Designer

Seriously Zayn ?

Konser bitmişti ve ben kulisdeki koltukların birinde oturup neşeli görünmeye çalışıyordum yani zayn bunu anlamamalıydı en azından ,fazla geçmeden çocuklar koltuklara oturdular ve konser hakkında konuşmaya başladılar işte çok iyiydi çok yoruldum falan gibi sonra perrie kulise gelip zaynin boynuna atladı ve zayn beni çok duygulandırdın çok romantiktin tarzı şeyler söylemeye başladı bu kıza cidden sinir olmuştum.zayn "Tabiki de perrie seni ne kadar sevdiğimi biliyorsun"dedi sonra araya harry atladı "Dostum gerçektende romantiktin ayrıca they don't know about us da gözlerin doldu gördüm"zayn gülümsedi ve "Bilirsin ben birine değer verdiğimde onu tüm kalbimle severim harry"sonra herkes oo lamaya başladı perrie ise utangaçça gülümsedi heyy bende buradayım sanki görünmez gibiydim gerçi, bu daha iyiydi kimse suratımın düştüğünü görmezdi ve gözlerimin dolmak üzere olduğunu ayağa kalktım ve çantamı aldım tam çıkıyordum ki arkamdan liam seslendi"Hey nereye hasta hasta birlikte otele döneriz" "Gerek yok ya ben biraz yürüyeceğim" "Olmaz öyle şey ya hastasın sen" sonra öksürdüm niye öksürdüm ki sanki "Baksana ne kadar kötüsün" alnıma elini  koydu ve ateşimi ölçmeye çalıştı "Ay liam kes şunu çocuk değilim ben biraz dolaşıp dönerim tamam mı?"sonra zayn "Bence de liam bırak gitsin bizimle takılmak istemiyorsa sorun değil belki drakele yine aynı otelde kalırlar"patlayacaktım artık gözlerim ağlayacağımın sinyalini verdiğinde hızlıca kulisi terk ettim.

Çok garip hissediyordum ben aşık olmazdım ama o zaman zayn her perriye gülümsediğinde neden kalbimde bir acı boşluk hissediyordum neden bana gülümsediğinde kalbim yerinden çıkacakmış gibi atıyordu neler oluyordu bana böyle aşık olup acı çekmek istemiyordum hem o beni sevmiyordu ki belki perrie ile evlenecekti en çok da bu zaten canımı acıtıyordu ya bunları düşünürken bayaa bir yol  almıştım yalnız başıma yürüyordum kalbimin acısıyla birlikte, belki de bu işi bırakmalıydım ve eski hayatıma geri dönmeliydim böylece daha çabuk unuturdum belki belki de değil...

Saat gece yarısını geçmişti sanırım ve ben artık otele dönmeliydim ara ıssız bir sokaktan geçerken bir ses duydum "Şşşt sana diyorum güzelim" kahretsin sanırım kaçmalıydım bilmedğim bir şehirde tacize uğrayacaktım kaçmaya çalıştım ve yere düştüm dedim ya bella  karşınızda diye size o sırada çocuk daha çok yaklaştı ve üstüme eğildi beni öpecekti ilk öpücüğüm hemde olamaz acayip korkuyordum "B-bırak beni hemen"lanet olsun kekeliyordum artık hiç şansım kalmadı beni kurtaracak biri de yok diye düşünürken biri "Kızı duydun dostum bırak onu"dedi kim bu yoksa ahh zayn mi gerçekten mi? Çocuk kolumu daha çok sıkıp beni kendine çekti ve "Bu seni ilgilendirmez"dedi o sırada acıyla inledim kolum acıyordu bunu duyduğu an zayn çocuğun üstüne atladı ve yüzüne sayısız yumruklarını indirmeye başladı heyy heyy çocuk zaten etkisiz hale gelmişti bu sinir neydi böyle "Zayn zayn bırak öldüreceksin" zayn başını kaldırıp bana baktı ve "Senin burada ne işin vardı ben olmasam.." "Ben sadece dolaşıyordum otele dönecektim zaten ,sen ne arıyorsun burada ?" "perrie yi  havaalanına bıraktıktan sonra geliyordum seni gördüm bağırdım duymadın sonra arabayı bırakıp seni çağırmak için peşinden geldim  ve şimdi buradayım" "Pekala teşekkürler bu arada" "Sorun değil yani bilirsin kim olsa yapardım ve sende bizim stilistimizsin o yüzden" sonra ekledi"Bu arada akşam konser çıkışı sana öyle dediğim için üzgünüm kırıldığını biliyorum" "Yok hayır ben sadece" "Kırıldığını bilebiliyorum duygularını çok belli ediyorsun zoe" sustum sadece sustum ve arabaya yürüdük araba binip otele gelene kadar yine sessiz kaldım otele geldiğimizde hızla kapıyı açıp arabadan indim  çünkü zaynle gerçekten konuşmak istemiyordum hele bu kadar kalbimi kırmışken diğer yandan beni kurtarmıştı ama o başkaydı işte.

Kendimi yatağa attım ve düşünmeye başladım sonra kulaklığımı taktım demi lovato dinlemeye başladım bana ne zaman dinlesem güç veren sesi dinledim kapım çalıyordu kimdi bu bu saate ya beni depresyon modumla yalnız bırakmasını istiyordum  kapıyı açtığımda zayn vardı karşımda kulaklığımı çıkarıp yüzüne baktım "Efendim zayn" "Ben konuşmak istiyordum" Üzgünüm ama yarın konuşsak""Yarın olursa hiç cesaretimi toplayamam"derin bir nefes aldım"Pekala"

"Bak ben  sana birşeyden bahsedeceğim benim bir nişanlım var biliyorsun"gözlerimi devirdim "Evet zayn" "İşte ya ben nişanlıma karşı olan hislerimden artık emin olamıyorsam" gözlerimi kocaman açtım "N-nasıl yani"heyecanlanmıştım "Ben sanırım bir kızı seviyorum ama onun duygularından emin değilim""Kim bu kız" "İşte onu söyleyemem" bir an ben sanmıştım ama düşündümde ben mi yok canımm perrie güzel kızdı bana mı bakacaktı zayn. Perrie bir kere sarışındı ve okuduğum bir dergiye göre erkekler sarışın kızları severdi yani şansım yok "Tamam devam et" "Eğer bir kızı gördüğümde kalbim hızlı atıp onu kısanıp korumak istiyorsam ve en önemlisi perrie nin yanında bile onu düşünüyorsam  bu ne demek olur ""Aoo sen fena aşık olmuşsun demek olur zayn"şu rahatlığıma bakın ya görende zaynle askerlik arkadaşıyız sanacak benle erkek bir arkadaşı gibi konuşuyordu kıza benzemiyormuyum ben ya "Demek öyle peki ne yapmalıyım?" O kıza açılmalısın zayn ama ondan önce duygularından gerçekten eminsen, perrie nin kalbini kırmadan ondan ayrılmalısın tabii" şu dergilerdeki psikolojik tavsiyeler veren editörlere dönmüştüm gerçekten "Sağol zoe tavsiyen için sanırım tur bitmeden bu işi halletmeliyim""Pekala ne zaman tavsiyeye ihtiyacın olursa ben burdayım biliyorsun"en iyisi ben zaynin yaşam koçu falan olayım ya "Tekrak teşekkürler zoe ben gitmeliyim sanırım" "ve gitti.Sonra bende uyudum.