düşünceler...

52 5 0
                                    

Artık annemle babam boşanmak için mahkeme denilen şu şeyle uğraşıp duruyorlardı ve babam artık bizde kalmıyordu, evdeki eksikliği ve sessizliği farkedebiliyordum...
Ve bende artık gerçeklerin ciddiliğinin farkındaydım malesef. Önceden saf aklım ciddilik nedir bilmeyen, hiçbir şeyi umursamayan biriyken bu ayrılıktan sonra sessiz kalmaya başladım artık her gün çatıya çıkıp tahta çatıya resimler çizmeye başlamıştım ama ilk çizdiğim resmi daire içine alıp birde tarih atmıştım sayıları biliyordum yani.
Annem artık benimle ilgilenmekte zorlanıyordu çünkü kendimi odaya kapatıp duruyordum fark ettim ki yaptığım resimler yağmurda akabilirdi. Bende mutfaktan naylon poşet alıp makasla genişlettim Sonra tahta çatıya iki uzun dal sıkıştırıp poşeti dallara bantladım ve bir çeşit koruma yaptım. Hava dırumunu annem televizyon izlerken görmüştüm... baya soğuk olacaktı inşallah dallar uçmazdı korumayı bitirince odama inip çatıdaki pencereyi kapattım çatıda olmasına rağmen pencere camdandı ve ordan küçük bir pencere de sayılsa yağmuru yatağımdan seyredebiliyordum. Bütün pencereleri kapattım, üstüme uzun kollu şeyler giydim veee işte en güzel bölüm... yatağa atlayıp yorgana sarılmak. Çok hoşuma gidiyordu ve hala küçük şeylerden mutlu olup kötü şeyleri unutabiliyordum hayatta yaşamayı bana sevdiren şeylerdi bunlar.
Birkaç dakika öyle yağmuru seyrederken yataktan birden atak yapıp kalktım. Hayır hayır bir şey olmadı sıkıntıdan kalktım ve aşşağı kata salona indim aslında salonla mutfak birleşikti annem bulaşıkları yıkıyordu, bende bir koltuğa oturup televizyona baktım adamlar yüksek yerlere çıkıp vidyo çekiyorlardı ve ya dağdan atlıyorlardı bende büyüyünce onlar gibi olacaktım. Ama benimki çok daha zorlu olacaktı çünkü ben tek başıma barınaksız yaşamayı denemek istiyordum ormanda fln.
Ve çok kararlıydım bu bildiğiniz basit, geçici çocuk hayallerinden değildi gerçekten yapıcaktım.hem daha çok zamanım var 18'ime bastığım anda yapıcaktım yani daha 12 senem kaldı 6 yaşında olduğuma göre öyle oluyordu heralde. Şu hayali gerçekleştirmek için nerdeyse her gün çalışıyordum hatta bir dağ maketi bile yapmıştım.

Sınırsız HayatHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin