Heart of Enemy

Chapter 11 - Tunay na Lalaki

Dedicated ko ito kay “xiomai” kasi isa ang mga stories nya ang gustong-gusto ko.

Short update ko po ito as I promise.

*PAALALA: May konting SPG po.

Enjoy reading guys!!!

Janine POV

“What do you think your doing Ms. Bernardo?” I froze when I heard that cold voice. Ang lakas ng kabog ng dibdib ko. Patay na, nahuli kami.  Unti-unti akong napatingin kay Amity na ngayon ay namumutla na.

Kinakabahan man pero dahan-dahan akong humarap kay Brent at tumanbad sa akin ang madilim na mukha nito. Nagliliyab ang mata nito at nakakuyom ang kamao na parang pinipigilan ang galit.

“A…ah..ahhh Si…sir-----“

“WHAT THE HELL ARE YOU DOING?” naputol ang sasabihin ko ng sumigaw si Brent. Nakakatakot sya, nanlilisik ang mga mata nito na nakatingin sa akin. Napayuko ako at halos hindi na makahinga sa lakas ng kabog ng dibdib ko.. Ano ba itong napasukan ko, parang gusto kong gumuho nalang dito sa kinatatayuan ko at lamunin ng lupa.

“I can’t believe na ang mga empleyado dito ay MALISYOSA!” Madiin ang bawat salita nito. “And you, Ms. Bernardo, did you plan this? HA?” Nang-uusig ang mata nitong nakatingin sa akin.

Hindi pa rin ako nagsasalita. Nanginginig na ako sa sobrang kaba dahil sa nakikita kong galit ni Brent.

“ANSWER ME!”

“Ai baklang palaka” napatalon si Amity ng sumigaw ng malakas si Brent. Pumailanlang ang malakas na tawa ni Lance na bigla nalang sumulpot kung saan.

“Ang epic ng mukha mo miss.” Turo nito kay Amity. Nakahawak pa ito sa tiyan nya habang tumatawa.  

Sinimangutan lang ito ni Amity, saka binaling ang tingin sa akin at kay Brent. “Ah… Sir Brent... S-sorry po! ” hinging paumanhin ni Amity. “Tatanggapin po namin ang ipapataw nyong kaparusahan sa amin.” Napakunot ang noo ko sa sinabi nito. Kaparusahan talaga?

Tumingin lang si Brent dito at sa akin. Umiling lang ito. “Alam nyo ba na pwede ko kayong idemanda sa ginawa nyong ito. At hindi lang iyon, maaari pa kayong magbayad sa akin dahil sa paninira ninyo.”  Matigas na sabi nito

Nakita kong nanlaki ang mata ni Amity. “Na-naku… sir, wag naman po sanang umabot pa dun. Alam po naming mali kami, kaya kahit ano po ang ipagawa nyo sa amin gagawin namin, wag nyo lang po kaming idemanda.”

Tumingin lang si Brent dito at binalik ang tingin sa akin. “How about you Ms. Bernardo? Wala ka bang sasabihin?”

Tumingin muna ako kay Amity, pinandilatan ako ng mata nito. “A-aahh….So-sorry po sir Brent, hindi na po mauulit. Kung may magagawa man po kami para hindi nyo na kami idemanda gagawin po namin.” Nakayukong sabi ko dito.

“Ngayon ko lang nalaman na ang cu-cute pala ng mga empleyado mo Brent.” Biglang singit ni Lance then he winked to Amity.

 “Shut up Lance!” matalim ang mata nitong tumingin sa kaibigan.

“Woooohh… relax bro, hindi ako ang kaaway mo dito.” Umakbay ito sa isa. “Babae sila, kaya pagbigayan mo nalang sila. Di ba nga gagawin nila ang lahat wag mo lang silang idemanda.” May ibinulong ito kay Brent. Then he smirked

Brent grinned. Bumaling ito sa amin ni Amity. Masama ang kutob ko sa binabalak ng dalawang ito. He shrugged his shoulder. “Ok, both of you are forgiven…” I heard Amity sighed in relief. “But……” sumenyas ito kay Lance.

Nakita ko nalang hatak-hatak na ni Lance si Amity palabas, pilit man pumipiglas nung isa ay hindi makawala. “Enjoy Brent, masaya ito panigurado.” Kumaway pa si Lance habang nakatalikod.

Susunod na sana ako sa kanila nung harangan ako ni Brent. “Where do you think your going?”

Tumingin ako dito ng masama. “Anong balak nyong gawin?”  

He smirked. He grabbed my wrist at pilit hinatak papasok sa pinto ng kwarto nya. Pabalya akong ibinagsak nito sa kama, saka ito bumalik sa pintuan at nilock. Kinakabahan akong umaatras habang papalapit sya sa akin.

He chuckled. “Natatakot ka na ba? Di ba ito naman ang gusto mo, ang makakuha ng ebidensya. Kukuhanan mo pa nga ako ng video. Bakit hindi tayong dalawa ang kuhanan mo ng video para mapatunayan ko sayong hindi ako bakla.”

“A-are y-ou crazy?” Nauutal na ako, nanlalamig na ang kamay ko sa sobrang kabang nararamdaman ko ngayon.

Nakalapit na ito sa akin, nakasandal ako sa headboard ng kama nya habang ito ay nasa harap ko. “Yes, I’m crazy.” Tinungkod nito ang dalawang braso sa magkabilang gilid ko. “I’m crazy to prove to you that I’m a man and I have my needs.” Kumalabog ang puso ko ng malanghap ko ang hininga nito na dumampi sa mukha ko. What the hell is happening to me? Bakit ako napunta sa sitwasyon na ito?

“Alam mo bang kanina ko pa gustong hatakin ka dito nung natapunan mo ako ng kape.” Naramdaman kong nagdikit ang noo naming dalawa. Nakapikit na ito ngayon. “Pinigilan ko lang ang sarili ko kanina Janine, pero ngayon hindi ko na kayang pigilan pa ang gusto kong gawin sayo.” Bigla nalang akong hinila nito pahiga at pumaibabaw sa akin.  

Nanlaki ang mata ko ng maramdaman ang ibaba niya. He smirked. Iniharang ko sa dibdib niya ang dalawa kong kamay.

“Ang sabi mo, you will do anything para hindi ko kayo idemanda, kukunin ko na ngayon iyon Janine at papatunayan ko sa iyong TUNAY AKONG LALAKI.” Natigilan ako when he claimed my lips. Pilit ko syang tinutulak pero malakas si Brent. Hinawakan nito ang batok ko at mas lalo nya pang idiin ang labi nya sa akin. Halos hindi na ako makahinga kaya binuksan ko ang bibig ko but it was a wrong move dahil lalo itong nasiyahan sa paghalik sa akin.

Mapusok at mainit ang halik ni Brent, nakakalito ng damdamin, naramdaman ko nalang na unti-unti ko na syang hinahayaan sa paghalik sa akin. Hindi na ako nanlaban at napapikit nalang habang dinadama ang halik nito. I gasp when he leave my lips.

Nakita ko itong nakangiti pagdilat ko. I blushed, “I want you to be my girl Janine” then he kissed me again.

Magaan na ang sumunod na halik ni Brent, para akong dinuduyan sa alapaap. Napapikit ako, unti-unti para akong tinatangay sa kawalan, then everything was black.

Author’s Note:

Meron bang nakakatulog kapag hinahalikan? Hahaha

Inihabol ko lang po ito para sa mga naghihintay ng update.

Vote and Comment

Godbless!!!