❣ 13 ❣

6.1K 516 9
                                    

 İyi Okumalar! ^_^


''Yanlış anlama bu sadece bir alışkanlık, bir kaç gün içerisinde artık sıranda cupcake görmeyeceksin.'' diyerek sınıftan çıktım. Onun gözlerine bakmamıştım bile ancak varlığı cümlelerimi tüketmişti. Sabah bugün son cupcake bırakışım olduğunu söyleyerek okula gelmişken şimdi ona bir kaç gün içerisinde diyerek kendime zaman tanımıştım. 

O kadar onda kaybolmuş gibi hissediyordum ki çıkışın nereden olduğunu bilmiyordum. Bir çıkış gerçekten var mıydı yoksa ben ona hapsolmuş muydum? Ellerimi saçlarıma atarak çekiştirdim. Gerçekten sıkı bir depresyona girmeye ihtiyacım vardı ancak önümüzdeki hafta sınavlarımız başlıyordu.

Sırama geçip kafamı sıraya sertçe vurdum. Ellerimi sarkıtarak beynime kan gitmesini diledim ancak bunun yerine anlımdaki sızıyla beraber yerimden kalkmaktan başka hiç bir şey yapamamıştım.

Jungkook'dan vazgeçme fikrini ortaya atan cesur kalbim şimdi nereye kaybolmuştu da beni düşüncelerimle yalnız bırakıyordu. Bahçeye çıkarak büyük ağaca yaslandım. Biraz sonra arkamdan bir paketin açılma seslerini duyduğumda, kafamı çevirerek bankta cupcake'imi midesine gömen Jungkook'a yüzümü kırıştırarak baktım.

"Benden vazgeçmeye çalışmak zor olsa gerek." duymamazlıktan gelerek ellerimi dizlerimde birleştirdim. Aradan geçen bir dakika sonra bunun böyle olmayacağına karar verdim. Cesur kalbim için bile bu kadar stres fazlaydı. 

Jungkook'un yanına oturdum.

"Bana üç hafta versen? Söz veriyorum üç hafta sonra seni tüm hayatımdan çıkartacağım." Jungkook kıkırdadı. Ellerimi ona yalvarırmış gibi birbirlerine sürtmeyi kesip kendimi toparladım.

"O kadar komik olduğunu düşünmüyorum." beni duymazlıktan gelerek işaret parmağını burnuna değdirip kıkırdamasını kesmeye çalıştı.

"Pekala, sana üç hafta vereceğim."




cupcake? cupcake. 🧁 jeon jungkook ✓Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin