3.BÖLÜM

144 16 20
                                    

Korku ... sizce nedir ?? Bence beş hecelik bir kelime oysaki :
EMIR bir insan ne kadar korkutucu olabilirki en fazla.

Peki ya bir insan ne kadar benim kadar salak olabilir ..

Yaptığım şey ile anında pişman olmuş ve bakışlarımı önümdeki azraile ,Emire çevirdim .Sinirden boynundaki damarlari dahi sayilabilecek duruma gelmiş , kıp kırmızı olmuş ve kafası sağa düşmüş bir adet Emir ile karşılaştım ..

Yapmamalıydım bu kadarı bana yakışmazdı.. Elimi ağzımdan çekip konuşmak için ağzımı açmıştım ki ...

Yanağımda hisettiğim acı ile diyeceklerim içime anlattım ve kafam sola düşmesi ile dengemi sağlayamayarak yere düşmem bir oldu...
Sırf kendimden ödün vermemek için, sırf kendimi ezdirmemek için ve en önemliside bana yaptıklarının acısını çıkartmak için sadece ufak bir intikamdı benimkisi ..

Ki hemen pişman olduğum ve özür dilemek için içim içımi yiğen bir intikam .. Artık intikam denilirse .

Istem dışı gözümden bir damla yaş yanağıma doğru yol çizmeye başladı ..
karşımdaki azrailin gözlerinin içine bakamıyorum bile kafam yerde yediğim tokatın nedenini düşünüyorum .

Sahi haketmişmiydim ben bu tokatı . Peki ya nefessiz kalana kadar boğulup bayılmayı .Hayır HAKATMEDİM !

Ve bir damla daha yaş düştü gözümden yanağıma doğru.
Bu sefer silmiyeceğim göz yaşlarımı .

Bir kadının en güçlü silahı göz yaşı değilmidir zaten .
Kafamı kaldırıp karşımdaki yaratığa baktım ..

Baktım ... Gözlerinde en ufak bir pişmanlık kırıntısı dahi olmayan bir yaratıktan mı adamlık bekliyorum ben .Çok yazık bana ...

"Buranın sahibi olmuşsun da Adam olamamışsın ... Yazık " deyip kınayıcı bir gülüş atıp ayağa kalktım .Ve arkamı döndüm .. Herkez bize bakıyor ,herkez bana acıyor ..

Bu bağçeden bu okuldan belkide bu şehirden gitmeliyim biran önce ..
ilerlememe kalmadan saçıma sarılan bir çift elle kala kaldım ..

Arkamdan diz kapaklarıma atılan tekme ile yere düşmem ve aynı anda çığlık atmam bir oldu.
Saçımdaki eller yüzüstü düşmemi istemiyorcasına çekip dizimin üstüne düşmemi sağladı .

Bu sabah giydiğim şortumda arkamda ki saçlarıma yapışmış olan her kimse ona çok yardımcı oluyor .. Canımı dahada bir acitiyor yerdeki taşlar ... Zaten az önce kaynar çay ile yandılar bide bu of.

saçlarıma yapışanın kim olduğuna bakmak için kafamı kaldırabildiğim kadar kaldırıp arkama bakmaya çalıştım sadece ayakkabıları gözüküyor . Yani ancak oo kadarını görebiliyorum .Fakat bu-bu azrail değil ki bu yanındakilerden bir tanesi sadece . Çünkü azrailin ayağında siyah bir ayakkabı vardı bunda ise convers ...

Eminim diz kapaklarım kandan görülmez oldu çünkü canım çok yanıyor , adeta koparıyolar gibi bir acısı var .

Saçlarımda olan eller ile sürüklenerek bağçenin ortasına getirildim .
Ve tam önümde duran iki çift siyah ayakkabı .. Işte geldi acımasız olan azrail ..

Dediklerimden ise eğer bu gövde gösterisi , sonuna kadar arkasındayım . Istediklerini yapsın ama kimse aksini söylettiremez .

Arkamdakinin izin verdiği kadar kafamı kaldırdım ve karşımdaki azraile baktım .
Keyfi yerinde ,güzel ! En azından adam olmadığını biliyormuş.

Gözlerimi ondan kaçırıp etrafimizda çember olmuş ve çok yazık der gibi bakan insanalara baktım .

Asıl size yazık be bunca insan bu şeref yoksulu insana itaat ediyor .Çok yazık ..

 KALBİME SÜRGÜN Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin