P.o.v. Kaytlinn:
En daar sta ik dan, achter de school, te wachten op Jayden. Ik heb er eigenlijk best wel zin in, en hij zou toch geen meisjes slaan? Of wel, ja misschien wel, zo is Jayden wel. Ik ga tegen de muur staan en kijk om me heen. Daar is hij al, met zijn vrienden. Dat hij die heeft, even serieus, wie wil er nou bevriend zijn met zo'n.. eikel? Of nee, klootzak is beter gezegd.
Zijn vrienden hebben eigenlijk geen namen, of ja, ze hebben wel namen natuurlijk, maar ik ben te goed om ze bij hun naam te noemen. 'Daar zijn jullie eindelijk, ik had ook niks anders verwacht dan dat je je konten likkers mee zou nemen' glimlacht ik zoetjes en zet me af van de muur.
'Dag lieve Kaytlinn, wat gezellig' grijnst hij. 'Klopt, ik ben altijd gezellig. Ik weet het, maar je hoeft het niet nog eens te zeggen, krijg ik een groot ego van' grijns ik. Hij rolt met zijn ogen en zet een stap mijn kant op. 'Waarom moest ik hier komen? Ben je nog wat van plan, of kan ik gaan? Ik heb namelijk nog andere zaken die ik af moet handelen' 'Laat me niet lachen, die 'zaken' van jou zijn niet eens zaken dat zijn meer 'opdrachten', opdrachten die je uit moet voeren om je status hoog te houden.
'Klopt, maar wie ben ik om het dan niet te doen?' grijnst hij. Ik haal mijn schouders op en zet een stap dichterbij. 'Let's play the game with the pimple' 'Pimple? Is dat serieus?' 'Ja, op dit moment ben ik heel serieus' glimlach ik. 'Oké than, play the game with the barbie'.
'Dat neem je terug'
'Serieus?'
'Heel serieus'
'Nee,'
'Oké, je vraagt erom' zucht ik, kijk naar beneden, neem een hap adem en kijk weer op. 'Daar gaan we' zeg ik voor ik uithaal. Recht in zijn gezicht, op zijn neus, en ik zweer dat ik hem hoorde kraken. Oeps? 'Auwstjj' hoor ik de jongens achter hem zeggen. Ik kijk ze met een grijns aan. 'Wilde je nog iets? Of is het zo goed? Ik bedoel, je mag me best een bijnaam geven, oké nee, jij niet, maar goed ik had je gewaarschuwd. En o ja' begin ik voor ik achter de school verdwijn. 'You've lost the game against the barbie' grijns ik.
