağzındakini bitirmiş olmalı ki yeniden bana yaklaşmaya başladı korkuyla geriye doğru sendelerken bu seferde bacağımdan ısırmaya başladı. avazım çıktığı kadar bağırıp canavara vurmaya başladım.Canavara ne kadar vurursam vurayım vurmamın bi etki etmediğini görünce bu sefer buğulu gözlerimle hızla etrafa baktım.İnce bi şamdan gördüğumde şamdana uzanmaya çalıştım.ne kadar çabalarsam çabalayayım buğulu gözlerimden tam etrafı göremediğimden şamdanı tam seçemedim.Canavar bacağımda ısırdığı yerin etinide koparınca acıyla geri çekilip şamdanı aldım.canavar bana dönünce şamdanı ona doğru tutup geri doğru gitmesini umdum.canavar gittikce bana yaklasınca duvara doğru sindim.canavarın adımları hızlanınca şamdanın sivri ucunu canavarın sırtına geçirdim.acıyla inleyen canavar bi an geri çekilsede yine yaklaştı.sırtındaki şamdanı hızla çekip yeniden başka bir yerine soktuğumda bu sefer yere yığıldı.korkum yavaşça dinerken acımda az da olda dindi.gözlerimi kapatıp rahat bi nefes aldım ve açtığımda yerde sırtüstü yatmış genç bi adam yatarken buldum.göğüsünün iki yerinden delik olduğunu görünce etrafa hızlıca baktım.canavar yerine bi adam yatıyodu.adamın ağzından kanlar çıkınca korkum hızla geri yerine geldi.ellerim ve bacaklarım titremeye başladı ve geriledim.ben birini mi öldürmüştüm.titreyerek ağlamaya başladım.hıçkırıklarım artarken arka fonda sesler duymaya başladım.

Yavaşça gözlerimi açtığımda derin nefes aldım.başta rüya olduğunu bildiğim halde cok korktum.o kadar gerçekçiydi ki.

kapının ardından bir erkek sesi geldiğinde yüzümü o tarafa çevirip kapının açılmasını bekledim.

Kapıdan anahtar sesi geldi ve yavaş bir şekilde açıldı.

Kapıdan içeri tahminimce benim yaşlarımda bir erkek içeri girdi.

Gözleri ilk önce etrafa acıyarak baktıktan sonra beni buldu.Çocuğun gözlerin de acıma ve üzülme duygusu vardı.

Gözlerimi hemen kaçırıp önüme döndüm ve gitmesini beklemeden yaptığım yere yeniden yattım.

Kaç dakika geçti bilmiyorum ama ses gelmeyince yavaşça doğruldum ve arkama baktım.

Çocuk benden bir koltuk uzaktaki yere uzanmış ve bana bakıyordu.

Yattığım yerden doğruldum ve çekingen bi şekilde vücudumu çocuğa döndüm.Ben kalkınca yavaşça o da doğruldu ve bana bakmaya devam etti.Şaşkınlıkla ona bakarken sessiz bi şekilde "siz kimsiniz?"
diye sordum.Çocuk hala bana bakarken yavaşça kafasını sağa sola salladı ve "efendim?" diye kibarca sordu.Aslında şaşırmıştım.Bana hiçbir zaman iyi davranmamıştılar.

Tekrar kısık çıkan bir sesle "siz kimsiniz ve neden buradasınız?Beni dövecek olan adamlardansanız tahminimce saat daha çok erken değil mi?"çocuk şaşkın bir şekilde bana bakarken birden ayağa kalktı ve yanıma yaklaşmaya başladı.

Korkuyla ne yapacağına bakarken geriledim ve soğuk fayansa doğru yapıştım.

Çocuk gerilediğimi görünce adımlarını yavaşlattı.Çocuğun bu halleri bana garip geliyordu.Uzun yıllardır iyi niyet ve iyi davranışlar görmediğimden çocuğun tavırları garip geliyordu.

Çocuk yanıma yavaşça oturduğunda oturağın köşesine doğru geriledim.Çocuk bana dönüp samimi bi şekilde gülerek "Benden korkmana gerek yok tamam mı?Ben senin buradan kurtulman için tek umudunum"çocuğun söylediği şeyleri anlamaya çalışırken kapıdan tıkırtı sesleri geldi.

Çocuk hızla yanımdan kalkıp kapıya gitti ve bana döndü.Yüzümün her yerini yavaşça inceledikten sonra gözlerine baktı.

Kapı açıldığında çocuk bana hafif bi gülümsemeyle göz kırptı ve açılan kapıdan yavaşça çıktı.Yaşlı kadın bana pis pis gülerken kalın sesiyle "Biraz sonra gelcem,bekle beni."

Kadın cümlesinin sonunda kötü bir kahkaha attı ve kapıyı sert bi şekilde kapatıp kilitledi.

Beni yine neyin beklediğini bilmeden kafamı sert zemine koydum ve gözlerimi kapattım.

İnşallah beğenmişsinizdir.
Yanlışlarım için özür dilerim.
Elimden geldiğince iyi yazmaya çalışıyorum.Yorumlarınızı ve beğenilerinizi bekliyorum.