Dangerous Woman

Danger 26

Dominique

Nagbakasyon muna ako sa mansion namin dito sa Tagaytay. Masarap magrelax dito kaso ang kasama ko lang naman ang mga kasambahay at yung head na nagbabantay dito. Tumayo ako sa harap ng glass window.

Kitang-kita ang Taal dito. And it's a perfect place to sleep. Nagabsent lang ako kasi gusto ko. Pero feeling ko magkakalagnat ako ngayon. Ang hirap kayang huminga.

"Shine, pakisabi kay Chief Greg na wag na munang magluto ng dinner." Sabi ko sa kanya. Tumango lang siya at umalis na sa harapan ko. Humarap ulit ako sa glass window. May biglang tumawag sa phone ko.

"Hello?" Malambing na boses ang ginamit ko. Hindj ko naman alam kung sino ang tumawag kasi agad naman akong sumagot. Not minding who's calling.

["Nasan ka na?! Kanina pa ako dito sa labas ng unti mo! Mukha akong tanga dito!"] Galit na saad ni Felix. Bakit agad-agad niya akong hinahanap? Ay! Alam ko na, kasi may kailangan lang siya sa akin kaya naisipan niyang tawagan ako.

"I'm in Tagaytay. And please, it's not your business, it's mine, Felix." Magalit na saad ang boses ko. I sit in this comfortable couch.

["What?! Wala pang sembreak, Dominique! Nagbabakasyon ka na agad?!"] Sabi niya. Napairap nalang ako kahit hindi niya naman nakikita.

"Wala ka na dun. Saka anong pakialam mo? Wala tiba?! Maghanap ka na ikakama mo!" Sigaw ko sa kanya. At pinatay ang liny namin. Nagbuntong hininga ako. Napatingin ako sa mga kasambahay na kikinig pala.

"What?!" Sigaw ko sa kanya. Nagsibalikan naman sila sa kanilang trabaho. Napapikit ako ng mairal dahil sa inis.

May pake ba siya?! Halos mamatay ako sa galit at lungkot dahil sa kanya eh! What the pain in the ass!

Nagikot-ikot ako sa loob ng mansion. Wala lang. Namiss ko lang. Kasi dito kami nagbabakasyon tuwing may special occasion na gaganapin dito. Lalong-lalo na pagsembreak. Pero hito ako ngayon, kahit wala pang sembreak nagbabakasyon na agad ako.

Tumunog ulit ang phone ko. Kinuha ko to at binasa ang mensahe.

Felix:

Answer may fuck'n calls!

Napairap nalang ako. Ang feeler niya! Kasi kala niya namang siya ang boyfriend, siya ang asawa at siya ang nasaktan o nareject! Eh, ako nga dapat ang ganun eh! Kaso hindi talaga ako mahilig sa mga corny love story na yan! Haist!

Hindi ko nalang siya nireplyan. Dahil naiinis ako sa tuwing nakikita ko ang pangalan niya sa phone ko ay nakikita ko narin ang mukha niya. Babasagin ko talaga yang mukha niya eh!!

Umupo ako sa high stool sa mini bar namin sa mansion. Binigyan nila ako ng orange juice na paborito ko simulang bata pa ako.

May design pa ang baso kaya pinicturan ko to at pinost sa twitter. Wala akong pake kung hindi excuse ang pagabsent ko. Kilalang-kilala ang kita ko at ang lola ko sa buong school kaya wala talaga akong pake kung mapagalitan man ako.

Uminom ako ng juice habang busy ako sa paglalaro ng Candy Crush. Kakastart ko pala so level 1 pala ako. Pero panalo na agad ako. Malamang kakastart mo palang eh. Ano yun, kakastart mo palang mahirap na agad?! Tangina!