Derin, zenginlik içinde büyüyen, ailesinin biricik genç ve güzel kızıdır.
Hayatı neredeyse dört dörtlük ve geleceği çok parlak olan bu kız, babasının işi yüzünden başka bir okula kaydını aldırması sonucu kendi ölüm fermanını farkında olmadan imzala...
Korkum tarafından yenilen cesaretim yüzünden gıkımı çıkarmadan sadece ona bakıyordum. Ne bulunduğum ortamdan kaçıp gidebiliyor ne de ağzımdan tek bir kelime dökülebiliyordu. Hissettiğim tek şey varsa eğer o da iliklerime kadar hissettiğim KORKUYDU.
Sanırım şok geçiriyordum.
Bir süre sonra Atakan sayesinde olduğum yerden havaya kaldırıldım. Beni zorla mekana doğru sürüklemeye başladı. Bazı sesler duyuyordum ama anlaşılmıyordu ya da ben anlayamıyordum. Arkamı dönüp İrem'in ne halde olduğuna bile bakamıyordum. Sadece benimle birlikte aynı yere sürüklendiğini tahmin ediyordum.
İçeriye girdiğimde spot ışıkları yüzünden gözümü kısarak bakmaya başladım etrafa. Çok gürültülüydü ve kendilerini müziğin ritmine bırakmış, birbirine değen bir sürü terli vücut vardı. Hala Atakan'ın kolumu sıkarak çekiştirmesine karşı koyamıyordum. Her ne olacaksa olsun der gibi kaderime kabullenmiş gibi bir halim vardı. Hem şu an kaçmak anlamsız olurdu diye düşündüm. Kameram ve ses kaydım hala kayıttayken daha fazla şey çekip ortadan tüyebilirdik belki?
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Atakanla birlikte, iğrenç kalabalığı vücutlarımız çarpa çarpa aşmaya devam ediyorduk. Ta ki beni alt kattaki koridorun sonundaki odaya doğru getirene kadar. Ne yapmaya çalıştığını anlamak için susup onu izlemeyi tercih etmiştim.
Odayı üstümüze kilitleyip anahtarı arka cebine koyunca midemden yukarıya doğru bir şey kalktığını hissettim. Kolumu sıkan elini çekip diğer cebinden sigarasını çıkardı ve içine çekmeye başladı zehri.
"Dilini mi yuttun küçük fare?" Sigarasının dumanını suratıma üfleyince boğazımı temizleme ihtiyacı duydum.
Şu an bir katille kilitli bir odada kalmıştım. Şu iki günde yaşadığım şeyler o kadar çoktu ki. Her şey anlamsız geliyordu. Bunların bir Truman Show olmasını diler gibiydim. Ama ne yazık ki her şey gerçekti.
Boşta kalan eliyle birden üstüme atılıp boğazımı sıkmaya başlayınca çığlık attım.
"BANA DOKUNMA PİS KATİL!" dedim ondan uzaklaşıp odanın diğer köşesine giderek.
"Evet dilini yutmamışsın. Şimdi test ettim" dedi ve sigarasından bir nefes daha alarak devam etti "Ya fazla cesaretlisin ya da çok aptalsın Derin. Bence sen bu ikisini çok karıştırıyorsun. Daha ikinci günden bizi izlemen.. resmen kendi ölüm fermanını imzaladın" güldü ve adımlarını bana doğru atmaya başladı.
"İrem nerede?" diye sordum korkuyla.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
