AŞKA YENİK

TARTIŞMA

Gözlerimi açtığımda etrafımda kimse yoktu. Düşünüyorum da hayatım çok hızla değişmişti. Bu yaşıma kadar bir düzen içinde götürdüğüm hayatım, Egemen girdikten sonra çıkmaz yollara girdi. Bu yoldansa nasıl çıkabileceğimi hiç bilmiyorum. Girdiğim bu yol benim ya sonum olucak yada kurtuluşum.

Egemen gideli ise bir hafta oldu. Bu bir hafta içinde babam beni hiç rahatsız etmedi. Bunda egemenin payı olduğunu adım kadar emindim. Çünkü defnenin dediğine göre egemen giderken babama bir takım sözler söylemiş. Defnede doruktan duyduğunu söyledi. Bu süre içinde annemle de hiç konuşmadım. Sadece baran ve defneyle konuşuyordum. Babam ve annemin yüzünü ise sadece yemeklerde görüyordum. Onu da yemeğimi yedikten sonra odama çıkıp defne ve baranla film izliyorduk. Bu geçen zaman içinde egemen beni, her zaman arayıp halimi hatırımı ve bir istediğim olup olmadığını sormuştu. yatağımda doğruldum etrafıma baktığımda defne yine mutfağa gittiğini anladım. Defne her sabah mutfağa gidip, İstanbul'da bildiği yemekleri bizim çalışan kızlara söylüyordu yada tarif ediyordu. Tabi benim en sevdiklerimden yapmayı da ihmal etmiyordu. Çalan telefonun sesiyle düşüncelerimden ayrıldım. yatağımın kenarındaki telefonu elime aldığımda arayanın egemen olduğunu tahmin edebiliyordum. Bu aralar sadece egrmen arıyordu. Hattımın yeni olmasıylada çoğuarkadaşımın nunarası yoktu. Elimde aldığım telefonun fazla çalmasına izin vermeden telefonu açtım.

-''Efendimm''

-'' Günaydın, nasılsın. Daha iyimi sin?''

-''Sana da günaydın. iyiyim sağol. Sen nasılsın?''

-''Bende iyiyim'' dedikten sonra ikimizde sessiz kaldık. Aklıma gelen soruyu daha fazla ertelememek için derin bir nefes aldım.

-''Ailen evliliği nasıl karşıladı?'' işte sormuştum. aslında merak ediyordun ailesinin ne diyeceğini. İstanbula hem işlerini halletmek hemde ailesiyle konuşmak için gitmişti.

-''Kardeşim sevindi. Annem babamda doğal olarak şaşırdı. ''

-''Nasıl yani''

-''Ne nasıl yanisi eylül. Ne dememi bekliyorsun? Ailem havalara uçtu dememi mi? '' Aniden sinirle bağırmasına şaşırmıştım.

-''Öyle demek istemedim''

-'' Ne demek istedin. Yada dur, ailemin seni istemediğimi düşünüyorsun?'' diye tekrar bağırınca hiçbir şey anlamamıştım. Neden kızdığını da anlamadım ya

-''Özür dilerim. yanlış anladın. Öyle demek istememiştim.''

-''Şimdi kapatmam gerekiyor sonra ararım görüşürüz'' diyerek telefonu suratıma kapattı. Telefon kulağımda öylece kakaldı.

Telefona bir süre daha baktım arasam mı aramasam mı diye, sonra vazgeçerek yerine koydum. Hiç bir suçum yokken bana bağırmıştı. Yada yaptığı hatayı yeni yeni anlıyordu. Belki de pişman oldu, evlenmek istediğinden. Zaten iki günden beri telefonla konuşurken bana ya sesini yükseltiyordu yada ters cevaplar veriyordu. Sanki ben dedim evlenelim diye. Daha fazla düşünmek istemediğimden tekrar başımı yastığa koydum. Uyumak iyi geliyordu bana, en azından düşünmekten biran olsun her şeyi unutuyordum.

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Uyandığımda defne üzerini değiştirmiş, saçlarını yaptığını gördüm. Ona şaşırıyorum. Çünkü yıkılmıyor. Bir olay olduğunda bir şekilde mutlu olmayı başarıyordu. Benim gibi değildi, hayatta ne olursa olsun dik dururdu herzaman. Başımı yastıktan kaldırıp, başlığa yaslandım.

-'' Hayırdır nereye böyle süslenmiş''

-'' Ben değil, biz çıkıyoruz'' dedi. Saclarını düzeltirken