4.BÖLÜM

111 9 6
                                    

Neden herşey bu kadar zor olamak zorunda bu hayatta .?Neden bir şeyi elimde tutayım derken diğerini düşürüyorum ... Peki ya nereden geliyor bu kaybetme korkusu ...

Karşımdaki manzara hayatımda, belkide bu günümde, hatta şuan dahi görmek istemediğim tarzdan bir görüntü olabilir...

Benim abim ne zamandan beri bu kadar cani bir insan oldu ki .. Araf ona ne yapmış olabilirde yakasından tutup duvarla bütünleştirmesi yetmiyormuş gibi birde yumruklamaya başlaması ... Noldu da bu noktadalar .?

Oysaki beni cehennem zabanilerinin ellerinden kurtaran Melek adama yapılması gereken en son olan şey neden başına geliyor .. Onu ben buraya hiç bir nedeni olamadan Abimin gazabına uğrasın diye değil !!!, Teşekkür niyetli bir yemek yemek için getirmiş ve üstüne ısrar etmiştim ...

Ve bir yumruk daha ..Abim neyaptığını sanıyor Allah aşkına .. Dadım ağızı açık olan biteni izlerken korumlar ise mal mal abimin vuruşlarına Araf'ın dayak yemesini izliyorlar.. Araf'ın karşılık verememesinin sebebi abimin Daha fazla heybetli ve kuvvetli olması. Başka hiç bir açıklaması olmamalı.

Kimse birşey yapıyor .. Kimse sesini bile çıkaramıyor bende dahil herkez abimin gazabını izliyor.

Ve bu kadar yeter !! Tüm merdivenleru bir hışımda inip abimin koluna yapıştım .;
"Abiii ..Ne yaptığını sanıyorsun sen ..? Bırak Araf'ı..!"
Başlarda dinlemesede sonradan Arafın adını duyunca ağızımdan bir anda itekledi kolundan benide ...

Bugün yanan ve sürüklenen bacaklarımın üstüne düşmemle çığlık atmam bir oldu .. Zaten daha yeni temizlemiştim of. Canımın yanması bir yana abimin herşeyi anlamasının verdiği korku ile ayaklanıp abime bakmaya başladım oda pür dikkat bana bakıyordu ....

Birşeyim olup olmadığına bakıyorken .. Araf bu aksaklıkltan yararlanıp abimin yüzünün ortasına gömdü yumruğu ..Yuhh ..

"Yeteeer!!..Napıyosunuz siz böyle ya .?" deyip Araf la Abiminn ortasında ellerim iki yana açmış ve dur işareti yapıyorum ...

"Abi derdin ne senin Araf'la?"
"Şu itin adını azğızına almaa .!"diye birden bağırınca sıçradım ... Al işte öküz abi sahalarda ...
"Laaan.."Deyip abimin üstüne çullanmaya yeltenen Arafın önüne geçip sadece 'Lütfen yapma ' der gibi bakmaya başladım ...

Abim bir hışımda kolumdan çekip yanına aldı beni ve konuşmaya başladı .;
"Bana bak lan Sakın ! ama sakın Sinem'i o pezevenk sahibiplerine söyleyeyim deme s*kerim belanı..! Duydunmu lan beni .."

Abim neyden bahsediyor böyle .? Araf'ın sahibi kim .?
En önemliside Abim ile Araf neden böylesi düşman .?

Bakışlarımı usulca abimden çekip Araf'a döndürdüm ... O da bana bakıyor ama bana bakan oo gözlerinde ki şey 'Acıma' ..!

Neden acıyorki şimdi buu .
"Merak etme Çakır senden ve ailenden ne kadar tiskinsemde ,Sinemi sizden tutmuyorum ve o okulda savunmasız olduğunu anlayabiliyorum ..." pis pis sırıtmaya başladı .

Allah kahretsin abime söyleyecek herşeyi ben bittim .! Abim ise gözlerini bir saniye dahi Araf dan cekmeden bir soru attı ortaya ;
"Ne demek şimdi bu .?"
Araf ise aralarındaki iki adımlık mesafeyi tek bir adımlığa indirdi ve "Şu oluyor Çakır ; Sinem'i kurtların arasına atmakta en büyük yanlışa imza atmışsın demek .."

Bunlar ne diyor böyle ya ..
"Abii ,yeter Araf sende aranızda ne var bilmiyorum ve kavga etmek için ne yeri nede zamanı ... "Abime kaş göz işareti ile dadımı ve çalışanları gösterdim ...

"Araf eğer birinden duyarsam Sinem'in kim olduğunu işte o zaman yakarım koçum anladınmı beni ..! Şimdi siktir git .!! " te Allahım ya dengesiz şey ne bağırıyorsa ..

 KALBİME SÜRGÜN Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin